ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟΝ [...]Δεν πρόκειται περί εκλεκτών αλλά περί θεοπνεύστων κειμένων, περί των κειμένων της Αγίας Γραφής, της οποίας συγγραφεύς είνε ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ''

ΣΥΓΓΡΑΦΕΥΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΕΙΝΑΙ ‘’ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ’’!

ο βλέπεις γράψον

 «Εγενόμην εν πνεύματι εν τη κυριακή ημέρα, και ήκουσα φωνήν οπίσω μου μεγάλην ως σάλπιγγος λεγούσης’ ο βλέπεις γράψον εις βιβλίον και πέμψον τις επτά εκκλησίας, εις Έφεσον και εις Σμύρναν και εις Πέργαμον και εις Θυάτειρα και εις Σάρδεις και εις Φιλαδέλφειαν και εις Λαοδικείαν» (Αποκ. Κεφ. α’ στιχ. 10,11), δηλαδή «Κατά την ημέρα της Κυριακής περιέπεσα εις πνευματικής έκστασιν και άμεσον επικοινωνία με το Άγιον Πνεύμα και ήκουσα οπίσω μου φωνήν μεγάλην και ισχυράν, σαν φωνήν σάλπιγγος, η οποία έλεγε’ ‘’γράψε αυτά, που τώρα βλέπεις, εις βιβλίον και στείλε αυτό το βιβλίον εις... ’’».

«Την δεδοκιμασμένην 

αυτήν μέθοδον της δι’ αντιγραφής μαθήσεως απεφασίσαμεν και ημείς να εφαρμόσουμεν εις την περιφέρειάν μας» (+ επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης)

«Οι κληρικοί μας, ως είνε γνωστόν, κατά το πλείστον είνε ολίγων γραμμάτων κάτοχοι.

 […]Εν είδος ασκήσεως των εφημερίων μας είνε και η αντιγραφή. Αντιγραφή κειμένων εκλεκτών. Εκλεκτών; Αδικούμεν τα κείμενα, των οποίων ζητούμεν την αντιγραφήν, εάν τα χαρακτηρίσωμεν απλώς εκλεκτά. Δεν πρόκειται περί εκλεκτών αλλά περί θεοπνεύστων κειμένων, περί των κειμένων της Αγίας Γραφής, της οποίας συγγραφεύς είνε ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ.

Αυτά τα ιερά κείμενα καλούνται οι κληρικοί μας, οι υπηρετούντες εις την ημετέραν περιφέρειαν, να αντιγράψουν. Αντιγράφοντας δε θα έχουν την ευκαιρίαν να μελετούν τα ιερά κείμενα. Και εάν ο Δημοσθένης εκείνος επτά φοράς αντέγραψε τον Θουκυδίδην, όστις ως συγγραφεύς ωχριά και εκμηδενίζεται ενώπιον των θεοπνεύστων συγγραφέων της αθανάτου Βίβλου, τι λόγον θα δώσωμεν εις τον Θεόν ημείς οι κληρικοί των τελευταίων χαλεπών καιρών, οι οποίοι πλην των αγιογραφικών περικοπών, τας οποίας αναγινώσκομεν (μάλλον ψάλλομεν!) εις τας εκκλησίας κατά τας Κυριακάς και τας εορτάς, αγνοούμεν το μέγιστον μέρος της Αγίας Γραφής και στενοχωρούμεθα και ασχάλλομεν, διότι κάποια ανωτέρα διαταγή επιτάσσει λέγουσα εις ένα έκαστον εξ ημών ΓΡΑΨΟΝ;

[…]Θεωρούντες την αντιγραφήν αγιογραφικών κειμένων όχι απλώς ως μίαν άσκησιν γραφής, αλλά κυρίως ως μέσον ευλαβούς αναγνώσεως και μελέτης της Αγίας Γραφής κατά την εντολήν του Κυρίου «Ερευνάτε τας Γραφάς», ωρίσαμεν εις την τελευταίαν σύναξιν των εφημερίων, ίνα όλοι ανεξαιρέτως οι εφημέριοι αντιγράψουν καθαρώς και ευαγνώστως τας Πράξεις των Αποστόλων [1]. Τα τετράδια της αντιγραφής θα παραδοθούν εις…» [2]

[1] «Προσέχετε εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω εν ω υμάς το Πνεύμα το Άγιον έθετο επισκόπους, ποιμαίνειν την εκκλησίαν του Κυρίου και Θεού, ην περιποιήσατο δια του ιδίου αίματος» (Πραξ. 20, 28)

[2]  [«ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟΝ»(80 ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΑΙ ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ) ΑΘΗΝΑΙ 1975, ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, Σελ. 25-27]