Η ζωή μετά τον Τόμο Αυτοκεφαλίας: Οι κάτοικοι του χωριού Μνίσιν ισχυρίζονται: “Μας έβαλαν να τσακωνόμαστε άγρια”
Στην κοινότητα της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο χωριό Μνίσιν, μετά την βίαιη κατάληψη του Ναού τους, αναγκαστικά οι ακολουθίες τελούνται σε μικρό σπιτάκι. Φωτό: Ένωση Ορθόδοξων Δημοσιογράφων
Οι πιστοί του χωριού Μνίσιν ισχυρίζονται ότι μετά από την έγκριση του Τόμου Αυτοκεφαλίας η έχθρα απλώθηκε στο χωριό τους. Από τότε που οι σχισματικοί έκαναν κατάληψη του Ναού, αδερφός δε μιλάει σε αδερφό, γείτονας σε γείτονα.
Το τρίτο βίντεο από τη σειρά “Η ζωή μετά τον Τόμο Αυτοκεφαλίας” αναφέρεται στη ζωή της κοινότητας της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο χωριό Μνίσιν της Περιφέρειας Ρόβνο.
Ο Ναός της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου στο χωριό Μνίσιν έχει ιστορία πάνω από 150 χρόνια και θεωρείται μνημείο αρχιτεκτονικής. Ως εκ τούτου, το κράτος υποχρεούται με βάση το νόμο να τον φροντίζει, να τον συντηρεί και να τον επισκευάζει. Όμως, τις τελευταίες δεκαετίες το κράτος δεν έχει διαθέσει δεκάρα για αυτόν τον Ναό. Η εκκλησιαστική κοινότητα κάλυπτε όλα τα έξοδα επισκευής, συντήρησης και διακόσμησης του ναού. Και ξαφνικά,
μετά την έγκριση του Τόμου Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας στην Ουκρανία, οι κρατικοί υπάλληλοι άρχισαν να ασχολούνται με την τύχη του ναού και αποφάσισαν τη λεγόμενη απογραφή. Οι πιστοί ήταν αντίθετοι σ'αυτό, επειδή ό,τι υπήρχε στον ναό, από λειτουργικά σκεύη, βιβλία, μέχρι και εικόνες κτλ., όλα αυτά είχαν αγοραστεί με χρήματα των ενοριτών και δεν έχουν καμία σχέση με το κράτος. Αλλά δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την απογραφή, μια και ο ναός είναι μνημείο αρχιτεκτονικής. Μετά την απογραφή, οι τοπικές αρχές αποφάσισαν ότι οι ακολουθίες στο ναό θα τελούνται εναλλάξ από τις κοινότητες της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, αν και η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας ιδρύθηκε πρόσφατα και δεν έχει καμία σχέση με το ναό, τη συντήρηση και τις επισκευές του. Αλλά δεν έγινε ούτε αυτό. Καθώς οι εκπρόσωποι της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας έδιωξαν βίαια την κοινότητα της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από το ναό της.
Ο Ιερός Ναός της Αγίας Σκέπης στο χωριό Μνίσιν που ανήκει στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, τον οποίον είχαν καταλάβει οι εισβολείς της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας
Νωρίς το πρωί στις 12 Μαΐου του 2019, άγνωστοι άνθρωποι με στρατιωτικά ρούχα έφτασαν στον ναό με ένα παλιό ασθενοφόρο και μπλόκαραν την είσοδο της αυλής του. Έκοψαν τις κλειδαριές με γωνιακό τροχό, έσπασαν το σαγόνι και τα δόντια ενός ηλικιωμένου ενορίτη. Τους μισθοφόρους που έκαναν τη «δουλειά» τους πλήρωσαν οι υποστηρικτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Από τότε οι ενορίτες της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αναγκάζονται να λειτουργούν σε μικρό παλιό σπιτάκι, το συνολικό εμβαδόν του οποίου δεν υπερβαίνει τα 20 τ.μ.. «Όλα ξεκίνησαν μετά τον Τόμο Αυτοκεφαλίας», – λένε οι ενορίτες - «μας έβαλαν σε όλο το χωριό να τσακωνόμαστε. Αδέλφια και γείτονες δεν μιλάνε μεταξύ τους. Έγινε το αδιαχώρητο, δεν περιγράφεται...». Τα μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας αυτοαποκαλούνται «Ουκρανοί», και τους ενορίτες της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας τους ονομάζουν «Μοσκαλούς» (Μοσχοβίτες – σημ.μεταφραστή) και τα παιδιά τους «αποβράσματα του Πούτιν». Η κοινότητα έγραψε επιστολή στον Πρόεδρο Βλαντίμιρ Ζελένσκιϊ, στην οποία αναφέρει τις ανομίες των τοπικών και των περιφερειακών αρχών, οι οποίες σε όλες τις εκκλήσεις των πιστών δήλωναν: «Ούτως ή άλλως ο Ποροσένκο θα κερδίσει τις εκλογές». Τα μέλη της κοινότητας ζητούν βοήθεια από τον Ζελένσκιϊ, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει απάντηση.
Παρακάτω παραθέτουμε αφηγήσεις από αυτόπτες μάρτυρες για αυτό που συνέβη.
«Στην επίθεση έσπασαν το σαγόνι και δύο δόντια του πατέρα μου»
Βικτωρία, ενορίτισσα του Ιερού Ναού της Αγίας Σκέπης στο χωριό Μνίσιν της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας:
«Στις 12 Μαΐου του 2019 στις 6 το πρωί με πήρε τηλέφωνο ο πατέρας μου και λέει: “υπάρχουν πληροφορίες ότι η κοινότητα των «Ουκρανών» κόβει τις κλειδαριές στην εκκλησία, πρέπει να έρθετε”. Πήγαμε. Εκεί υπήρχαν άντρες (έχω βίντεο, τραβούσα στο κινητό) και δεν μας άφηναν να μπούμε.
Στις 8 η ώρα έφτασε ο «ιερέας» τους και μπήκαν στην αυλή της εκκλησίας. Εκείνη τη στιγμή οι κλειδαριές είχαν ήδη κοπεί. Προφανώς, το είχαν κάνει τη νύχτα, ετοιμάζονταν. Έγινε μεγάλη αναταραχή και φασαρία. Κτυπούσαν γυναίκες, ηλικιωμένους, τους έσπρωχναν και τέτοια. Ήταν φοβερό αυτό που συνέβη.
Ένας από τους άνδρες της συμμορίας ήθελε να αρπάξει το κινητό μου, αλλά με χτύπησε στο κεφάλι μου. Έτρεξαν ο σύζυγος και ο πατέρας μου. Ο σύζυγος του λέει: «Τι κάνεις; Όλοι γυρίζουν βίντεο, το ίδιο κάνει και αυτή, έχει κάθε δικαίωμα». Ο κουμπάρος του έτρεξε, άρπαξε από το στήθος τον πατέρα μου και τον έσπρωξε στο πλάϊ. Ο ίδιος χτύπησε τον πατέρα μου στο πόδι, ενώ ένας άλλος χτύπησε τον πατέρα μου στο σαγόνι. Πήγαμε στο νοσοκομείο στα έκτακτα και καταγράψαμε ότι έχει κάταγμα κάτω γνάθου με παρεκτόπιση και από την επίθεση βγήκαν δύο του δόντια. Τη Δευτέρα πήγαμε στην κλινική γναθοπροσωπικών κακώσεων. Εκεί νοσηλεύτηκε, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση, όπου συρμάτωσαν και ακινητοποίησαν το σαγόνι του. Για τρεις εβδομάδες έμεινε στο νοσοκομείο και τρέφονταν με καλαμάκι.
Ανταποκριτής: Εκείνη η κοινότητα τι είναι; Πώς αυτοαποκαλούνται;
Αυτοαποκαλούνται Ουκρανοί και εμάς μας ονομάζουν Μοσκαλούς (Μοσχοβίτες – σημ .μεταφραστή) και αποβράσματα του Πούτιν.
Την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου, πριν την έναρξη του σχολείου, είχαμε πολλούς που κοινωνούσαν. Εμείς όλοι κάναμε ουρά εδώ, γιατί στο σπιτάκι που λειτουργούμε δεν υπάρχει χώρος.
Ανταποκριτής: Λειτουργείτε εδώ, δεν σας αφήνουν να μπείτε στην εκκλησία;
Όχι! Αρχικά, δεν μας άφηναν να μπούμε ούτε καν σε αυτό το σπιτάκι, τον πρώτο μήνα λειτουργούσαμε μπροστά στις πύλες. Ο παππούλης ραίνει με αγίασμα το εκκλησίασμα, διαβάζει τα ονόματα των μαθητών, προσεύχεται να σπουδάζουν καλά, να υπακούουν στους δασκάλους. Και, ξέρετε, ακούστηκαν τόσο δυσάρεστα σχόλια... Το παιδί μου προς το παρόν πηγαίνει στο νηπιαγωγείο, αλλά αν πήγαινε στο σχολείο, θα ήμουν πολύ δυσαρεστημένη… Όταν σε λένε "απόβρασμα της Μόσχας", όταν κατά την μνημόνευση ονομάτων των παιδιών φωνάζουν «μνημονεύστε και τον Πούτιν». Δεν καταλαβαίνω, τι σχέση έχει ο Πούτιν, όταν πηγαίνουμε να προσευχόμαστε στο Θεό; Επίσης, έλεγαν στα μέλη της κοινότητάς μας ότι δε θα μας στοιβάζουν άχυρα, ούτε θα αλέθουν. «Θα δείτε», έλεγαν, «πώς θα τα καταφέρετε χωρίς εμάς». Μου φαίνεται ότι αυτό δεν είναι πια πίστη και είναι οδυνηρό να βλέπω όλα αυτά».
«Ήρθε ο Ποροσένκο, τους επιβράβευσε όλους στην περιοχή και στην περιφέρεια, γι' αυτό και προσπαθούσαν»
Ληδία Σεβτσούκ, ενορίτισσα του Ιερού Ναού της Αγίας Σκέπης στο χωριό Μνίσιν της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας:
«Ήρθε ο Ποροσένκο, τους επιβράβευσε όλους στην περιοχή και στην περιφέρεια, γι’ αυτό έχουν το θάρρος να τα κάνουν αυτά. Προσέλαβαν ανθρώπους, βρήκαν μια "αδύναμη" περιοχή, τα χωριά μας, κλείνουν τις εκκλησίες: εκεί έκλεισαν εκκλησία, εκεί έκλεισαν... Είναι αυτός (ο Ποροσένκο – συντ.) που τα έκανε όλα.
Πριν από αυτό όλα ήταν ήσυχα: όλοι πήγαιναν στην εκκλησία, κάποιος προσέφερε, άλλος όχι. Αλλά όλα έγιναν εδώ από εμάς. Οι τρούλοι έγιναν με τις δωρεές των συνταξιούχων μας, τα πλακάκια που πατάνε, οι πόρτες, τα παράθυρα, όλα αυτά είναι οι κόποι μας».
«Έβαλαν όλο το χωριό να τσακώνονται άγρια. Αδέλφια και γείτονες δε μιλάνε μεταξύ τους»
Μαρία Τοκαρέτς, ενορίτισσα του Ιερού Ναού της Αγίας Σκέπης στο χωριό Μνίσιν της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας:
«Τους λέγαμε, “τελικά εσείς κάνατε όλο το χωριό να τσακώνονται, να συγκρούονται μετωπικά. Αδέλφια και γείτονες δε μιλάνε μεταξύ τους. Έγινε το αδιαχώρητο, δεν περιγράφεται... Ήταν η αστυνομία εδώ και ο "Δεξιός Τομέας".
Παρακαλούσαμε την αστυνομία να συλλάβει αυτόν με γωνιακό τροχό που έκοψε τις κλειδαριές. Μας απάντησαν: "Δεν έχουμε το δικαίωμα να παρέμβουμε, τηρούμε τη δημόσια τάξη". Αλλά τι είδους τάξη είναι αν οι άνθρωποι στέκονται μπροστά στην πύλη και δεν μας αφήνουν να μπούμε στην εκκλησία! Αφού εσύ δεν πήγαινες στην εκκλησία, ενώ εγώ πήγαινα, γιατί τότε δεν με αφήνεις να μπω μέσα; Δεν θα σε αφήσω και τέρμα. Πλησιάζουμε στην αστυνομία και λέμε: κάντε κάτι να μας αφήσουν να περάσουμε, γιατί άλλωστε είστε εδώ; Μας απαντούν: "Τηρούμε τη δημόσια τάξη"».
“Την ώρα που εμείς, οι πολεμιστές της Αντιτρομοκρατικής Επιχείρησης της Ουκρανικής Κυβέρνησης (АТО), χύναμε αίμα, στο χωριό μας μάς έκλεβαν τους Ναούς μας»
Λεονίντ Γελέσκο
Λεονίντ Γελέσκο, ενορίτης του Ιερού Ναού της Αγίας Σκέπης στο χωριό Μνίσιν της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας:
«Υπηρέτησα στο 34ο Ειδικό Τάγμα Επιθετικών, τραυματίστηκα δύο φορές, ήμουν κατάκοιτος ενάμιση χρόνια, δεν περπατούσα. Γιατί άρχισαν να μας παίρνουν τους ναούς; Την ώρα που εμείς χύναμε αίμα, μας έπαιρναν τις εκκλησίες μας; Επέστρεψα στο σπίτι και δεν μπορώ να μπω στην εκκλησία μου; Αυτό είναι; Κανένας από τους πολεμιστές ATO δεν τους ακολούθησε. Όλοι είναι μαζί μας. Πώς γίνεται;
Ανταποκριτής: Και πόσοι άνθρωποι από το χωριό ήταν στην ATO;
Έξι.
Ανταποκριτής: Και όλοι είναι ενορίτες της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας;
Ναι, όλα τα παλικάρια μας υπηρετούν την αληθινή πίστη, τον παππούλη και πηγαίνουν στην εκκλησία, όπως πρέπει. Επίσης, θέλουν και να εξομολογούνται, να τους διαβάζει ο παππούλης το Πάσχα (τα πασχαλινά τσουρέκια – σημ.μεταφραστή) και οτιδήποτε άλλο χρειάζεται να κάνουν στην εκκλησία τους. Ήρθαμε στο σπίτι μας. Και δεν μας αφήνουν να μπούμε. Δε μας επιτρέπουν να το κάνουμε. Πώς γίνεται; Μας φτάνουν 10 λεπτά για να πάρουμε πίσω την εκκλησία μας με βία. Αλλά δεν το κάνουμε αυτό, δε λειτουργούμε με αυτές τις μεθόδους».
“Λειτουργούμε σε μικρό σπιτάκι. Όλοι οι καλοί χωράνε”
Βιτάλιϊ
Βιτάλιϊ, ενορίτης του Ιερού Ναού της Αγίας Σκέπης στο χωριό Μνίσιν της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας:
«Οι άνθρωποι αυτοί (επιδρομείς – συντ.), όπως έχουμε αναφέρει, είχαν έρθει με ένα παλιό ασθενοφόρο, συστήνονταν, μεταξύ άλλων, ως "Δεξιός Τομέας". Υπήρχαν κι άλλοι, εντελώς ξένοι, από ένα γειτονικό χωριό. Σε γενικές γραμμές, όλα έγιναν με σκευωρία και με σκοπό την κατάληψη.
Ως αποτέλεσμα, λειτουργούμε σε αυτό το σπιτάκι. Όλοι οι καλοί χωράνε. Δεν μπορούμε, όπως έκαναν αυτοί, να τους πετάξουμε έξω με βία, επειδή ξανά θα γίνει ξυλοδαρμός, ξανά κάποιος θα υποστεί ζημιές και τραύματα. Θέλουμε τα πάντα να επιλυθούν με ειρηνικό τρόπο, ώστε να διευκρινιστούν τα πάντα – ποιος έχει δικαίωμα και σε τι, για να έχουμε ειρήνη και ηρεμία».
Όλα ξεκίνησαν μετά τον Τόμο Αυτοκεφαλίας
Τατιάνα Ντμισούκ
Τατιάνα Ντμισούκ, ενορίτισσα της κοινότητας του Ιερού Ναού της Αγίας Σκέπης στο χωριό Μνίσιν της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας:
«Γράψαμε την ακόλουθη επιστολή προς τον Πρόεδρό μας.
"Απευθυνόματε σε σάς, ως ανώτατο αξιωματούχο του κράτους, ελπίζοντας ότι η έκκλησή μας θα ακουστεί και θα μπορέσετε να λύσετε το οδυνηρό για εμάς ζήτημα. Λόγω πολιτικής του Ποροσένκο στην περιφέρεια Ρόβνο ξεκίνησαν οι καταλήψεις των ναών από τους επιδρομείς, με τη συμμετοχή και τη βοήθεια ανώτερων αξιωματούχων της περιφέρειας Ρόβνο. Ειδικότερα, του πρώην προέδρου της περιφερειακής διοίκησης κ. Μουλιαρένκο και της αναπληρώτριάς του, της κ. Μπογκατιρτσούκ". Και συνεχίσαμε με τα υπόλοιπα, όπως αυτά συνέβησαν.
Όσο και να απευθυνόμασταν, αυτοί συνέχιζαν να κάνουν τα δικά τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι διαταγές για τις καταλήψεις και τα σχετικά έβγαιναν από τα γραφεία τους, από το Τοπικό και το Περιφερειακό συμβούλιο. Πόσες φορές έχουμε πάει στο Περιφερειακό Συμβούλιο, στον πρόεδρο, τον κ.Μουλιαρένκο, και κάθε φορά μας "πετούσαν από πόρτα σε πόρτα σαν μπαλάκια". Συναντήθηκε μαζί μας και η αναπληρώτριά του, η κ.Μπογκατιρτσούκ, και δήλωνε ανοιχτά ότι ούτως ή άλλως ο Ποροσένκο θα κερδίσει τις εκλογές. Υποστήριζαν μόνο τη μία πλευρά.
Ανταποκριτής: Πείτε μου, παρακαλώ, πώς ξεκίνησαν όλα αυτά; Ποιο συμβάν τα προκάλεσε;
Ο Τόμος Αυτοκεφαλίας! Όλα ξεκίνησαν μετά την έγκριση του Τομου, βεβαίως!».
10/21/2019
