ΣΧΟΛΙΟ ΕΥΘΥΝΗΣ: Έναν γέροντα του είπαν την ώρα της εξομολήγησης: Γέροντα βοήθα και συ σαν τον γιατρό που σε ρωτάει που πονάς.. Και ο γέρων είπε: Σε εκείνη την περίπτωση έτσι έπρεπε και πρέπει αλλά εδώ ο Θεός μάς λέει: Πες εσύ κι Εγώ ακούω! Λοιπόν, ”Καλύτερα νά κάνωμε σιωπή” και όλοι οι "Πνευματικοί"..., που βλέπουν τα πνευματικά τους παιδιά να αγωνίζονται κατά του βλάσφημου Πατριάρχου των ημερών μας ενώ οι ίδιοι σιωπούν....
Το περιστατικό με τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη για τις συμπροσευχές με ετεροδόξους
Σα «χείμαρρος» έχουν ενσκήψει τελευταία τα συχνά περιστατικά των συμπροσευχών ορθόδοξων ιεραρχών με παπικούς ακόμα και με προτεστάντες…
Το θέμα είναι τεράστιο και επίκαιρο καθώς πλησιάζει η Πανορθόδοξος Σύνοδος της Κρήτης σε λίγες μέρες. Πολλοί κατηγορούν όσους αντιδρούν σε τέτοιες πρακτικές σαν οπισθοδρομικούς και εκτός σύγχρονης πραγματικότητας, λες και τα δόγματα της θρησκείας πρέπει να βαδίζουν βάσει εποχών.
Αξίζει για το τεράστιο αυτό θέμα να γνωρίσουμε πως το είχε αντιμετωπίσει ένας πράγματι φωτισμένος Γέροντας, ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης που μας έφυγε πριν από λίγα χρόνια:
«Όταν ἔμεινε γιά διανυκτέρευση στό Μοναστήρι ἕνας παπικός, ὁ Γέροντας τοῦ φέρθηκε μέ ἀγάπη.
Ὁ ἐπισκέπτης ἦταν καλοπροαίρετος καί εἶχε πολλές ἀπορίες.
Ὁ Γέροντας τοῦ ἐξηγοῦσε μέ καλωσύνη καί πραότητα. Τότε τό Μοναστήρι δέν εἶχε τήν μεγάλη τράπεζα πού ἔχει τώρα, καί ἔτρωγαν ὅλοι μαζί (μοναχοί, κληρικοί, λαϊκοί) σέ μιά μικρή τράπεζα (τραπεζαρία) στό ἰσόγειο, δίπλα στή βρύση.
Εἶχαν προπορευθῆ ὅλοι οἱ ἄλλοι. Κάθησαν στήν τράπεζα καί περίμεναν τόν Γέροντα. Ὅταν μπῆκε ὁ Γέροντας μέσα, ὅλοι σηκώθηκαν ἀπό σεβασμό ἀλλά καί γιά νά γίνη ἡ συνηθισμένη προσευχή τῆς τραπέζης.
Ὁ Γέροντας κάθησε, εἶπε καί στούς ἄλλους νά καθήσουν, ἔκανε τό σταυρό του καί ἄρχισε νά τρώη.
Ὁ παπικός ἦταν πιστός. Παίρνει τό λόγο καί λέει στό Γέροντα: ”Γέροντα, δέν θά κάνωμε προσευχή;”.
Καί ὁ Γέροντας ἤρεμα τοῦ ἀπαντᾶ: ”Καλύτερα νά κάνωμε σιωπή”.
Καί συνέχισε τό φαγητό του.
Ἄς κατανοήσουν τό πνεῦμα τοῦ ἁγίου Γέροντος ὅσοι ἐπιμένουν στίς συμπροσευχές μέ ἑτεροδόξους».
Ὁ ἐπισκέπτης ἦταν καλοπροαίρετος καί εἶχε πολλές ἀπορίες.
Ὁ Γέροντας τοῦ ἐξηγοῦσε μέ καλωσύνη καί πραότητα. Τότε τό Μοναστήρι δέν εἶχε τήν μεγάλη τράπεζα πού ἔχει τώρα, καί ἔτρωγαν ὅλοι μαζί (μοναχοί, κληρικοί, λαϊκοί) σέ μιά μικρή τράπεζα (τραπεζαρία) στό ἰσόγειο, δίπλα στή βρύση.
Εἶχαν προπορευθῆ ὅλοι οἱ ἄλλοι. Κάθησαν στήν τράπεζα καί περίμεναν τόν Γέροντα. Ὅταν μπῆκε ὁ Γέροντας μέσα, ὅλοι σηκώθηκαν ἀπό σεβασμό ἀλλά καί γιά νά γίνη ἡ συνηθισμένη προσευχή τῆς τραπέζης.
Ὁ Γέροντας κάθησε, εἶπε καί στούς ἄλλους νά καθήσουν, ἔκανε τό σταυρό του καί ἄρχισε νά τρώη.
Ὁ παπικός ἦταν πιστός. Παίρνει τό λόγο καί λέει στό Γέροντα: ”Γέροντα, δέν θά κάνωμε προσευχή;”.
Καί ὁ Γέροντας ἤρεμα τοῦ ἀπαντᾶ: ”Καλύτερα νά κάνωμε σιωπή”.
Καί συνέχισε τό φαγητό του.
Ἄς κατανοήσουν τό πνεῦμα τοῦ ἁγίου Γέροντος ὅσοι ἐπιμένουν στίς συμπροσευχές μέ ἑτεροδόξους».
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ: Ο ΓΕΡΩΝ ΙΑΚΩΒΟΣ
Πράγματι με ελάχιστα λόγια ο Γέροντας έδειξε τόσα πολλά αλλά και διδακτικά στους σημερινούς Ποιμένες άσχετα αν πολλοί λίγοι από αυτούς τον θυμούνται σήμερα.
