Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2019

Παρασκήνιο και αμετανοησία

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ - ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΥΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΟ!
ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ (ΠΟΥ ΤΟΥ ΤΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΑΛΛΟΙ) ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝ: ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΟΥΣ ΟΥΚΡΑΝΟΥΣ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΠΑΠΥΡΟ (Ο ΑΠΕΙΡΟΣ ΠΑΠΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ) ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΤΗΝ Υ Π Ο Γ Ρ Α Φ Η ΤΟΥ! ΟΙ ΟΥΚΡΑΝΟΙ ΤΟΝ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ (ενν. τα Ουνιτάκια του Πάπα Βαρθολομαίου του Α')! ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΕΔΩ: https://www.pentapostagma.gr/2019/01/%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%AD%CF%81%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%AC%CE%BB%CE%B9-%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%89-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD.html
ΠΑΤΕΡ ΑΦΕΣ ΑΥΤΟΙΣ...

Παρασκήνιο και αμετανοησία

katanixisΔιαβάζοντας την σχετική είδηση, ανάμεσα από τις γραμμές, σημειώνουμε τέσσερα σημεία:
ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ: ο πατριαρχικός λόγος, εκτρέπεται προς την αμετανοησία, την αναλγησία και προς ένα "αλάθητο" ξένο στην παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
ΓΙΑΤΙ; Αλήθεια το να τιμάται από τον Πατριάρχη εν μέσω θύελλας αντιδράσεων είναι καλό; Θα ερευνήσουμε και θα επανέλθουμε για τα τιμώμενα εκ του Πατριαρχείου πρόσωπα και τον ρόλο τους
Π.Ε.Θ: Η θέση της είναι ξεκάθαρη, ο φιλοπατριαρχικός ΚΑΙΡΟΣ της επιτίθεται με λύσσα, αν ο κ.Ρεράκης παραβρέθηκε ως συνάδελφος του τιμώμενου, καλώς το ΠΘ όμως τον αναφέρει με την άλλη του ιδιότητα. Γιατί;
ΦΡΙΚΤΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ: Ο Πατριάρχης που κατά τη θητεία του η εκκλησιαστική ιστορία θα αναφέρεται σε δύο τουλάχιστον μελανά της σημεία:

Α: τις διώξεις μετά τη μια βαθιά πληγή του Κολυμπαρίου
Β: τη διακοπή κοινωνίας με το Πατριαρχείο Μόσχας για το ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ
απειλεί να λύσει το δεύτερο κακό, επαναλαμβάνοντας το πρώτο;;;
Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Βαρθολομαίος: Πράξαμε το ορθόν για την Εκκλησία της Ουκρανίας

Στο ιστορικό γεγονός της χορηγήσεως του Τόμου της Αυτοκεφαλίας στη νεοσύστατη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, παρουσία των μελών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, κατά τη χειροθεσία του Καθηγητού του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνου Χρήστου, σε Άρχοντα Ασηκρήτη.

«Είναι ένα γεγονός το οποίον έχει ήδη καταγραφεί εις τας δέλτους της εκκλησιαστικής και όχι μόνον ιστορίας και εναπόκειται εις τας αδελφάς Εκκλησίας, τας κατά τόπους, τας Αυτοκεφάλους, με πρώτα τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία, να αναγνωρίσουν την νέαν Αδελφήν Εκκλησίαν και να εντάξουν το όνομα του Προκαθημένου της εις τα ορθόδοξα Δίπτυχα. Υπάρχουν ίσως δισταγμοί ακόμη, αλλά είμεθα βέβαιοι ότι τούτο θα γίνει και η μία Εκκλησία μετά την άλλην θα αναγνωρίσουν την δεκάτην πέμπτην Ορθόδοξον Αυτοκέφαλον Εκκλησίαν και θα μνημονεύουν τον Προκαθήμενόν της εις τα Δίπτυχα. Είναι γεγονός, και είναι κοινόν μυστικόν, ότι δια αυτήν την πρωτοβουλίαν της, η Μητέρα Εκκλησία, επηνέθη από πολλούς, ανεγνωρίσθη η ορθότης της πρωτοβουλίας της, αλλά και από άλλους εξυβρίσθη και εχρησιμοποιήθησαν βαρείαι εκφράσεις και εναντίον του Θεσμού και εναντίον του προσώπου του ομιλούντος. Αυτά τα αντιπαρερχόμεθα εν τη βεβαιότητι ότι επράξαμεν το δέον, το ορθόν».
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, υπογράμμισε ότι το σύνολο των μελών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι βέβαιοι για την ορθότητα της απόφασης αυτής, αφενός μεν διότι ήταν δικαίωμα των εκατομμυρίων ορθοδόξων πιστών της Ουκρανίας «να αποκτήσουν και αυτοί, όπως όλοι οι λαοί των Βαλκανίων, όπως όλες οι νεότερες Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, την ανεξαρτησίαν των και την ελευθερίαν των», και αφετέρου ήταν δικαίωμα της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως να χορηγήσει αυτό το Αυτοκέφαλο στην Εκκλησία της Ουκρανίας «καθότι αυτή και μόνον έχει το δικαίωμα και το προνόμιον από την ιστορίαν, τους Ιερούς Κανόνες και την πράξιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας να απονέμει το Αυτοκέφαλον, το οποίον είναι πάντοτε επ’ αναφορά προς μίαν μελλοντικήν Οικουμενικήν Σύνοδον, η οποία θα επικυρώσει αυτά τα Αυτοκέφαλα».
Όπως διευκρίνισε«κανένα Αυτοκέφαλο εκτός από τα Αυτοκέφαλα των Πρεσβυγενών Πατριαρχείων και της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου δεν είναι τετελειωμένον, αλλά είναι επ’αναφορά προς μίαν Αγίαν Οικουμενικήν Σύνοδον, η οποία θα συνέλθει εις το μέλλον, συν Θεώ Αγίω». Υπενθύμισε δε, ότι η μαρτυρική Πρωτόθρονη Εκκλησία της Ορθοδοξίας, «εκένωσεν εαυτήν, εθυσιάσθη διά τα τέκνα της, και πολλά εξ αυτών εφάνησαν λίαν αγνώμονα προς την ευεργετήσασαν αυτά Μητέρα Εκκλησίαν».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ανέφερε ότι το 2019 συμπληρώνονται σαράντα χρόνια από την εκδημία του μεγάλου θεολόγου αειμνήστου πατρός Γεωργίου Φλωρόφσκυ και ανακοίνωσε την οργάνωση συνεδρίου, «δια να εξαρθεί η προσωπικότης, το θεολογικόν βάθος του πατρός Γεωργίου Φλωρόφσκυ και να του εκφράσουμε, εμείς οι Έλληνες ιδιαιτέρως, την ευγνωμοσύνην μας δια όσα αγαθά ελάλησε και έγραψε υπέρ του Γένους μας, υπέρ της συμβολής του Ελληνισμού εις την Θεολογίαν και εις την ανάπτυξιν των χριστιανικών δογμάτων. Του είμεθα όντως ευγνώμονες. Και ήτο Ρώσος στην καταγωγή, δεν ήτο Έλλην ο πατήρ Φλωρόφσκυ. Και μακάρι όλοι οι ομοεθνείς του, οι Σλάβοι, να είχαν την ίδια θεώρηση των πραγμάτων, τα ίδια πιστεύματα, το ίδιο θεολογικόν βάθος, τότε θα είχαν αποφευχθεί πολλά εντός εισαγωγικών «παρατράγουδα», τα οποία ταλαιπωρούν την ενότητα της Ορθοδοξίας κατά τις τελευταίας δεκαετίας».
Από την πλευρά του ο νέος Άρχων εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για την ιδιαίτερη τιμή που του επεφύλαξε η Μητέρα Εκκλησία. Αναφέρθηκε στη γνωριμία του με το Ιερό Φανάρι, αρχικά μέσω του μακαριστού πατρός του και αργότερα κατά τη διάρκεια των σπουδών και των ερευνών του.
Στη χειροθεσία του νέου Άρχοντος παρέστησαν, μεταξύ άλλωνΑρχιερείς και κληρικοί, ο Γενικός Γραμματέας της Αδελφότητας Οφφικιαλίων «Παναγία η Παμμακάριστος», Καθ. Κωνσταντίνος Δεληκωσταντής και άλλοι Άρχοντες, ο Πρόεδρος του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Α.Π.Θ, Καθ. Συμεών Πασχαλίδης, Διευθυντής του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών, Καθηγητές και φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, Καθ. Ηρακλής Ρεράκης και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της.