- Ἡ Ἀστυνομία ἔκανε συνολικά 98 προσαγωγές πολιτῶν οἱ ὁποῖοι διαμαρτυρήθηκαν σέ ἐκδηλώσεις τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στό Παλαί Ντέ Σπόρ, στό Μέγαρο Μουσικῆς Θεσσαλονίκης, στήν Κατερίνη, τήν Πτολεμαΐδα καί τά Γιαννιτσά.
Τά χαλασμένα μυαλά τοῦ μικροελλαδισμοῦ ἀντίπαλός μας
Ἀπό ἀριστερά Κρίς Σπύρου, Μανώλης Κοττάκης, Ἀριάδνη Νούκα
Ἡ παρέμβασις τοῦ Διευθυντοῦ τῆς «Ἑστίας» στήν ἐκδήλωση τοῦ Συλλόγου «Ἀριστοτέλης»
Η «ΕΣΤΙΑ» τό Σάββατο προσκύνησε στά χώματα πού ἄφησε τήν τελευταία του πνοή ὁ Παῦλος Μελᾶς. Τά ἱερά χώματα τῆς Μακεδονίας μας. Ὁ Διευθυντής της Μανώλης Κοττάκης ὁμίλησε σέ ἐκδήλωση τοῦ Συλλόγου «Ἀριστοτέλης» τῆς Φλωρίνης, μέ θέμα τίς δυνατότητες ἀκυρώσεως τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν.Ἀκολουθεῖ τό κείμενο τῆς παρεμβάσεώς του.
«Σεβασμιώτατε, κύριε δήμαρχε, κύριε βουλευτά, συμπατριῶτες καί συμπατριώτισσες,
Στέκομαι ἀπόψε ἀπέναντί σας μέ ἀνάμικτα συναισθήματα. Συναισθήματα χαρᾶς γιατί ἀπό μικρό παιδί ἐπισκέπτομαι τακτικά τήν Φλώρινα. Ὁ πατέρας μου, ὁ ὁποῖος ὑπηρέτησε τήν θητεία του στό Κλεισοχώρι Ἐδέσσης, ἔβαλε ἀπό πολύ νωρίς τήν Μακεδονία μέσα στήν καρδιά μου. Πέρασα πολλά καλοκαίρια ἐδῶ, στό Γράμμο καί τό Βίτσι, στό φυλάκιο τῶν Εὐζώνων στή Νίκη, στό Ἀρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεσσαλονίκης μέ τόν χρυσό τῶν Μακεδόνων Βασιλέων μας.
Ἐκτός ὅμως ἀπό τά συναισθήματα τῆς χαρᾶς ἔχω καί συναισθήματα λύπης. Ὄχι ἐπειδή ψηφίστηκε ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν. Ὁ Ἑλληνισμός, ξέρετε, πάντα εἶχε τίς καμπές του. Τά πάνω του καί τά κάτω του. Ἐδῶ πήραμε μέ τούς Βαλκανικούς Πολέμους ὁλόκληρη Μακεδονία πίσω, καί θά μᾶς φοβίσει μιά Συνθήκη; Ἐδῶ μᾶς ἐπιστράφηκε ἡ Θράκη χωρίς νά ζοῦν Ἕλληνες ἐκεῖ, καί θά μᾶς τρομάξει μιά Συνθήκη; Ὄχι! Ζητῶ αὐτοπεποίθηση. Δέν μέ τρομάζουν οἱ λέξεις καί τά ἐδάφια τῶν Συνθηκῶν. Οἱ Συνθῆκες εἶναι γιά νά ἐφαρμόζονται, εἶναι καί γιά νά ἀναθεωροῦνται ὅμως.
Αὐτό πού μέ νοιάζει, ἀγαπητοί φίλοι, εἶναι οἱ ἀρρωστημένες ψυχές τοῦ Ἔθνους. Ἡ ἰδεολογία καί οἱ ὀπαδοί τοῦ μικροελλαδισμοῦ. Οἱ ἀντικειμενικοί Ἕλληνες. Αὐτοί πού λένε πώς “τόσοι εἴμαστε, αὐτά μᾶς ἀνήκουν, τί νά κάνουμε;”. Μέ φοβίζει καί μέ μελαγχολεῖ πού ὁ ἀντίπαλος εἶναι ἐντός τῶν Τειχῶν. Δέν εἶναι λίγα χιλιόμετρα ἀπό ἐδῶ, στά Σκόπια. Εἶναι βαθειά ριζωμένος καί ἐγκατεστημένος στήν καρδιά τῆς Ἑλλάδος. Καί μή νομίζετε ὅτι ἡ ἔκφρασή του εἶναι μιά κυβέρνηση, αὐτή ἡ κυβέρνηση εἰδικά. Αὐτή εἶναι ἡ βιτρίνα! Ἡ ἔκφρασή του βρίσκεται σέ Πανεπιστήμια, σέ μερίδα τοῦ Τύπου, στήν αὐτοδιοίκηση στήν ἀγορά, διάσπαρτη σέ κόμματα, φοβᾶμαι ἐσχάτως στήν κορυφή τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά καί μέσα στόν Στρατό, ἄν κρίνω ἀπό τήν ἄτυπη ἀπαγόρευση πού ἔχει ἐπιβληθεῖ στό “Μακεδονία Ξακουστή”.
Καί τό ἀκόμη μελαγχολικότερο εἶναι πώς σέ αὐτή τήν καμπή, στά κάτω μας, ἡ Ἑλλάς ὑποχωρεῖ ἐντός τῆς Δύσεως.
– Δεῖτε τήν ὑποχώρηση. Κάναμε ἕνα διεθνές ρουσφέτι στήν ὑπερδύναμη γιά λόγους στρατιωτικούς ἀλλά καί ἐνεργειακούς, καί τί κερδίσαμε; Ὑποχρεωθήκαμε νά λέμε τούς Σκοπιανούς “Μακεδόνες”.
– Δεῖτε τήν ὑποχώρηση. Ζητήσαμε δημοψήφισμα γιά τήν Συμφωνία, ἐπειδή τό 65% τῶν Ἑλλήνων διαφωνεῖ μέ τήν παραχώρηση τοῦ ὅρου Μακεδονία Μακεδόνας.
Μέ τό χέρι στήν καρδιά: Τό θεωροῦμε ἄραγε πολύ σέ σύγκριση μέ τό 100% τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ πού εἶχε τήν ἴδια θέση τό 1992; Ἤ μήπως πρέπει νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι μέσα σέ τριάντα χρόνια ἕνα 35% τῶν Ἑλλήνων ἄλλαξε γνώμη;
– Δεῖτε τήν ὑποχώρηση. Τίς προάλλες διάβασα ὅτι τό “Μακεδονία Ξακουστή” μεταδόθηκε σέ ἕνα ἀμερικανικό γήπεδο μπάσκετ λίγο πρίν τήν ἔναρξη ἀγῶνα τοῦ ΝΒΑ πρός τιμήν τοῦ Γιάννη Ἀντετοκοῦμπο. Ἀλλά ἐδῶ μαθαίνω ὅτι Ὑπουργός ἐνοχλήθηκε ἐπειδή ἡ μπάντα τοῦ Λιμενικοῦ “παιάνισε” τό ἐμβατήριο πού εἶναι ἐξίσου δημοφιλές μέ τόν Ἐθνικό Ὕμνο μπροστά στόν Ἄγνωστο Στρατιώτη. Καί προχθές ζητήθηκε ἡ ἀποβολή στρατιώτη ἀπό τήν Σχολή Ἀλεξιπτωτιστῶν ἐπειδή ἔκανε πτώση τραγουδώντας τό ἴδιο ἐμβατήριο!
– Δεῖτε τήν ὑποχώρηση. Προχθές ἀθηναϊκά μέσα ἔδωσαν τόν ὑπέρ πάντων ἀγῶνα, μόνο «Μολών Λαβέ» δέν εἶπαν, γιά νά μήν φύγει ὁ «Δρομέας» ἀπό τήν Ἀθήνα, τό νέο ἐθνικό μας «σύμβολο»! Ἀλλά γιά νά ἐγκατασταθεῖ ἄγαλμα τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου στήν Ἀθήνα, ἑλληνικό ἄγαλμα, ὄχι σκοπιανό, λέξη!
Ὅταν τά αὐτονόητα τίθενται ὑπό διαπραγμάτευση καί χάνεται ἡ χώρα σου μπροστά στά μάτια σου, μέσα στό ἔδαφός σου, ποιόν ἀντίπαλο πρέπει νά ἔχεις στόν νοῦ σου; Αὐτόν πού εἶναι ἔξω ἤ αὐτόν πού κυκλοφορεῖ μέσα; Δέν ἀντιλέγω βεβαίως! Σέ μιά διαπραγμάτευση καί ἄλλα κράτη ἔχουν τά δίκια τους. Δέν ἔχουμε μόνο ἐμεῖς. Ἀλλά τό μεγάλο ζήτημα πού προκύπτει εἶναι ποιά φανέλλα φορᾶς! Τήν δική σου φανέλλα ἤ τῶν ἄλλων;
Δέν εἴμαστε στήν πολιτική, στήν δημοσιογραφία, στήν ἐπιχειρηματικότητα γιά νά ὑποστηρίζουμε τά δίκια τῶν ἄλλων. Εἴμαστε ἐδῶ γιά νά ὑποστηρίξουμε τά δικά μας δίκαια. Αὐτή εἶναι ἡ βάση ἐκκίνησης. Ἄν λοιπόν χρειάζεται νά ἀνατρέψουμε καί νά νικήσουμε κάτι σέ αὐτή τήν φάση, δέν εἶναι μόνο μία Συνθήκη. Τό διακύβευμα εἶναι ὑψηλότερο. Πρέπει νά νικήσουμε τόν μικροελλαδισμό. Αὐτός εἶναι ὁ ὕπουλος ἀντίπαλος.
Νά νικήσουμε τό ρεῦμα ἐκεῖνο πού θεωρεῖ φυσιολογικό νά λέγεται ὁ Βορειοηπειρώτης “Νοτιοαλβανός”. Ὁ Σκοπιανός “Μακεδόνας”. Ὁ μουσουλμάνος “Τοῦρκος”. Ἡ Ἁγία Σοφία ἁπλῶς “ἱστορικός τόπος” καί ὄχι σύμβολο τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Νά νικήσουμε τό ρεῦμα ἐκεῖνο πού θεωρεῖ συνωστισμό τήν Σμύρνη καί ἀσήμαντο γεγονός τήν Γενοκτονία τῶν Ποντίων καί τῶν Ἀρμενίων.
Πού δέν χύνει δάκρυ στήν ἐπέτειο τοῦ θανάτου τοῦ Παλληκαρίδη καί τοῦ Αὐξεντίου, ἀλλά τρέχει στήν κηδεία τοῦ Κάστρο καί θαυμάζει τόν Μαδοῦρο.
Νά νικήσουμε τό ρεῦμα πού θεωρεῖ ὅτι πρέπει νά μοιράσουμε τόν ὀρυκτό μας πλοῦτο στό Αἰγαῖο.
Νά νικήσουμε τό ρεῦμα πού λέει ὅτι πρέπει νά κατεβάσουμε τόν σταυρό στήν Λέσβο γιά νά μήν ἐνοχλοῦνται οἱ ἀλλόθρησκοι πρόσφυγες, ἀλλά νά σιωποῦμε ὅταν σκηνοθέτες τοῦ Θεάτρου Βορείου Ἑλλάδος ὑβρίζουν τόν Χριστό καί τήν Παναγία προσβάλλοντας τήν πίστη μας!
Αὐτή εἶναι ἡ στρατηγική μάχη, ἀγαπητοί συμπατριῶτες. Ὄχι μόνον οἱ Πρέσπες. Νά νικήσουμε τούς χαλασμένους! Αὐτή εἶναι ἡ μάχη. Νά ἀποτρέψουμε τό ἐνδεχόμενο νά γίνουμε ἐπισκέπτες στόν τόπο μας.
Θέλω νά ξέρετε ὅτι εἶναι μάχη δύσκολη, ἄνιση, καμμιά φορά καί μοναχική. Διευθύνω μιά ἐφημερίδα πού ἐκδίδεται ἀπό τό 1876. Τρεῖς αἰῶνες στήν ὑπηρεσία τῆς πατρίδας.
Ἀπό τίς σελίδες της πέρασε ὅλη ἡ ἱστορία τοῦ τόπου. Ἐπαναστάσεις, ἐξεγέρσεις, κινήματα, καταστροφές, διχασμοί, τραγωδίες, δικτατορίες, ἐμφύλιοι. Παρά ταῦτα δυσκολεύομαι κάποιες φορές νά βρῶ χῶρο στά κυρίαρχα Μέσα. Καί ὅταν βρίσκω καί μιλῶ γιά τά δίκαια τῆς Μακεδονίας δυσκολεύομαι νά πείσω τούς πολλούς.
Ἡ μεταπολιτευτική μόρφωση πού ἔδωσε στούς Ἕλληνες τό κράτος μας εἶναι ἀπειλή γιά τήν Δημοκρατία καί τήν Ἐθνική μας Ταυτότητα. Πρώτη φορά στήν ἱστορία μας βρισκόμαστε σέ κατάσταση ὑποδούλωσης καί δέν ἔχουμε τά πνευματικά ἐφόδια πού θά μᾶς ὁδηγήσουν στήν ἐπανάσταση καί στήν λευτεριά.
Πῶς νά καταλάβει κανείς ὅτι ὑπάρχει θέμα μέ τούς ἀλυτρωτισμούς τῶν βορείων γειτόνων μας, ὅταν ἀγνοεῖ πώς τά ἐδάφη πού πατᾶμε σήμερα δέν ἦταν ἑλληνικά ἀλλά ὑπό κατοχή πρίν ἑκατό χρόνια; Ὅταν ἀγνοεῖ τί ἔκαναν ἐδῶ πάνω κάποιος Παῦλος Μελᾶς, κάποιος Ἴων Δραγούμης, κάποιος Γερμανός Καραβαγγέλης; Ὅταν δέν νιώθει ὅτι οἱ Μακεδόνες ἐδῶ, οἱ ἀληθινοί Μακεδόνες, θεωροῦν τίς Πρέσπες τήν τρίτη μεγαλύτερη ἧττα μετά τόν Ἀττίλα καί τά Ἴμια; Ὅταν δέν συναισθάνεται τόν μελλοντικό κίνδυνο, ἐπειδή δέν ἔχει μνῆμες ἀπό τούς παπποῦδες του γιά τό πόσο σκληρά διώχθηκε ὁ Ἑλληνισμός καί πρίν τό 1912 ἀλλά καί στήν διάρκεια τῆς Κατοχῆς ἀπό τούς Βούλγαρους;
Μπορεῖ ποτέ νά καταλάβει; Πῶς νά ἀντιληφθεῖ ὅτι ἡ Ἑλλάς ἔγινε ἄνετα μέλος τοῦ ΝΑΤΟ καί τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ἐπειδή –πλήν μίας– κατά μῆκος τῶν συνόρων της δέν ὑπῆρχαν μειονότητες;
Πῶς ὅταν δέν ξέρει ὅτι κερδίσαμε μέ τό σπαθί της τήν συμμετοχή μας στήν Δύση καί τούς θεσμούς της λόγω τῆς ἐθνικῆς της, φυλετικῆς καί θρησκευτικῆς ὁμοιογένειας;
Πῶς νά καταλάβει ὅταν δέν ἔχει διαβάσει αὐτό πού ἔγραψε ὁ Ἴων Δραγούμης τό 1909. Ὅτι “καί ἀλήθεια νά ἦταν πώς δέν βρίσκεις οὔτε ἕναν Ἕλληνα στήν Μακεδονία, πρέπει νά εἶναι Ἑλληνική ἡ Μακεδονία. Ἄλλα κράτη ἁρπάζουν πολιτεῖες καί χῶρες καί μεῖς καί ἐκεῖνα πού εἶναι δικά μας δέν τά κρατοῦμε”.
Εἰλικρινά σᾶς τό λέω, κλαίω ἐντός εἰσαγωγικῶν πολλές φορές ἀπό τά νεῦρα μου! “Κλαίω” ὅταν οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ μικροελλαδισμοῦ θεωροῦν φυσιολογικό νά ἀναγνωρίζουν μειονότητες “Τούρκων” καί “Μακεδόνων” στόν Βορρᾶ στό μαλακό μας ὑπογάστριο. “Κλαίω” ὅταν κυκλοφοροῦν τόσοι ἀνιστόρητοι γύρω μας, οἱ ὁποῖοι ἀγνοοῦν ὅτι τό παραθυράκι γιά τήν μακεδονική –ἡ γλῶσσα πού δεχθήκαμε νά ἀνοίξουμε μόνοι σήμερα– θά γίνει ἡ λεωφόρος τοῦ ἀλυτρωτισμοῦ αὔριο! Καί βεβαίως “κλαίω” πού δέν βρίσκω βοήθεια ἀπό ἐκεῖ πού περιμένω ὅταν ἀπειλεῖται τό Ἔθνος: ἀπό τήν Ἐκκλησία μας, ἡ ὁποία ἐσίγησε κεντρικά γιά τίς Πρέσπες. Παρακολούθησε τά συλλαλητήρια μέ κατεβασμένα χέρια. Ἀπών ὁ Ἱερώνυμος, πού νά ζοῦσε ὁ Χριστόδουλος! Ὄχι ὅλη ἡ Ἐκκλησία βεβαίως. 24 δεσποτάδες ἀπό τήν Μακεδονία μέ ἐπί κεφαλῆς τόν μακαριστό Παῦλο Σιατίστης ἀντέδρασαν.
Θά μοῦ ἐπιτρέψετε μάλιστα στό σημεῖο αὐτό, στή μνήμη τοῦ Παύλου μέ τόν ὁποῖο ἤμουν δεμένος, νά ἀποκαλύψω κάτι πού μοῦ ἐκμυστηρεύτηκε ἕναν χρόνον πρίν τόν θάνατό του: τά φρένα τοῦ αὐτοκινήτου του πού ὁδηγοῦσε ὁ ἴδιος βρέθηκαν λιμαρισμένα ὅταν ἀντέδρασε σφόδρα καί κατάφερε νά μήν ἀναλάβει ἡγούμενος σέ μιά Μονή τῆς Καστοριᾶς κάποιος πού αὐτοπροσδιοριζόταν ὡς “Μακεδόνας”! Ὁ Παῦλος κινδύνεψε γιά τήν Μακεδονία καί ὀφείλω νά ἀφιερώσω στήν μνήμη του τήν σημερινή μου ὁμιλία!
Πρέπει ὅμως νά ἀπαντήσω καί στό ἐρώτημα τῆς σημερινῆς ἐκδήλωσης. Μπορεῖ νά ἀκυρωθεῖ ἡ Συνθήκη; Ἐπαναλαμβάνοντας ὅτι χρειάζεται μεγάλο, εὐρύ ἐθνικό μέτωπο, νομίζω πώς ναί, ἀλλά ὄχι μέ τόν τρόπο πού τό ἔχουμε στό μυαλό μας. Θέλω νά εἶμαι εἰλικρινής. Ἄς δοῦμε κατ’ ἀρχάς πῶς ἐφαρμόζεται ἡ Συνθήκη ἀπό ἐμᾶς καί τούς Σκοπιανούς ἀπό τόν Ἰούνιο.
• Τά Σκόπια μετά τήν ὑπογραφή τῆς Συνθήκης μίλησαν γιά Μακεδόνες τοῦ Αἰγαίου διά τοῦ Ζάεφ. Ὑποστήριξαν ὅτι ἡ Μακεδονία εἶναι μία καί Σκοπιανή, πάλι μέ δηλώσεις Ζάεφ. Ἄνοιξαν ζήτημα διδασκαλίας μακεδονικῆς γλώσσας σέ ἑλληνικά φροντιστήρια μέ δηλώσεις Δημητρώφ. Κατέθεσαν αἴτημα ἀναγνώρισης μακεδονικῆς Ἐκκλησίας στήν Ἀριδαία. Ζήτησαν ἀπό τόν ΟΗΕ νά ὀνομάζονται μακεδονικές ὅλες οἱ ἰδιωτικές ὀντότητές τους –σύλλογοι κ.λπ.– πού δέν ἐπιχορηγοῦνται ἀπό τό κράτος. Ὁ Ὀργανισμός Τουρισμοῦ τῶν Σκοπίων ἐμφανίστηκε στήν ἔκθεση τοῦ Μονάχου μέ στάντ πού ἔφεραν τόν τίτλο “Μακεδονία σκέτο”. Καί βεβαίως τό BBC ἄνοιξε ἐπισήμως θέμα μακεδονικῆς μειονότητας. Κοντολογίς: Αὐτοί κάνουν τήν Συμφωνία κουρέλι μέ τό καλημέρα.
• Νά δοῦμε καί πῶς ἐφαρμόζει ἡ Ἑλλάδα τήν Συμφωνία. Στίς 28 Ἰανουαρίου ἀπαγορεύτηκε στό Πολεμικό Μουσεῖο ἐκδήλωση γιά τό Μακεδονικό. Τήν ἑπομένη διετάχθη ΕΔΕ κατά δασκάλας ἐπειδή μοίρασε φυλλάδια σέ μαθητές κατά τῆς Συμφωνίας. Ἡ Ἀστυνομία ἔκανε συνολικά 98 προσαγωγές πολιτῶν οἱ ὁποῖοι διαμαρτυρήθηκαν σέ ἐκδηλώσεις τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στό Παλαί Ντέ Σπόρ, στό Μέγαρο Μουσικῆς Θεσσαλονίκης, στήν Κατερίνη, τήν Πτολεμαΐδα καί τά Γιαννιτσά.
• Ἡ Ἀστυνομία διέλυσε μέ δακρυγόνα τό μεγάλο συλλαλητήριο τῆς Ἀθήνας. Ἕλλην ὑφυπουργός δήλωσε ὅτι τά σχολικά μας βιβλία περιέχουν ἀλυτρωτικές ἀναφορές.
Ἕλλην Ὑπουργός κάλεσε τόν πρύτανη τοῦ Πανεπιστημίου Μακεδονίας νά κάνει διάλογο μέ τό Οὐράνιο Τόξο ἐπειδή τό ζήτημα τῆς γλώσσας εἶναι τάχα ἐπιστημονικό.
• Ἑλληνικό κόμμα, τό ΚΚΕ, χαρακτήρισε ἀλυτρωτικό τό σύνθημα ἡ Μακεδονία εἶναι μία καί ἑλληνική.
• Ἕλλην ὑποψήφιος εὐρωβουλευτής τῆς ἀντιπολίτευσης ἀποκαλεῖ ἐπίσης τά Σκόπια Μακεδονία.
Ἰδού ὁ μικροελλαδισμός, λοιπόν. Οἱ Σκοπιανοί ἀπό τήν ἑπομένη τῆς ἐφαρμογῆς παραβιάζουν συνεχῶς τήν Συμφωνία ἀνοίγοντας μέ τό καλημέρα ζήτημα μειονότητας καί ἐμεῖς –καταχρηστικό τό ἐμεῖς– κάνουμε τά πάντα γιά νά ἑρμηνεύεται ἡ Συνθήκη ὅπως ἀρέσει στούς Σκοπιανούς. Ἔξοχα.
Γιά νά ἀμφισβητηθεῖ ἡ Συνθήκη, ἀγαπητοί, χρειάζονται πολλές μικρές καί μεγάλες μάχες. Μικρές μάχες στά Πρωτοδικεῖα, στά Ἐφετεῖα, στό Συμβούλιο Ἐπικρατείας ὅταν σύλλογοι μέ τό ὄνομα μακεδονικός διεκδικοῦν τήν ἀναγνώρισή τους μέ βάση τό νόμο περί σωματείων. Μεγάλες μάχες στήν καθημερινότητα.
Ἄν ἡ Συμφωνία δίδει τήν δυνατότητα στούς ἰδιωτικούς συλλόγους τῶν Σκοπίων νά ἀποκαλοῦνται σκέτο μακεδονικοί, τότε ἐξ ἀντιδιαστολῆς ἑρμηνεία ἐπιτρέπει καί σέ ἐμᾶς τό ἴδιο ἀκριβῶς. Καί οἱ δικές μας ἑνώσεις, σύλλογοι, νομικές προσωπικότητες πού δέν ἐπιχορηγοῦνται ἀπό τό κράτος ἔχουν τό δικαίωμα νά μήν τούς ἀποκαλοῦν “Βόρεια Μακεδονία” ἀλλά μέ τό ὄνομα τῆς ἀρεσκείας τους.
• Ὡς πρός τήν ἐγκυρότητα τῆς Συνθήκης θεωρῶ ὅτι μέ βάση τά ὑπάρχοντα στοιχεῖα δύσκολα ἀμφισβητεῖται. Μόνο ἄν ἀποδειχθεῖ ὅτι δωροδοκήθηκαν οἱ βουλευτές πού τήν ψήφισαν στά Σκόπια. Πρός τό παρόν μόνη μας διέξοδος εἶναι τό Συμβούλιο Ἐπικρατείας. Στό στάδιο τῆς ἐφαρμογῆς τῆς Συμφωνίας ὅμως καί στό μέτρο πού θίγονται ἀτομικά δικαιώματα Ἑλλήνων πολιτῶν μέ κανονιστικές ἀποφάσεις τῆς διοίκησης.
Πρέπει νά εἴμαστε εἰλικρινεῖς: Σέ αὐτή τήν φάση μόνο νομικός ἀνταρτοπόλεμος χωρεῖ. Γιά τό πῶς ἐννοῶ αὐτόν τόν ἀνταρτοπόλεμο κλείνω μέ ἕνα διπλό παράδειγμα: Ἄν ἔχει πράγματι ἀπαγορευτεῖ τό ἐμβατήριο “Μακεδονία Ξακουστή” στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις καί ἡ ἐκφώνησή του συνιστᾶ λόγο ἀποβολῆς μαθητῶν στά σχολεῖα, τότε ἰδού πεδίο δόξης λαμπρόν γιά διοικητικές προσφυγές κατά τῶν ἁρμοδίων ὑπηρεσιῶν τοῦ κράτους.
Κακά τά ψέματα, ὅμως, ἀγαπητοί! Ἡ Συμφωνία δέν θά ἀκυρωθεῖ στά δικαστήρια. Ἡ Συμφωνία θά ἀκυρωθεῖ στήν πράξη. Δέν θ’ ἀντέξει. Καί τό “Μακεδονία Ξακουστή” πού σήμερα εἶναι τόσο δημοφιλές στό λαό ὅσο καί ὁ Ἐθνικός μας Ὕμνος δέν θά τό κερδίσουμε στίς δικαστικές αἴθουσες. Θά τό κερδίσουμε στίς πλατεῖες, στίς συγκεντρώσεις, στά γλέντια μας, στίς χαρές μας, στίς λῦπες μας. Μέ τήν ψυχή μας καί ὄχι μέ δικόγραφα καί παράβολα. Θά βαρεθοῦν νά μᾶς ἀκοῦνε.
Ἐμεῖς στήν “Ἑστία” θά τό διανείμουμε τό ἑπόμενο Σάββατο προσφορά στούς ἀναγνῶστες μας.
Δέν βρίσκω καλύτερο τρόπο νά κλείσω τήν σημερινή μου ὁμιλία, πατριῶτες καί πατριώτισσες.
Δέν βρίσκω καλύτερο τρόπο ἀπό τό νά κλείσω τήν σημερινή μου ὁμιλία καλώντας σας νά σηκωθοῦμε ὅλοι ὄρθιοι γιά νά τραγουδήσουμε μαζί τό ἀπαγορευμένο ἐμβατήριο καί νά ἀκούσουν ὅλοι πόσο ξακουστή εἶναι ἡ Μακεδονία μας.
Νά φθάσει ἡ φωνή μας στά Σκόπια, μά νά φθάσει καί στήν Ἀθήνα. Γιά νά καταλάβουν πώς ὄχι δέκα, ὄχι εἴκοσι, ὄχι τριάντα χρόνια νά περάσουν, ἐμεῖς δέν ξεχνοῦμε. Τρέχουν στό αἷμα μας χιλιάδες χρόνια! Ἀπό τόν Ἀλέξανδρο μέχρι τόν Ἀριστοτέλη καί ἀπό τόν καπετάν Κώττα μέχρι τόν Δραγούμη καί τόν Μελᾶ.
Πᾶμε γιά τήν Μακεδονία μας, λοιπόν!»
