Ευαίσθητες ισορροπίες. Κίνα, Ρωσία και οι δύο κόσμοι
“Ο κορονοϊός και λοιπά νοσηρά μεταλλαγμένα στοιχεία είναι απλώς το μέσον, και οι ισορροπίες περισσότερο από ποτέ ευαίσθητες. Για εθνικούς ακροβάτες”…
Ευαίσθητες ισορροπίες. Κίνα, Ρωσία και οι δύο κόσμοι
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Κ. ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ
«Αν δεν υπάρχει Θεός, όλα επιτρέπονται» θα πει ο Ντοστογιέφσκι στους Αδελφούς Καραμαζώφ. Αν υπάρχει, θα συλλογιστεί ορθολογικά ο Πασκάλ στο στοίχημά του, είναι συμφερότερο να είσαι μαζί του. Και αν τελικά είσαι μαζί του, φυσικά και δεν θα αφήσει τα κτίσματά Του να χαθούν, λέμε εμείς. Τίποτα δεν χάνεται και δεν επιστρέφει στο μηδέν και στην ανυπαρξία, ανακάλυψε η σύγχρονη Φυσική Επιστήμη. Μόνο που αυτό είναι ξεκαθαρισμένο στην Παλαιά Διαθήκη εδώ και χιλιετίες. Πάλι καλά. Θα μπορούσαν να κάνουν παραπάνω για να το ανακαλύψουν. Έστω λοιπόν πως υπάρχει. Δεν είναι λογικό να έχει δημιουργήσει ασφαλιστικές δικλείδες στο Σύμπαν και ειδικότερα στη Γη για να την προστατεύσει από ξαφνικά φαινόμενα και τη βλακεία του μεταπτωτικού ανθρώπου; Λογικό φαίνεται. Στην αληθινή Θεολογία «είπεν άφρων… ουκ εστι Θεός» ούτε μία τρίχα δεν μετακινείται δίχως να το θέλει Εκείνος και οι ασθένειες είναι απόρροια των αμαρτημάτων αλλά παραμερίζουμε τώρα τόσο ψιλά γράμματα για πολλούς.
Επιστρέφουμε στη φύση και τις αλλαγές της. Μας έχουν ζαλίσει οι άδικοι ειδικοί για την υπερθέρμανση του πλανήτη λόγω της αύξησης του διοξειδίου του άνθρακος και επερχόμενη καταστροφή. Μας έχει πρήξει άλλη κατηγορία ειδικών για τον κορονοϊό και τα εμβόλια, και διώκουν και εμποδίζουν οι πολιτικοί άλλες φωνές. Πάντοτε υπήρχε το φαινόμενο αλλά τώρα η παρέλαση των ειδικών στα Μέσα Μαζικής Εξηλιθίωσης εγγίζει τα όρια της γελοιότητας, με τον ορθό επιστημονικό λόγο να απουσιάζει. Μόνο με έρευνα τον βρίσκεις πλέον. Η ανοησία που ξεπετούν οι εξυπνάκηδες ατεκμηρίωτα είναι πανδημική. Για να μην πιάσουμε τη Γλώσσα και τα μαργαριτάρια της. Αντικείμενο άλλης μελέτης. Οσονούπω.
Ως προς το πρώτο, αποσιωπούνται μελέτες της NASA για την υποτιθέμενη υπερθέρμανση του πλανήτη με αντίθετα συμπεράσματα και επερχόμενο ψύχος δεκαετιών λόγω μαγνητικών αναμενόμενων ηλιακών φυσιολογικών ανωμαλιών, το οποίο θα διαταράξει πέρα από τις κλιματικές, τις παγκόσμιες οικονομίες. Οι υδρογονάνθρακες και οι λιγνίτες αναγκαστικά θα πάρουν τα πάνω τους, και οικονομικά, με αιχμή του δόρατος το φυσικό αέριο και θα κυριαρχήσουν εκ των πραγμάτων στα επόμενα χρόνια ανεβάζοντας τις τιμές των αγαθών. Οι θιασώτες της ηλιακής και της ηλεκτρικής λύσης θα αναγκαστούν να αναμένουν ακόμη.
Με δεδομένα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο και νοτίως της Κρήτης στα όρια Λυβικού και Αιγυπτιακού πελάγους που είναι τα μεγαλύτερα και καθαρότερα παγκοσμίως, διαγράφεται ένα μέλλον το οποίο είναι εν πολλοίς προβλέψιμο, και για τα ελληνικά πράγματα αν υπάρξουν Έλληνες κυβερνήτες, αισιόδοξο. Αν όχι, το παράδειγμα της Γουατεμάλας είναι εδώ. Ομιλούμε όχι μόνο για συγκρουσιακές καταστάσεις που είναι και αυτές αναμενόμενες αλλά για την μετά αυτών εποχή της εξισορρόπησης. Υπάρχει και το κεφάλαιο Τουρκία. Θα ασχοληθούμε παρακάτω με αυτό.
Γεωστρατηγικά, το πλαίσιο είναι δεδομένο και σταθερό εδώ και τουλάχιστον οκτώ αιώνες στην περιοχή. Δεν χρειάζεται να είναι ειδικός κανείς για να δει το στρατιωτικό ενδιαφέρον της Γαλλίας εκεί, του κυριότερου φραγκικού εκπροσώπου. Άλλωστε οι δεσμοί της με την ανατολική Μεσογειακή ακτή, βλέπε Συρία και Λίβανο, είναι αδιαμφισβήτητη από την εποχή της προ και κατά τη Συνθήκη των Σεβρών το 1920, κομβικό σημείο στην κατανόηση. Δύο μέρες μετά τη φονική έκρηξη στη Βυρηττό πέρυσι, κατέφθασε ο Πρόεδρος Μακρόν για να δηλώσει πρώτος το παρών. Η Λωζάννη το 1923 ήρθε για να δώσει την ισορροπία με την ανατροπή της, όταν αυτό συμβεί, και οι κατευθύνσεις του Προέδρου των ΗΠΑ Ουίλσον ουδέποτε λησμονήθηκαν. Ούτε το Συνέδριο του Βερολίνου το 1878. Οι χρονικές περίοδοι πεντηκονταετιών και μερικών αιώνων στην παγκόσμια σκακιέρα για έναν σοβαρό μελετητή, σε έναν οριζόντιο και κατακόρυφο κατά περίπτωση διαμελισμό, είναι ελάχιστα διαστήματα. Αρκεί να βλέπεις και όχι απλά να κοιτάς. Είχαμε σε παλαιότερες μελέτες μας ασχοληθεί με το υπόβαθρο αυτό. Σήμερα, επιχειρούμε μία διάσταση βαθύτερη, ουσίας προς τα πραγματικά, τα οποία κινούνται πολύ ανατολικότερα.
Η καταναλωτική Δύση διψά για ενέργεια. Ο μεγαλύτερος τροφοδότης της, η Ρωσία, ήδη έχει συνάψει ενεργειακό σύμφωνο με την Κίνα αλλά αυτά αλλάζουν γρήγορα. Στη διπλωματία δεν υπάρχουνε φίλοι και αγαπητικοί αλλά μόνο ξερά συμφέροντα. Αυτό που δεν αλλάζει είναι η θέση της Ρωσίας και της Ευρώπης στον οριζόντιο γεωγραφικό διαμελισμό. Η Ευρώπη στην υδρόγειο σφαίρα φαίνεται αυτό που στην πραγματικότητα είναι: Μία εκτενής χερσόνησος και γεωφυσική απόληξη της Ασίας προς τον Ατλαντικό, στην οποία κυριαρχεί καταλυτικά η Ρωσία από τον Βερίγγειο ως τα Ουράλια αλλά και στην απέραντη ρωσική και ουκρανική ευρωπαϊκή πεδιάδα. Εκεί που στην τελευταία το ΝΑΤΟ έβαλε ποδάρι αλλά ο Πούτιν τους έφαγε εν μιά νυκτί τη ρωσική Κριμαία. Αυτή τη στρατηγική γωνία της Μαύρης Θάλασσας ακριβώς απέναντι, καρσί από την Πόλη. Γάβγισαν αλλά το έφαγαν. Ίσως όχι για πολύ στην πορεία προς τον Βόσπορο. Κόκκινή τους γραμμή απροσπέλαστη.
Η Ευρώπη όταν δεν βλέπει την οργανική σύνδεση και σχέση της με τη Ρωσία, δυστυχώς εθελοτυφλεί. Η τύφλα παγιώθηκε και επιστημονικοποιήθηκε λίγο πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τον Spykman με τη Θεωρία της Rimland η οποία έκτοτε έγινε δόγμα για το NATO και όχι μόνο και ενεργοποιήθηκε διπλωματικά στη Γιάλτα το 1945. Με απλά λόγια, η βλακώδης για λαούς αυτή προσέγγιση ήδη από τα χρόνια του Μεγάλου Πέτρου, λέει ότι το μεγάλο σιβηριακό θηρίο, η ρωσική αρκούδα του τεράστιου χερσαίου ασιατικού και ευρωπαϊκού τμήματος, πρέπει να παραμείνει απομονωμένο εκεί που βρίσκεται, εγκλωβισμένο από τους πάγους του Βόρειου Ωκεανού και τις Μογγολικές ερήμους, διότι αν τυχόν και βρει διέξοδο προς τα νότια και δη στα Μεσογειακά νερά, θα επέλθει η καταστροφή του Δυτικού φράγκικου νησιωτικού ονείρου. Έτσι, εισβολή για παράδειγμα της τότε Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν το 1979, σήμανε συναγερμό στη Ουάσιγκτον χιλιάδες μίλια μακριά, διότι θεωρήθηκε… εισβολή στις ΗΠΑ, Μ. Βρετανία κλπ, με μόνη τη σκέψη της ενδεχόμενης ρωσικής εξόδου στον Ινδικό Ωκεανό. Το τεχνητό αυτό γεωστρατηγικό δακτυλίδι, στοιχειώνει τα δυτικά Πεντάγωνα και γίνεται η εμμονή στη σκέψη τους.
Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα νοτιοδυτικά, όπου η Rimland έχει τρία φυσικά ανοίγματα που της δίνουν μεγίστη αξία αλλά και την απειλούν. Και ενώ η Γηραιά Αλβιών φρόντισε με τη Συνθήκη της Ουτρέχτης το 1713 να βάλει πόδι στο Γιβραλτάρ και να παραμένει έως τα σήμερα, και στο Συνέδριο του Βερολίνου το 1878 να εξασφαλίσει ανώδυνα από την Υψηλή Πύλη την Κύπρο για τον έλεγχο του Σουέζ και μέχρι σήμερα με τις βάσεις που διατηρεί, το τρίτο είναι προβληματικό. Η αμίμητη του Λονδίνου προς τον Σουλτάνο μυστική διπλωματία κάτω από τα μάτια του έκπληκτου Αλέξανδρου Καραθεοδωρή, του «τι μου δίνεις για να μην κάνω τίποτα» για να επανέλθει η συνεκτικότητα στην Μακεδονία υπέρ των Οθωμανών και να φύγει από τη μέση η Μεγάλη Βουλγαρία της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου του 1877 που έδινε την πολυπόθητη διέξοδο στο Αιγαίο της Ρωσίας, έμεινε στην Ιστορία. Και το αβύθιστο αεροπλανοφόρο Κύπρος δόθηκε. Η ισορροπία όμως στον Βόσπορο παραμένει ευπαθής και ασταθής. Ενυπάρχει ολόκληρη επιτελική τράπεζα που ονομάζεται Νοτιοανατολική Πτέρυγα του ΝΑΤΟ και επιβάλλει την ισορροπία στον ενιαίο πλέον χώρο Αιγαίου – Μ. Ασίας. Δεν είναι λοιπόν μόνο το σεισμικό ρήγμα της Ανατολίας που φέρνει κραδασμούς.
Για τους Δυτικούς, ο γεωγραφικός χώρος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όπως εμφανίζεται στους ιστορικούς σχολικούς χάρτες με κέντρο την Κωνσταντινούπολη, αυτός της προ της Μάχης του Ματζικέρτ το 1071, θεωρείται και είναι ενιαίος για να συγκρατεί τον ρωσικό μπαμπούλα. Τελεία και παύλα. Όσο κι αν βγάζουν σπυράκια στη σκέψη και μόνο για ανασύσταση της λεγόμενης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, όσο κι αν έσπειραν την εθνικιστική διχόνοια στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912–13 και έστρεψαν Ορθοδόξους αλλόγλωσσους Ρωμιούς κατά Ορθοδόξων Ρωμιών, η απληστία τους για ενέργεια και τον πλούτο που αυτή κομίζει, τούς κάνει να βλέπουν την πραγματική διάσταση. Αυτή που σπρώχνουν στο ασυνείδητό τους οι νεοέλληνες και που αν τολμήσεις να την ανασύρεις, σου κολλούν οι τεμπέληδες πολιτικάντηδες τη ρετσινιά του εθνικιστή και του φονταμενταλιστή, οι ανόητοι!
Να γιατί η Συνθήκη της Λωζάννης και η ισορροπία που φαίνεται να διατηρεί τεχνητά δεν μπορεί να αντέξει για πολύ. Σαν το ποτήρι που εξέχει το μισό από το τραπέζι αλλά ακόμη δεν πέφτει να σπάσει. Μόνο που ο χρόνος δεν είναι καθόλου με το μέρος του. Να γιατί η Συνθήκη των Σεβρών και η όποια παραλλαγή της εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους πλέον τώρα. Και να γιατί ο ενιαίος γεωστρατηγικός χώρος του Αιγαίου και της Μικράς Ασίας δεν μπορεί να είναι εσαεί χωρισμένος μεταξύ δύο εντελώς αντίπαλων πολιτιστικών και φυλετικών πληθυσμιακών ομάδων εκ των οποίων η μία δεν διεκδικεί τίποτα από τα κατεχόμενά της και η άλλη φυσικά επιχειρεί να κλείσει τα άνοιγμα καταλαμβάνοντάς το, ενίοτε και γενοκτονώντας. Έστω και αν το μεγαλύτερο μέρος ανήκει στη μία πλευρά. Το αυτονόητο δηλαδή για κενό στη φύση. Το πόσο γενετικά είναι διαφορετικοί από εμάς οι απέναντι μετά από τρεις αιώνες βαλκανικό παιδομάζωμα, είναι πολύ προς συζήτηση. Η αλήθεια είναι ότι ο χώρος αυτός δεν μπορεί να είναι διαχωρισμένος ιστορικά για πολύ. Δεν γίνεται. Δεν ισορροπεί. Ένας θα είναι ο νομέας. Πάντα έτσι ήταν ιστορικά, με όποιον κι αν ήταν. Το αντίθετο, δεν αντέχει στον χρόνο και ο αιώνας στην Ιστορία θεωρείται πολύ μικρό διάστημα.
Άλλος ένας μύθος που μας λένε, το αρχικό της κλιματικής αλλαγής που αναφέρθη. Αλλά και το αισιόδοξο μελλοντικό σενάριο για την Ελλάδα. Τα στρατηγικά αποθέματα υδρογονανθράκων Ελλάδος και Κύπρου στα οποία κάναμε λόγο δοκιμιακά εκτενώς προ ολίγων ετών, είναι το κλειδί στην παγκόσμια ισορροπία ενεργείας και οι Δυτικοί δεν θα τα εμπιστευθούν ποτέ στην Τουρκία την πολυτριχοτομημένη, η οποία πολύ δύσκολα θα μεταβάλλει το κλίμα υπέρ της όσο κι αν φαίνεται ότι την υποστηρίζουν. Αυτή που είναι και που δεν πρόκειται να αλλάξει. Πλην της παραδοσιακά φίλης της και καθοδηγού της σε γενοκτονίες, τευτονικής Γερμανίας. Οι υπόλοιποι, θυμούνται πάρα πολύ καλά τη Βιέννη του 1529 και τους γενιτσάρους του Σουλεϊμάν του λεγόμενου Μεγαλοπρεπούς των τουρκοελληνοσήριαλ, και τους Ουσάρους του 1683, πάλι εκεί. Και τη Ρωσία δεν πρόκειται να την αφήσουν να κατέβει στα θερμά ύδατα, κάνοντας ακόμη και παγκόσμιο πόλεμο για αυτό. Αλλά με τεράστιο τίμημα. Ο στρατηγικός άξονας από το 1204 στη Μεσόγειο είναι και παραμένει οριζόντιος: Ισραήλ – Κύπρος – Ρόδος – Κρήτη – Μάλτα, περνά μέσα από ελληνικούς πληθυσμούς και θάλασσες τους οποίους επιχειρούν τώρα να αντικαταστήσουν ακριβώς για να ελέγχουν εύκολα την περιοχή, και σήμερα έχει και όνομα το οποίο είναι αγωγός EastMed. Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571 και η Ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827 μόνο τυχαίες δεν ήσαν. Το 2004 Κύπρος και Μάλτα δεν μπήκαν τυχαία ταυτόχρονα στην ΕΕ. Προηγήθηκε και ξεφύτρωσε ακριβώς τότε και το σχέδιο Ανάν, στο οποίο ο Eλληνισμός αντιστάθηκε ενωτικά και πέτυχε. Επέτυχε τότε, διότι είχε εκεί ηγέτη. Αυτοί σχεδιάζουν μα Άλλος κυβερνά. Ποτέ τους δεν το κατάλαβαν.
Η Δύση έχει άμεση ανάγκη από τους τεράστιους και καθαρούς από θείο ελληνικούς και κυπριακούς υδρογονάνθρακες. Βασικά, το φυσικό αέριο. Όχι μόνο επειδή τα αποθέματα στη Βόρεια θάλασσα εξαντλούνται ούτε τόσο για την απεξάρτησή της από τη Ρωσία. Ο μεγάλος παίκτης στη Θεωρία Παιγνίων αυτή, λέγεται Κίνα. Λίγοι αντιλαμβάνονται ότι ο μεγάλος αντίπαλος της Δύσης κυρίως στρατιωτικός, είναι η Κίνα, και οι Μεγάλοι το γνωρίζουν. Ολιγότεροι κατανοούν ότι η Μέση Ανατολή και το Ιράν χρησιμοποιούνται ως μία εκτεταμένη και τεράστια buffer zone προς την Κίνα. Όλοι όμως βλέπουν πέρα από τη Γιουχάν, την κυριαρχία των εμπορικών κινεζικών προϊόντων στη δυτική αγορά που ανατρέπει ισορροπίες. Ο μέγας αντίπαλος και εχθρός λοιπόν λέγεται Κίνα και δεν διστάζουν ούτε με το Ισλάμ να συμμαχούν προς την επίτευξη του στόχου τους ούτε να σταματούν να μετακινούν ισλαμικούς κυρίως πολεμικούς πληθυσμούς προς τα δυτικά και βόρεια για να κερδίσουν από εργατικά χέρια και ευκολοδιοίκητους εξαθλιωμένους. Γνωρίζουν όμως τα όριά τους οι αλληθωρίζοντες την Ρωσία; Το σημερινό κυβερνείο βιτρίνας της ΕΕ, όχι. Οι πίσω από αυτούς αθέατοι, ναι.
Επανερχόμενοι στη Rimland δεν μπορούμε παρά να διαπιστώσουμε ότι το δόγμα αυτό όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά αλλά και είναι μοιραίο για την επιβίωση του κόσμου τους όπως τον έχουνε στήσει μέσα στον εγκέφαλό τους και στις χώρες επιρροής. Διότι ενωμένη και δυνατή Ευρώπη δίχως τη Ρωσία, τον τεράστιο ευρωπαϊκό σιτοβολώνα και την αστείρευτη ορυκτού πλούτου απέραντη Σιβηρία, είναι μια αστειότητα. Και μόνο ο χάρτης, το επιβεβαιώνει. Η μόνη ελπίδα για να αποφευχθούν μελλοντικές αιματοχυσίες, σπασμωδικές κινήσεις και πολιτιστική καταστροφή, θα ήταν ένας δυνατός συμπαγής ενιαίος συμμαχικός και πολιτικός χώρος, από τον Βερίγγειο μέχρι το Γιβραλτάρ. Για ποια Κίνα θα ομιλούσαμε τότε; Ποια Τουρκία; Ποιος θα τολμούσε να διαταράξει τον πυκνό αυτόν πολιτισμικό οικονομικό γιγάντιο όγκο; Ένδεκα αιώνες Βυζάντιο δεν τους έμαθε τελικά τίποτα για στρατηγική επιβίωση, τη μακροβιότερη πολιτικά. Με τα μέτρα τα τότε, είναι η αναλογία. Το κόλλημά τους όμως έχει ονοματεπώνυμο και λέγεται από τη μία Ορθοδοξία και Ορθοπραξία. Όση απέμεινε.
Δύο διαφορετικοί κόσμοι, τουλάχιστον από τον Καρλομάγνο και μετά. Από την άλλη, Μασονία, Θεοσοφία και Αγνωστικισμός. Οι Λέσχες που κυβερνούν πλέον με αρχή σταδιακά το 1717 και η οικονομική Παγκοσμιοποίηση μαζί με τον θρησκευτικό Οικουμενισμό που πάνε να επιβάλλουν στους λαούς, δεν θέλουν Ρωσία και Βαλκάνια και Ελλάδα και Ανατολική Ευρώπη όπως είναι, ακριβώς επειδή στέκονται εμπόδιο σε έναν άλλον κόσμο. Τον δικό τους, του μυστικισμού και του υπεράνθρωπου μετανθρωπισμού. Και επιχειρούν να μας τον αλλάξουν. Καθόλου επιστημονική φαντασία ή συνωμοσιολογία. Το ομολογούν πλέον ανοιχτά και πολιτικά γυμνή τη κεφαλή, δημόσια. Τώρα, επιστρατεύουν στην οίησή τους και τη βιολογία. Τον υπεράνθρωπο που με την επιστήμη και την τεχνολογία θα λύνει όλα του τα προβλήματα. Την πλάνη του εκκοσμικευμένου θρησκευτικά ερμαφρόδιτου superman και της τεχνητής ρομποτικής νοημοσύνης η οποία και διαφημίζεται. Της υποταγής σε μία κοινή αρχή. Σχέδια «Σοφών» από το 1898 τα οποία υλοποιούνται βήμα προς βήμα μεθοδικά. Για όποιον βλέπει. Το κοινό θρησκευτικό και πολιτιστικό παρελθόν της πρώτης χιλιετίας δεν είναι ικανό για να τους μεταπείσει. Όχι ότι κι εκεί τα πράγματα είναι τόσο καλά. Αλλοτρίωση υπήρχε και υπάρχει. Στην επιχειρούμενη ισοπέδωση όμως, αυτοί αντιστέκονται περισσότερο. Ο κορονοϊός και λοιπά νοσηρά μεταλλαγμένα στοιχεία είναι απλώς το μέσον, και οι ισορροπίες περισσότερο από ποτέ ευαίσθητες. Για εθνικούς ακροβάτες.
