Η ντροπή στην Ομολογία Πίστεως
Σὲ μιὰ ἐποχὴ ὅπου κυριαρχοῦν ἡ διαφθορά, ὁ ἄκρατος ὑλισμός, ὁ κυνισμός, ἡ ὁλιγοπιστία, ἡ ἀθεΐα καὶ ἕνα σωρὸ ἄλλες παρεκτροπές, ἡ μειοψηφία τῶν εὐσεβῶν, ὀρθοδόξων χριστιανῶν ἔρχεται μοιραίως ἀντιμέτωπη μὲ τὴν λοιδορία καὶ τὴν ἀπαξίωση. Ὁ κάθε χριστιανὸς ἔχει νὰ ἀντιμετωπίσει τὸν ἐχθρικὸ κοινωνικὸ περίγυρό του. Ἔχει νἀ άντιμετωπίσει, ἐπιπροσθέτως, τὸν – χαμηλῆς ἔντασης (πρὸς τὸ παρόν) – διωγμὸ τῆς Πίστης του.
Τώρα, ὅσο ποτὲ ἄλλοτε, ὁ πιστὸς πρέπει νὰ ἔχει τὸ θάρρος καὶ τὸ θράσος νὰ ὁμολογεῖ δημοσίως καὶ σὲ κάθε εὐκαιρία τὴν ὀρθόδοξη πίστη του· νὰ ὁμολογεῖ τὴν συστράτευσή του μὲ τὸν Σωτήρα Ἰησοῦ Χριστό. Σὲ ἀντίθετη περίπτωση, ἐκτὸς τοῦ ὅτι διαπράττει ἀμαρτία, δίνει περισσότερο χῶρο στὴν ἐκκοσμικευμένη σαπίλα νὰ ἀπλωθεῖ καὶ νὰ ἀλώσει κι ἄλλες ψυχὲς ποὺ θα μπορούσαν μὲ τὴν ὁμολογία Πίστης τοῦ καθενός μας νὰ σωθοῦν. Ἡ ντροπὴ στὴν ὁμολογία πίστης ἱσοδυναμεῖ μὲ ἄρνηση καὶ ἐμπαιγμὸ τοῦ Χριστοῦ.
Ὅπως άκριβῶς συμβαίνει καὶ μὲ τὴν ντροπὴ ποὺ αἰσθανόμαστε πρὶν ἢ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐξομολόγησης στὸν πνευματικό μας. Ἡ ὑπέρβαση τῆς ντροπῆς ἀποτελεῖ μιὰ ἀκόμα μεγαλειώδη νίκη κατὰ τοῦ ἀντιδίκου κι αὐτὸς εἶναι ἕνας σοβαρὸς λόγος ἡ ὁμολογία πίστεως νὰ γίνεται συχνότερα σὲ ἐποχὲς σκότους ὅπως ἡ δική μας.
Εἶναι τραγικὸ καὶ λυπηρὸ νὰ βλέπεις δημόσια πρόσωπα νὰ μιλοῦν μὲ κομπασμὸ γιὰ ἕνα σωρὸ ἄλλα πράγματα, ἀλλὰ νὰ ντρέπονται νὰ μιλήσουν γιὰ τὴν ὀρθόδοξη πίστη τους. Ἐπίκαιρο παράδειγμα οἱ Ὀλυμπιονίκες μας. Μίλησαν γιὰ οἰκογένεια, φίλους, προσωπικούς ἀγῶνες, ἀλλὰ κανείς τους δὲν ἀναφέρθηκε μπροστὰ στὶς κἀμερες στὴν δύναμη ποὺ ἔλαβαν ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν πίστη τους πρὸς Αὐτόν.
Θὰ ἀναρωτηθεῖ κάποιος· μὰ εἶσαι τόσο σίγουρος ὅτι οἱ ὀλυμπιονίκες μας πιστεύουν; Ναι· θεωρῶ ὅτι πιστεύουν. Εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴν ἔκαναν ἔστω μία προσευχή στὸν Ὕψιστο στὴν προσπάθειά τους γιὰ πρωταθλητισμό. Αὐτὴ εἶναι ἡ αἴσθησή μου. Χρειαζόμαστε ὅσο ποτὲ δημόσια πρόσωπα νὰ μιλήσουν γιὰ Πίστη.
Φοβάμαι, ὅμως, ὅτι τὰ δημόσια πρόσωπα προκειμένου νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ τὸ σάπιο κατεστημένο, ἀποκρύπτουν τὴν ὀρθόδοξη πίστη τους. Ἄν ντρέπονται γιὰ τὸν Χριστὸ, τότε καὶ Αὐτὸς δὲν θὰ τοὺς ἀναγνωρίσει στὸ βῆμα τῆς Τελικῆς Κρίσεως. Τόσο ἁπλά.