Η αλήθεια για τις ανασκαφές στο Όρος του Ναού.
25.2.2007
Όπως κάθε πράγμα στο Ισραήλ και ειδικότερα στα Ιεροσόλυμα τα πάντα είναι πολιτική είτε αυτό είναι αρχαιολογική ανασκαφή, είτε είναι ένας καινούργιος δρόμος, μία συναυλία κλπ.
Έτσι, τελευταία η κατασκευή μίας καινούργιας ράμπας στην πύλη Μούγκραμπι προκειμένου να μπορεί ο κόσμος να πηγαίνει στα Μουσουλμανικά Τζαμιά ``Τρούλος του Βράχου`` και ``Αλ-Άκσα`` σήμανε συναγερμό στους Παλαιστίνιους αλλά και σε ολόκληρο τον Μουσουλμανικό κόσμο με διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις.
Το ερώτημα βέβαια είναι: Είναι δικαιολογημένες όλες αυτές οι κινητοποιήσεις; Οι μουσουλμάνοι λένε ναι, διότι το κτίσιμο της ράμπας βάζει σε κίνδυνο τα μουσουλμανικά τζαμιά. Οι Ισραηλινοί λένε, και δικαίως, πως η ανέγερση της ράμπας είναι 70 μέτρα μακριά και δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Τότε προς τι το μίσος και ο σπαραγμός;
Έτσι, τελευταία η κατασκευή μίας καινούργιας ράμπας στην πύλη Μούγκραμπι προκειμένου να μπορεί ο κόσμος να πηγαίνει στα Μουσουλμανικά Τζαμιά ``Τρούλος του Βράχου`` και ``Αλ-Άκσα`` σήμανε συναγερμό στους Παλαιστίνιους αλλά και σε ολόκληρο τον Μουσουλμανικό κόσμο με διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις.
Το ερώτημα βέβαια είναι: Είναι δικαιολογημένες όλες αυτές οι κινητοποιήσεις; Οι μουσουλμάνοι λένε ναι, διότι το κτίσιμο της ράμπας βάζει σε κίνδυνο τα μουσουλμανικά τζαμιά. Οι Ισραηλινοί λένε, και δικαίως, πως η ανέγερση της ράμπας είναι 70 μέτρα μακριά και δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Τότε προς τι το μίσος και ο σπαραγμός;
Μορφολογία του τόπου.
Το τζαμί Τρούλος του Βράχου (με το χρυσό τρούλο) και το τζαμί Αλ-Άκσα (Το Μακρινότερο Σημείο) βρίσκονται σε ένα ύψωμα που οι Εβραίοι ονομάζουν «Το Όρος του Ναού» και οι Μουσουλμάνοι «Χαράμ Αλ-Σαρίφ» (το Ευγενές Άσυλο). Τα τζαμιά μαζί με τους βοηθητικούς χώρους περιβάλλονται από ένα μεγάλο προαύλιο. Το Τείχος των Δακρύων (το δυτικό τείχος του Ναού του Σολομώντα) βρίσκεται στους πρόποδες του όρους (Βλέπε σχεδιάγραμμα #1).
Σχεδιάγραμμα # 1. Σχηματική αναπαράσταση της περιοχής. Η απόσταση από τα Μουσουλμανικά Τζαμιά, Τρούλος του Βράχου και Αλ-Άκσα είναι εμφανή.
Ιστορία
Σύμφωνα με την Εβραϊκή θρησκεία στην κορυφή του λόφου, όπου βρίσκονται σήμερα τα τζαμιά, ήταν χτισμένος ο ναός του Σολομώντα, που κατεστράφη πρώτα από τους Βαβυλώνιους, ξανακτίστηκε από το Ηρώδη τον Μέγα, και μετά τον κατέστρεψαν πάλι οι Ρωμαίοι το 70 μΧ., σε μια προσπάθεια να πνίξουν την εξέγερση των εβραίων εναντίων τους. Μάλιστα, και σύμφωνα μόνο με την εβραϊκή παράδοση, εκεί έγινε και η θυσία του Ισαάκ. Ο λόφος αυτός είναι τόσο ιερός για τους Εβραίους που οι φανατικοί Εβραίοι δεν ανεβαίνουν στην κορυφή προκειμένου να μην πατήσουν σε ιερό τόπο.
Οι Χριστιανοί γνωρίζουν το Όρος του Ναού σαν την τοποθεσία που ο Χριστός είπε «μετατρέψατε τον Οίκο του Θεού σε Οίκο Εμπορίου» και αναποδογύρισε τους πάγκους των μικροπωλητών.
Με την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την ίδρυση του Βυζαντίου ο λόφος και η γύρω περιοχή μετατράπηκε σε σκουπιδότοπο όπου κανείς δεν πήγαινε.
Το 638 μΧ. ο Μουσουλμάνος Ομάρ Διοικητής των Πιστών κατέλαβε τα Ιεροσόλυμα και έκτισε το τζαμί ``Τρούλος του Βράχου`` με το χρυσό τρούλο. Το Τζαμί αυτό έγινε τόπος λατρείας των Μουσουλμάνων διότι από εκεί, σύμφωνα με την Μουσουλμανική παράδοση, ανελήφθει στους ουρανούς ο Προφήτης Μωάμεθ κατά το Βραδινό του Ταξίδι. Λίγο αργότερα κτίστηκε και το Τζαμί Αλ-Άκσα προς τιμήν της Ανάληψης του Μωάμεθ (Αλ-Ακσα στα σημαίνει το μακρινότερο σημείο) .
Θα πρέπει να πούμε εδώ πως το επιχείρημα των Μουσουλμάνων περί της Ανάληψης του Μωάμεθ από τα Ιεροσόλυμα είναι λίγο αδύναμο, αφού τα Ιεροσόλυμα δεν αναφέρονται ούτε μία φορά στο Ιερό Κοράνι. Το ότι το Όρος του Ναού καθιερώθηκε ως το σημείο ανάληψης του Μωάμεθ έγινε γύρω στο 16 αιώνα όταν ένας ανώτατος μουσουλμάνος κληρικός απεφάνθη ότι «το μακρινότερο σημείο που ταξίδεψε το βράδυ» ο Μωάμεθ, όπως αναφέρει το Κοράνι, είναι τα Ιεροσόλυμα.
Με τη κατάληψη της Ανατολικής Ιερουσαλήμ το 1967 από το Ισραήλ, αποφασίστηκε όχι μόνο να μην καταστραφούν τα τζαμιά αλλά ο προαύλιος χώρος μαζί με τα τζαμιά να περάσουν σε μουσουλμανική θρησκευτική διοίκηση, τη Waqf η οποία συνεχίζει μέχρι σήμερα να διοικεί τα μέρη αυτά. Το Ισραήλ μπορεί να μπει στο προαύλιο μόνο για την διασφάλιση της τάξης και της ασφάλειας, προνόμιο που συχνά ασκεί.
Η μοναδική όμως πρόσβαση στα Μουσουλμανικά τζαμιά και το προαύλιο είναι η Πύλη Μούγκραμπι που είναι στο κέντρο της διαμάχης αυτήν την στιγμή.
Μέχρι το 2004 υπήρχε εκεί μία ξύλινη ράμπα η οποία κατέρρευσε από χιονόπτωση και βροχές. Το Ισραήλ την αντικατέστησε με μία άλλη πρόχειρη η οποία πέρσι κατέρρευσε ξανά λόγω βροχοπτώσεων. Έτσι το Ισραήλ αποφάσισε να κτίσει δίπλα στην παλιά μία νέα με γερή κατασκευή (βλέπε φωτογραφία #1).
Ιστορία
Σύμφωνα με την Εβραϊκή θρησκεία στην κορυφή του λόφου, όπου βρίσκονται σήμερα τα τζαμιά, ήταν χτισμένος ο ναός του Σολομώντα, που κατεστράφη πρώτα από τους Βαβυλώνιους, ξανακτίστηκε από το Ηρώδη τον Μέγα, και μετά τον κατέστρεψαν πάλι οι Ρωμαίοι το 70 μΧ., σε μια προσπάθεια να πνίξουν την εξέγερση των εβραίων εναντίων τους. Μάλιστα, και σύμφωνα μόνο με την εβραϊκή παράδοση, εκεί έγινε και η θυσία του Ισαάκ. Ο λόφος αυτός είναι τόσο ιερός για τους Εβραίους που οι φανατικοί Εβραίοι δεν ανεβαίνουν στην κορυφή προκειμένου να μην πατήσουν σε ιερό τόπο.
Οι Χριστιανοί γνωρίζουν το Όρος του Ναού σαν την τοποθεσία που ο Χριστός είπε «μετατρέψατε τον Οίκο του Θεού σε Οίκο Εμπορίου» και αναποδογύρισε τους πάγκους των μικροπωλητών.
Με την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την ίδρυση του Βυζαντίου ο λόφος και η γύρω περιοχή μετατράπηκε σε σκουπιδότοπο όπου κανείς δεν πήγαινε.
Το 638 μΧ. ο Μουσουλμάνος Ομάρ Διοικητής των Πιστών κατέλαβε τα Ιεροσόλυμα και έκτισε το τζαμί ``Τρούλος του Βράχου`` με το χρυσό τρούλο. Το Τζαμί αυτό έγινε τόπος λατρείας των Μουσουλμάνων διότι από εκεί, σύμφωνα με την Μουσουλμανική παράδοση, ανελήφθει στους ουρανούς ο Προφήτης Μωάμεθ κατά το Βραδινό του Ταξίδι. Λίγο αργότερα κτίστηκε και το Τζαμί Αλ-Άκσα προς τιμήν της Ανάληψης του Μωάμεθ (Αλ-Ακσα στα σημαίνει το μακρινότερο σημείο) .
Θα πρέπει να πούμε εδώ πως το επιχείρημα των Μουσουλμάνων περί της Ανάληψης του Μωάμεθ από τα Ιεροσόλυμα είναι λίγο αδύναμο, αφού τα Ιεροσόλυμα δεν αναφέρονται ούτε μία φορά στο Ιερό Κοράνι. Το ότι το Όρος του Ναού καθιερώθηκε ως το σημείο ανάληψης του Μωάμεθ έγινε γύρω στο 16 αιώνα όταν ένας ανώτατος μουσουλμάνος κληρικός απεφάνθη ότι «το μακρινότερο σημείο που ταξίδεψε το βράδυ» ο Μωάμεθ, όπως αναφέρει το Κοράνι, είναι τα Ιεροσόλυμα.
Με τη κατάληψη της Ανατολικής Ιερουσαλήμ το 1967 από το Ισραήλ, αποφασίστηκε όχι μόνο να μην καταστραφούν τα τζαμιά αλλά ο προαύλιος χώρος μαζί με τα τζαμιά να περάσουν σε μουσουλμανική θρησκευτική διοίκηση, τη Waqf η οποία συνεχίζει μέχρι σήμερα να διοικεί τα μέρη αυτά. Το Ισραήλ μπορεί να μπει στο προαύλιο μόνο για την διασφάλιση της τάξης και της ασφάλειας, προνόμιο που συχνά ασκεί.
Η μοναδική όμως πρόσβαση στα Μουσουλμανικά τζαμιά και το προαύλιο είναι η Πύλη Μούγκραμπι που είναι στο κέντρο της διαμάχης αυτήν την στιγμή.
Μέχρι το 2004 υπήρχε εκεί μία ξύλινη ράμπα η οποία κατέρρευσε από χιονόπτωση και βροχές. Το Ισραήλ την αντικατέστησε με μία άλλη πρόχειρη η οποία πέρσι κατέρρευσε ξανά λόγω βροχοπτώσεων. Έτσι το Ισραήλ αποφάσισε να κτίσει δίπλα στην παλιά μία νέα με γερή κατασκευή (βλέπε φωτογραφία #1).
Φωτογραφία #1. Αριστερά το Τείχος των Δακρύων (το δυτικό τείχος του ναού του Σολομώντα), στο βάθος το Τζαμί Τρούλος του Βράχου (ο χρυσός τρούλος) στη μέση η προσωρινή ράμπα που θα αντικατασταθεί. Δεξιά της ράμπας όπου γίνονται αρχαιολογικές ανασκαφές όπου και θα κτιστεί η καινούργια ράμπα. Οι εργασίες γίνονται 70 μέτρα μακριά από το προαύλιο του όρους.
Να σημειωθεί πως από τους χιλιάδες επισκέπτες που επισκέπτονται κάθε χρόνο το μουσουλμανικό προαύλιο το 97% δεν είναι καν εβραίοι. Αυτό αποδεικνύει πως από την κατασκευή της νέας ράμπας το Ισραήλ το μόνο που έχει να κερδίσει είναι την ασφάλεια των τουριστών.
Αλλά η ράμπα δεν είναι αυτή που προκάλεσε τόσο την αναταραχή όσο οι ανασκαφές της Ισραηλινής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας δίπλα στα έργα της ράμπας (βλέπε φωτογραφία #2).
Φωτογραφία #2. Οι εργασίες ανασκαφών της Αρχαιολογική Υπηρεσίας του Ισραήλ, πριν αρχίσουν οι εργασίες για την κατασκευή της ράμπας. Οι ανασκαφές αυτές της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας είναι θέμα ρουτίνας κάθε φορά που πρόκειται να κτιστεί κάτι στην περιοχή. Ο λόγος εύρεση τυχόν σημαντικών ευρημάτων.
Σύμφωνα με τον νόμο καμία εργασία δεν μπορεί να γίνει στην παλαιά πόλη της Ιερουσαλήμ αν δεν κάνει πρώτα ανασκαφή η Αρχαιολογική Υπηρεσία όπως άλλωστε συμβαίνει και στην Ελλάδα στις περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Ο λόγος, είναι μήπως εμφανιστούν τυχόν ευρήματα μεγάλης αρχαιολογικής αξίας, γεγονός που έχει συμβεί και συμβαίνει συχνότατα, .
Η Διαμάχη
Πριν ξεκινήσει η Αρχαιολογική Υπηρεσία τις ανασκαφές συνεννοήθηκε με την Waqf, την Ιορδανία, τους Παλαιστίνιους και άλλους ενδιαφερόμενους, και όλοι κατάλαβαν πως οι ανασκαφές θα γίνουν 70 μέτρα μακριά από τα τζαμιά. Με άλλα λόγια τα τζαμιά κινδυνεύουν από αυτές τις ανασκαφές όσο και η Ακρόπολη.
Αν μάλιστα σκεφτεί κανείς πως το Ισραήλ από το 1967 που κατέλαβε την Ανατολική Ιερουσαλήμ έχει δώσει άψογα δείγματα γραφής σε ότι αφορά τα αρχαιολογικά ευρήματα και τη διατήρηση της μορφής της παλαιάς πόλης (τη μετέτρεψε από σκουπιδότοπο σε αρχαιολογική τουριστική ατραξιόν πρώτου μεγέθους και διαφύλαξε τα ιερά και των τριών θρησκειών) τότε προς τι το μίσος και ο σπαραγμός; Οι διαμαρτυρίες και οι διαδηλώσεις; Εδώ μπαίνει η πολιτική.
Πολιτική
Ο φόβος των Μουσουλμάνων δεν είναι ούτε το τζαμί ``Τρούλος του Βράχου`` ούτε το τζαμί ``Αλ-Άκσα``. Ο φόβος των Μουσουλμάνων είναι ότι οποιαδήποτε ανασκαφή επιβεβαιώνει περίτρανα τη σχέση Εβραϊσμού και Ιερουσαλήμ κάτι που δεν κάθεται με την δική τους προπαγάνδα.
Πριν πολλά χρόνια στη δεκαετία του 80 ο Αραφάτ στην προσπάθεια του να δείξει ότι οι Εβραίοι δεν έζησαν ποτέ στο Ισραήλ είπε (μεταξύ των άλλων φαιδρών που έλεγε όπως π.χ. πως ο Χριστός δεν ήταν Εβραίος αλλά Παλαιστίνιος) πως στα Ιεροσόλυμα δεν υπήρξαν ποτέ εβραίοι στην περίοδο της Βίβλου. Το παραμύθι αυτό το συνεχίζουν μέχρι σήμερα οι Παλαιστίνιοι σε μια προσπάθεια να πάρουν στην κατοχή τους ολόκληρη την παλαιά πόλη σε περίπτωση ειρήνης.
Μάλιστα, στην προσπάθεια τους αυτή η Waqf κάνει στο προαύλιο του λόφου παράνομες ανασκαφές πετώντας οτιδήποτε βρίσκουν εβραϊκό. Το Ισραήλ έχει διαμαρτυρηθεί επανειλημμένα στην Waqf καθώς και στην UNESCO, αλλά λόγω της αυτόματης μουσουλμανικής πλειοψηφίας στην UNESCO τίποτα δεν γίνεται.
Αυτά και μη χειρότερα.
