ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ:Ἦρθε ἡ ἀποστασία καὶ μένει τώρα νὰ ἔρθη «ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας»

- Ἔρχονται δύσκολα χρόνια· θὰ ἔχουμε δοκιμασίες μεγάλες. Θὰ ἔχουν μεγάλο διωγμὸ οἱ Χριστιανοί. Καὶ βλέπεις, οἱ ἄνθρωποι οὔτε κἂν καταλαβαίνουν ὅτι ζοῦμε στὰ σημεῖα τῶν καιρῶν, ὅτι προχωρεῖ τὸ σφράγισμα.

ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ

ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ

Ὅσο μποροῦμε νὰ εἴμαστε κοντὰ στὸν Χριστό. Ἂν εἴμαστε μὲ τὸν Χριστό, τὸν Ἀντίχριστο θὰ φοβηθοῦμε; Μήπως τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα δὲν ὑπάρχει τώρα; Τὸ κακὸ οὕτως ἢ ἄλλως τὸ κάνει τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα. Καὶ ἂν γεννηθῆ καὶ ἕνα ἀντίχριστο τέρας καὶ κάνη μερικὰ μπανταλά, θὰ γελοιοποιηθῆ στὸ τέλος. Θὰ συμβοῦν ὅμως γεγονότα πολλά. Ἴσως προλάβετε νὰ ζήσετε καὶ ἐσεῖς πολλὰ ἀπὸ τὰ σημεῖα ποὺ γράφει ἡ Ἀποκάλυψη. Σιγὰ-σιγὰ ἀρκετὰ ἀρχίζουν νὰ βγαίνουν. Φωνάζω ὁ ταλαίπωρος πρὶν ἀπὸ πόσα χρόνια! Εἶναι φοβερή, ἐξωφρενικὴ ἡ κατάσταση! Ἡ παλαβομάρα ἔχει ξεπεράσει τὰ ὅρια. Ἦρθε ἡ ἀποστασία καὶ μένει τώρα νὰ ἔρθη «ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας» (1). Θὰ γίνη τρελλοκομεῖο. Μέσα στὴν ἀναμπουμπούλα ποὺ θὰ ἐπικρατῆ, θὰ ξεσηκωθῆ κάθε κράτος νὰ κάνη ὅ,τι τοῦ λέει ὁ λογισμός. Ὁ Θεὸς νὰ βάλη τὸ χέρι Του, τὰ συμφέροντα τῶν μεγάλων νὰ εἶναι τέτοια, ποὺ νὰ μᾶς βοηθήσουν. Κάθε λίγο θὰ ἀκοῦμε κάτι καινούργιο. Θὰ βλέπουμε νὰ γίνωνται τὰ πιὸ ἀπίθανα, τὰ πιὸ παράλογα πράγματα. Μόνον ποὺ τὰ γεγονότα θὰ περνᾶνε τάκα-τάκα.

Οἰκουμενισμός, κοινὴ ἀγορά, ἕνα κράτος μεγάλο, μιὰ θρησκεία στὰ μέτρα τους. Αὐτὰ εἶναι σχέδια διαβόλων. Οἱ Σιωνιστὲς ἑτοιμάζουν κάποιον γιὰ Μεσσία. Γι' αὐτοὺς ὁ Μεσσίας εἶναι βασιλιάς, δηλαδὴ θὰ κυβερνήση ἐδῶ στὴν γῆ. Οἱ Ἰεχωβάδες καὶ αὐτοὶ ἀποβλέπουν σὲ ἕναν βασιλιὰ ἐπίγειο. Θὰ παρουσιάσουν οἱ Σιωνιστὲς ἕναν, καὶ οἱ Ἰεχωβάδες θὰ τὸν δεχθοῦν. Θὰ ποῦν «αὐτὸς εἶναι». Θὰ γίνη μεγάλη σύγχυση. Μέσα στὴν σύγχυση αὐτὴ ὅλοι θὰ ζητοῦν ἕναν Μεσσία, γιὰ νὰ τοὺς σώση. Καὶ τότε θὰ παρουσιάσουν κάποιον ποὺ θὰ πῆ: «Ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἰμάμης, ἐγὼ εἶμαι ὁ πέμπτος Βούδδας, ἐγὼ εἶμαι ὁ Χριστὸς ποὺ περιμένουν οἱ Χριστιανοί, ἐγὼ εἶμαι αὐτὸς ποὺ περιμένουν οἱ Ἰεχωβάδες, ἐγὼ εἶμαι ὁ Μεσσίας τῶν Ἑβραίων». Πέντε «ἐγὼ» θὰ ἔχη!...

Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ὅταν λέη στὴν πρώτη ἐπιστολὴ «Παιδία,... ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται, καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασιν...» (2), δὲν ἐννοεῖ ὅτι καὶ ὁ ἀναμενόμενος Ἀντίχριστος θὰ εἶναι σὰν τοὺς διῶκτες Μαξιμιανοὺς καὶ Διοκλητιανούς, ἀλλὰ ὅτι ὁ Ἀντίχριστος θὰ εἶναι ὁ ἀναμενόμενος κατὰ κάποιον τρόπο ἐνσαρκωμένος διάβολος, ποὺ θὰ παρουσιασθῆ στὸν ἰσραηλιτικὸ λαὸ ὡς Μεσσίας καὶ θὰ πλανήση τὸν κόσμο. Ἔρχονται δύσκολα χρόνια· θὰ ἔχουμε δοκιμασίες μεγάλες. Θὰ ἔχουν μεγάλο διωγμὸ οἱ Χριστιανοί. Καὶ βλέπεις, οἱ ἄνθρωποι οὔτε κἂν καταλαβαίνουν ὅτι ζοῦμε στὰ σημεῖα τῶν καιρῶν, ὅτι προχωρεῖ τὸ σφράγισμα. Εἶναι σὰν νὰ μὴ συμβαίνη τίποτε. Γι᾿ αὐτὸ λέει ἡ Γραφὴ ὅτι θὰ πλανηθοῦν καὶ οἱ ἐκλεκτοί (3). Ὅσοι δὲν θὰ ἔχουν καλὴ διάθεση, δὲν θὰ φωτισθοῦν καὶ θὰ πλανηθοῦν στὰ χρόνια τῆς ἀποστασίας. Γιατί, ὅποιος δὲν ἔχει τὴν θεία Χάρη, δὲν ἔχει πνευματικὴ διαύγεια, ὅπως καὶ ὁ διάβολος.

(Οἱ Σιωνιστὲς) Αὐτοὶ θέλουν νὰ κυβερνήσουν ὅλον τὸν κόσμο. Χρησιμοποιοῦν γιὰ νὰ πετύχουν τὸν σκοπό τους τὴν μαγεία καὶ τὸν σατανισμό. Τὴν σατανολατρία τὴν βλέπουν σὰν μιὰ δύναμη, ποὺ θὰ τοὺς βοηθήση στὰ σχέδιά τους. Πᾶνε δηλαδὴ νὰ κυβερνήσουν τὸν κόσμο μὲ σατανικὴ δύναμη. Τὸν Θεὸ δὲν Τὸν βάζουν στὸν λογαριασμό τους. Θὰ εὐλογηθοῦν ὅμως ἔτσι ἀπὸ τὸν Θεό; Μέσα ἀπὸ αὐτὸ ὁ Θεὸς θὰ βγάλη πολλὰ καλά. Οἱ ἄλλες σατανικὲς θεωρίες κράτησαν τοὐλάχιστον ἑβδομῆντα χρόνια· αὐτοὶ οὔτε ἑπτὰ χρόνια δὲν θὰ κρατήσουν.

1) Βλ. Β´ Θεσ. 2, 3.

2) Βλ. Α´ Ἰω. 2, 18.

3) Βλ. Ματθ. 24, 24 καὶ Μάρκ. 13, 22.

Ο ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ

(Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ, Ο ΜΕΣΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ)

 Σημεῖο ὅτι πλησιάζει ἡ ἐκπλήρωση τῶν προφητειῶν θὰ εἶναι τὸ γκρέμισμα τοῦ τεμένους τοῦ Ὀμὰρ στὰ Ἱεροσόλυμα. Θὰ τὸ γκρεμίσουν, γιὰ νὰ ἀνοικοδομήσουν τὸν Ναὸ τοῦ Σολομῶντος πού, ὅπως λένε, ἦταν χτισμένος σ' αὐτὴν τὴν θέση. Τελικὰ οἱ Σιωνιστὲς θὰ ἐγκαταστήσουν τὸν Ἀντίχριστο ἐκεῖ ὡς Μεσσία. Ἄκουσα ὅτι οἱ Ἑβραῖοι ἤδη ἑτοιμάζονται νὰ χτίσουν τὸν Ναὸ τοῦ Σολομῶντος.

Οἱ Ἑβραῖοι εἶχαν ἀνέκαθεν φανατισμό. Καταλαβαίνουν, ἀλλὰ εἶναι ὁ ἐγωισμὸς ποὺ τοὺς τυφλώνει. Ἂν πρόσεχαν λίγο, δὲν θὰ παρέμενε κανένας Ἑβραῖος.

Πῶς τὰ ἑρμήνευαν καὶ πῶς τὰ ἑρμηνεύουν! Τὰ πνευματικὰ νοήματα τὰ κάνουν ὑλικά. Αὐτὸ λ.χ. ποὺ λέει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας, «ἐξανθήσει τὰ ἔρημα τοῦ Ἰορδάνου» (1), νὰ δῆς πῶς τὸ ἑρμήνευσαν. Γιὰ νὰ δείξουν ὅτι ἄνθησε ἡ ἔρημος, γύρισαν κάποιον ποταμό, ἔκαναν πεζούλια, κήπους, φύτεψαν μπανανιές, λεμονιές, πορτοκαλλιές, ἔφτιαξαν ὅλο περιβόλια, ὁπότε λένε «ἄνθησε ἡ ἔρημος»! Ὅλα ἔτσι τὰ ἑρμηνεύουν. Ἐνῶ οἱ λόγοι αὐτοὶ τοῦ Προφήτου ἀναφέρονται στὴν ἀναγέννηση τοῦ κόσμου μὲ τὸ Ἅγιο Βάπτισμα, μὲ τὸ λουτρὸ τῆς παλιγγενεσίας.

 Οἱ Ραββίνοι ξέρουν ὅτι ἦρθε ὁ Μεσσίας καὶ ὅτι Τὸν σταύρωσαν. Ἀφοῦ ἔχω μάθει ἀπὸ ἕνα πρόσωπο ὅτι, ὅταν ψυχορραγῆ ἕνας Ἑβραῖος, πάει ὁ Ραββίνος καὶ τοῦ λέει στὸ αὐτί: «Ὁ Μεσσίας ἦρθε». Βλέπεις, τοὺς πειράζει ἡ συνείδηση, γιατὶ αἰσθάνονται ἐνοχή, ἀλλὰ δὲν ταπεινώνονται.

Καὶ τὰ Ἑβραιόπουλα ἔχουν ἐπαναστατήσει ἐναντίον τῶν Ραββίνων. «Ὁ Μεσσίας, λένε, ἦρθε· ποιόν Μεσσία περιμένετε;». Στὴν Ἀμερικὴ μιὰ ὁμάδα νέων ποὺ ἀσχολοῦνται ἱστορικὰ μὲ τὴν Ἁγία Γραφὴ ἐκδίδουν ἕνα περιοδικό, στὸ ὁποῖο γράφουν: «Ὁ Μεσσίας ἦρθε. Σὲ ὅποιον δὲν πιστεύει ὅτι ἦρθε ὁ Μεσσίας θὰ στέλνουμε δωρεὰν τὸ περιοδικό, ὥσπου νὰ πιστέψη. Ὅποιος πιστεύει νὰ στέλνη συνδρομή, γιὰ νὰ τὸ στέλνουμε καὶ σὲ ἄλλους, νὰ πιστέψουν».

 1) Βλ. Ἠσ. 35, 2.

ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ 666

(ΣΕ ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ)

  (Τά γεγονότα) Ἐξ αἰτίας σου καὶ ἐξ αἰτίας μου καθυστεροῦν, γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε καλὴ πνευματικὴ κατάσταση. Μᾶς κάνει ὑπομονὴ ὁ Θεός, γιατί, ἂν συμβοῦν τώρα, ἐγὼ καὶ ἐσὺ θὰ πᾶμε χαμένοι. Δὲν ἀναφέρεται πουθενὰ στὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ συγκεκριμένος χρόνος (1). Λέει ὅμως ἡ Γραφὴ ὅτι τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν θὰ προειδοποιήσουν γιὰ τὴν ἔλευσή τους (2). Νὰ εἴμαστε πάντα ἕτοιμοι καὶ θὰ τὰ δοῦμε, ὅταν θὰ πλησιάση ὁ καιρός. Τότε θὰ εἴμαστε πιὸ σίγουροι. «Ὁ χρόνος ἀποκαλύψει καὶ ἡ πεῖρα τοῖς νήφουσι» (3), λέει ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας Καισαρείας.

Ἔπεσε στὰ χέρια μου ἕνα βιβλίο ποὺ στὸ ἐξώφυλλο εἶχε τρία μεγάλα ἑξάρια! Ἔ, τοὺς ἀφιλότιμους! Τὸ κάνουν γιὰ νὰ παρουσιάσουν ὄμορφα τὸ ἕξι καὶ νὰ ἐξοικειωθῆ ὁ κόσμος μὲ αὐτό. Ἔτσι σιγὰ-σιγὰ θὰ ἔρθη καὶ τὸ σφράγισμα.

 Βρὲ τὸν διάβολο! Στὶς πιστωτικὲς κάρτες τὸ ἔχουν βάλει ἀπὸ καιρό. Τώρα καὶ στὶς σοῦστες! Πολλοὶ τὸ 666 τὸ βάζουν σὰν φίρμα, γιὰ νὰ προτιμοῦν τὰ δικά τους προϊόντα. Ὁ ἕνας νὰ ὑποστηρίζη τὸν ἄλλο. Δηλαδὴ τὸ 666 νὰ παίρνη τὸ 666. Ἔχει γραφῆ ὅτι, ὅταν κυκλοφορήση ἡ παράσταση μὲ τὸ φίδι νὰ τρώη τὴν οὐρά του, θὰ σημαίνη ὅτι οἱ Ἑβραῖοι θὰ ἔχουν καταλάβει ὅλον τὸν κόσμο. Τώρα τὸ ἔχουν βάλει σὲ μερικὰ χαρτονομίσματα. Τὸ 666, τί Κίνα, τί Ἰνδία ἔχει πιάσει!

Ἤξερε ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης τί θὰ κάνη ὁ διάβολος, ὅπως καὶ οἱ Προφῆτες προφήτευσαν ὅτι θὰ πωλήσουν τὸν Χριστὸ γιὰ «τριάκοντα ἀργύρια» (4), ὅτι θὰ Τὸν ποτίσουν ξίδι (5), θὰ διαμερίσουν τὰ ἱμάτιά Του (6). Πρὶν ἀπὸ δύο χιλιάδες χρόνια ἔγραψε στὴν Ἀποκάλυψη ὅτι οἱ ἄνθρωποι θὰ σφραγίζωνται μὲ τὸν ἀριθμὸ 666. «Ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς´» (7). Τὸ 666 γιὰ τοὺς Ἑβραίους εἶναι σύμβολο οἰκονομίας. Οἱ Ἑβραῖοι, ὅπως ἀναφέρεται στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, ἐπέβαλαν μιὰ συγκεκριμένη φορολογία στὰ ἔθνη ποὺ ὑποδούλωσαν μὲ διάφορους πολέμους. Ἡ ἐτήσια φορολογία ἦταν 666 τάλαντα χρυσοῦ (8). Τώρα, γιὰ νὰ ὑποτάξουν ὅλον τὸν κόσμο, βάζουν πάλι αὐτὸν τὸν παλιὸ φορολογικὸ ἀριθμό, ποὺ συνδέεται μὲ τὸ ἔνδοξο παρελθόν τους. Γι' αὐτὸ δὲν θέλουν νὰ τὸν ἀντικαταστήσουν μὲ ἄλλον ἀριθμό. Τὸ 666 δηλαδὴ εἶναι τὸ σύμβολο τοῦ μαμωνᾶ. Τὸ πῆραν ἀπὸ τὰ σταθμὰ τοῦ χρυσοῦ – δὲν ἤξεραν αὐτὸ ποὺ ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης στὴν Ἀποκάλυψη –, ἀλλὰ δὲν παύει νὰ εἶναι μαμωνᾶς. Τὸ Εὐαγγέλιο ὅμως λέει «ἢ Χριστὸ ἢ μαμωνᾶ». «Οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ» (9).

Τὰ πράγματα προχωροῦν κανονικά. Στὴν Ἀμερικὴ τὰ σφραγισμένα σκυλιὰ ἐκπέμπουν μὲ τὸν πομπὸ καί, τάκ, τὰ βρίσκουν. Ἔτσι ξέρουν τὸ κάθε σκυλὶ ποῦ βρίσκεται. Ὅσα σκυλιὰ δὲν ἔχουν τὴν μάρκα τους καὶ εἶναι ἀδέσποτα τὰ σκοτώνουν μὲ ἀκτίνες λέιζερ. Μετὰ θὰ ἀρχίσουν νὰ σκοτώνουν καὶ τοὺς ἀνθρώπους. Τόννους ψάρια ἔχουν σφραγίσει καὶ τὰ παρακολουθοῦν ἀπὸ τὸν δορυφόρο σὲ ποιό πέλαγος εἶναι! Τώρα πάλι παρουσιάσθηκε μιὰ ἀρρώστια, γιὰ τὴν ὁποία βρῆκαν ἕνα ἐμβόλιο ποὺ θὰ εἶναι ὑποχρεωτικὸ καί, γιὰ νὰ τὸ κάνη κανείς, θὰ τὸν σφραγίζουν. Πόσοι ἄνθρωποι ἐκεῖ εἶναι ἤδη σφραγισμένοι μὲ ἀκτίνες λέιζερ, ἄλλοι στὸ μέτωπο καὶ ἄλλοι στὸ χέρι! Ἀργότερα, ὅποιος δὲν θὰ εἶναι σφραγισμένος μὲ τὸν ἀριθμὸ 666 δὲν θὰ μπορῆ οὔτε νὰ πουλᾶ οὔτε νὰ ἀγοράζη ἢ νὰ παίρνη δάνειο, νὰ διορίζεται κ.λπ. Μοῦ λέει ὁ λογισμὸς ὅτι ὁ Ἀντίχριστος μὲ αὐτὸ τὸ σύστημα θέλησε νὰ πιάση ὅλον τὸν κόσμο καί, ἅμα δὲν εἶναι κανεὶς στὸ σύστημα, δὲν θὰ μπορῆ νὰ δουλέψη κ.λπ., εἴτε κόκκινος εἴτε μαῦρος εἴτε ἄσπρος, ὅλοι δηλαδή. Θὰ ἐπιβληθῆ ἔτσι μὲ ἕνα οἰκονομικὸ σύστημα ποὺ θὰ ἐλέγχη τὴν παγκόσμια οἰκονομία, καὶ μόνον ὅσοι θὰ ἔχουν δεχθῆ τὸ σφράγισμα, τὸ χάραγμα μὲ τὸν ἀριθμὸ 666, θὰ μποροῦν νὰ ἔχουν ἐμπορικὲς συναλλαγές.

Τί θὰ πάθουν ὅμως οἱ ἄνθρωποι ποὺ θὰ σφραγίζωνται!... Μοῦ ἔλεγε κάποιος εἰδικὸς ὅτι μὲ τὶς ἀκτίνες λέιζερ παθαίνει κανεὶς βλάβη. Οἱ ἄνθρωποι ποὺ θὰ σφραγισθοῦν θὰ τραβοῦν τὶς ἀκτίνες τοῦ ἥλιου καὶ θὰ πάθουν τέτοια ζημιά, ποὺ θὰ μασοῦν τὴν γλῶσσα τους ἀπὸ τὸν πόνο (10). Ὅσοι δὲν σφραγισθοῦν, θὰ περάσουν καλύτερα ἀπὸ τοὺς ἄλλους, γιατὶ ὁ Χριστὸς ὅσους δὲν σφραγισθοῦν θὰ τοὺς βοηθήση. Δὲν εἶναι μικρὸ πράγμα αὐτό!

(Τὸ σφράγισμα λέγεται καὶ χάραγμα) Γιατὶ δὲν θὰ εἶναι ἐπιφανειακό. «Χαράσσω» τί θὰ πῆ; Δὲν θὰ πῆ τραβῶ βαθιὰ εὐθεῖες γραμμές, χαρακιές; Τὸ σφράγισμα θὰ εἶναι χάραγμα, ποὺ θὰ τὸ βάλουν πρῶτα σὲ ὅλα τὰ προϊόντα καὶ μετὰ θὰ ἐπιβάλουν νὰ γίνεται μὲ ἀκτίνες λέιζερ στὸ χέρι ἢ στὸ μέτωπο τῶν ἀνθρώπων. Σὲ ἕναν γιατρὸ ἀπὸ τὸ Τορόντο εἶχα πεῖ πρὶν ἀπὸ δύο χρόνια γιὰ τὸ σφράγισμα, καὶ τώρα, μοῦ εἶπε ἐκεῖνος, διάβασε σὲ μιὰ ἐφημερίδα ὅτι ἀντὶ γιὰ κάρτα ζητοῦν ἐντυπώματα (11) στὸ χέρι. Προχωροῦν ἀλλὰ δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι θὰ γίνη ἐκεῖνο καὶ ἐκεῖνο. Μερικὲς τηλεοράσεις πάλι ποὺ ἔχουν στείλει τελευταῖα στὴν Ἑλλάδα ἔχουν καὶ συσκευὴ ποὺ παρακολουθεῖ αὐτοὺς ποὺ βλέπουν τηλεόραση. Σὲ λίγο ὅσοι θὰ ἔχουν τηλεόραση θὰ βλέπουν στὴν τηλεόραση καὶ θὰ τοὺς βλέπουν! Δηλαδὴ θὰ παρακολουθοῦν καὶ θὰ παρακολουθοῦνται. Θὰ ἐλέγχουν οἱ ἄλλοι μὲ τὸ κομπιοῦτερ ὅλη τὴν ζωή τους, τί λένε, τί κάνουν, ὅλα. Βλέπεις τί δικτατορία σκέφθηκε ὁ διάβολος! Στὶς Βρυξέλλες ἔχουν ὁλόκληρο μέγαρο μὲ τὸ 666, ὅπου στεγάζουν τὸ κομπιοῦτερ. Αὐτὸ τὸ κομπιοῦτερ μπορεῖ νὰ ἐλέγξη δισεκατομμύρια ἀνθρώπους – ἕξι δισεκατομμύρια εἶναι σχεδὸν ὅλος ὁ κόσμος. Ἐξομολόγηση ὅλοι μὲ ἕνα κουμπί! Μερικοὶ Εὐρωπαῖοι ἀντέδρασαν, γιατὶ φοβοῦνται παγκόσμια δικτατορία. Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι ἀντιδροῦμε, γιατὶ δὲν θέλουμε τὸν Ἀντίχριστο, ἀλλὰ φυσικὰ οὔτε τὴν δικτατορία. Μᾶς περιμένουν γεγονότα, ἀλλὰ δὲν θὰ σταθοῦν αὐτὰ πολύ. Ὅσο ἐξαλείφθηκε ἡ Ὀρθοδοξία μὲ τὸν κομμουνισμό, τόσο θὰ ἐξαλειφθῆ καὶ τώρα.

1) Βλ. Ματθ. 24, 36· Μάρκ. 13, 32· Πράξ. 1, 7 καὶ Α´ Θεσ. 5, 1.

2) Βλ. Ματθ. 24, 29 κ.ἑ.· Μάρκ. 13, 24 κ.ἑ. καὶ Λουκ. 21, 25 κ.ἑ.

3) Ἁγίου Ἀνδρέου Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας, Ἑρμηνεία εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, κεφ. ΛΗ´, PG 106, 340C.

4) Βλ. Ζαχ. 11, 1-13.

5) Βλ. Ψαλμ. 68, 22.

6) Βλ. Ψαλμ. 21, 19.

7) Βλ. Ἀποκ. 13, 18.

8) Βλ. Γ´ Βασ. 10, 14 καὶ Β´ Παραλ. 9, 13.

9) Βλ. Ματθ. 6, 24.

10) Βλ. Ἀποκ. 16, 10.

11) Ὁ Γέροντας ἐννοεῖ τὴν παλαμοσκόπηση.

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ

Τὸ πεντοχίλιαρο εἶναι νόμισμα – καὶ ἡ λίρα τῆς Ἀγγλίας ἔχει ἐπάνω τὴν Βικτώρια· αὐτὸ δὲν μὲ πειράζει. «Τὰ Καίσαρος Καίσαρι» (1). Ἐδῶ ὅμως εἶναι ἡ ταυτότητά μου, εἶναι κάτι προσωπικό· δὲν εἶναι νόμισμα. Ταυτότητα σημαίνει ὅ,τι καὶ ἡ λέξη· ταυτίζεται δηλαδὴ κανεὶς μ᾿ αὐτὰ ποὺ δηλώνει. Βάζουν τὸν διάβολο καὶ ὑπογράφω ὅτι τὸν ἀποδέχομαι. Πῶς νὰ τὸ κάνω αὐτό; Ἡ ταυτότητα δὲν εἶναι τὸ σφράγισμα· εἶναι ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ σφραγίσματος.

Ἐσεῖς καλύτερα, ὅταν σᾶς ρωτοῦν, νὰ τοὺς λέτε νὰ συμβουλεύωνται τοὺς Πνευματικούς τους καὶ νὰ κάνουν ὑπομονὴ νὰ δοῦν πῶς θὰ ἐνεργήση ἡ Ἐκκλησία, γιατὶ πολλοὶ κάνουν ἐρωτήσεις, ἀλλὰ λίγοι καταλαβαίνουν τὶς ἀπαντήσεις. Ἀφοῦ ξεκάθαρα τὰ γράφω στὸ φυλλάδιο «Σημεῖα τῶν καιρῶν», ἂς ἐνεργήση ὁ καθένας ἀνάλογα μὲ τὴν συνείδησή του. Βέβαια μερικοὶ εἶπαν: «Ἔ, αὐτὰ εἶναι μιὰ γνώμη ἑνὸς καλογήρου· δὲν εἶναι ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας». Ἐγὼ ὅμως δὲν εἶπα δική μου γνώμη, ἀλλὰ διατύπωσα ἁπλὰ τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Εὐαγγελίου, γιατὶ τὴν δική μας γνώμη πρέπει νὰ τὴν ὑποτάσσουμε στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐκφράζεται μέσα στὸ Εὐαγγέλιο. Ἄλλοι, τὰ ἀντίθετα ἀπὸ ὅσα λέω, λένε ὅτι τὰ εἶπε ὁ πατὴρ Παΐσιος. Μερικοὶ πάλι ποὺ τὰ ἀκοῦν, ἀφοῦ εἶναι τόσο σοβαρὰ θέματα, δὲν ρωτοῦν ἂν εἶναι ἔτσι, ἂν πράγματι τὰ εἶπα, ἀλλὰ τὰ πιστεύουν. Ἐγὼ δὲν φοβᾶμαι· τὰ λέω ἔξω ἀπὸ τὰ δόντια. Ἔρχονται στὸ Καλύβι, πετᾶν ἑξάρια στὸ κουτί. Καλὰ αὐτά, τέλος πάντων! Μιὰ μέρα πέταξαν μιὰ πινακίδα ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα... Νόμιζα ὅτι ἦρθε κάποιος, δὲν μὲ βρῆκε καὶ ἔγραψε «ἀπουσιάζει», γιὰ νὰ τὸ δῆ καὶ κανεὶς ἄλλος. Κοιτάω μετά, τί νὰ δῶ! Εἶχε μιὰ βρισιά! Τέτοια βρισιὰ δὲν εἶχα ἀκούσει οὔτε κοσμικός. Θὰ φάη ἕνα σκούπισμα ὅλη αὐτὴ ἡ κατάσταση, ἀλλὰ θὰ περάσουμε μιὰ μπόρα. Ὁ κόσμος ἔχει ξεσηκωθῆ, καὶ ἐμεῖς πρέπει νὰ ξεσηκωθοῦμε μὲ πολλὴ προσευχή.

Ἄλλοι ἐνδιαφέρονται γιὰ τὸ θέμα τῶν ταυτοτήτων, ἄλλοι τὸ ἐκμεταλλεύονται καὶ δημιουργοῦν προβλήματα. Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ πάρη μιὰ θέση σωστή. Νὰ μιλήση, νὰ ἐξηγήση στοὺς πιστούς, γιὰ νὰ καταλάβουν ὅτι, ἂν πάρουν τὴν ταυτότητα, αὐτὸ θὰ εἶναι πτώση. Συγχρόνως νὰ ζητήση ἀπὸ τὸ κράτος τοὐλάχιστον νὰ μὴν εἶναι ὑποχρεωτικὴ ἡ νέα ταυτότητα. Ἂν ἡ Ἐκκλησία λάβη μιὰ θέση σοβαρὴ καὶ σεβασθοῦν τὴν ἐλευθερία τῶν πιστῶν καὶ ὅποιος θέλει θὰ βγάλη νέα ταυτότητα, ὅποιος θέλει θὰ ἔχη τὴν παλιά, τότε θὰ τὴν πληρώσουν μόνο μερικὰ γερὰ καρύδια, γιατὶ οἱ ἄλλοι θὰ τοὺς πηγαίνουν κόντρα. Ὁ πολὺς κόσμος θὰ κάνη τὴν δουλειά του. Ὅσοι θὰ θέλουν νὰ ἐξυπηρετηθοῦν θὰ ἔχουν τὴν νέα καὶ οἱ ἄλλοι οἱ καημένοι, οἱ εὐλαβεῖς, θὰ ἔχουν τὴν παλιὰ ταυτότητα καὶ θὰ τοὺς ταλαιπωροῦν.

Τώρα, ἀφοῦ ὁ ὑπουργὸς ὑποσχέθηκε νὰ μὴ βάλη τὸ 666 στὶς ταυτότητες οὔτε ὁρατῶς οὔτε ἀοράτως, καὶ αὐτὸ κάτι εἶναι. Θὰ κάνουμε ὑπομονή, θὰ δείξουν τὰ πράγματα. Καὶ μόνον ποὺ λένε ὅτι δὲν βάζουν τὸ 666, εἶναι κάτι. Ἀρνοῦνται καὶ οἱ ἴδιοι. Ἂς δοῦμε τελικὰ τί θὰ βάλουν. Μέχρι ποὺ νὰ κυκλοφορήσουν οἱ νέες ταυτότητες, μπορεῖ νὰ ᾿ρθῆ καὶ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ. Ὕστερα, δὲν εἶναι ὅτι σὲ εἴκοσι τέσσερις ὧρες θὰ πρέπη νὰ βγάλουν ὅλοι ταυτότητες. Ἂς βγοῦν οἱ πρῶτες· θὰ ἐξετασθοῦν καί, ἂν βγῆ ψεύτης ὁ ὑπουργός, θὰ εἶναι δίκαιος ὁ ἀγώνας. Ἂν τώρα συνεχίσουμε τὶς διαμαρτυρίες, ἐκεῖνοι θὰ ποῦν: «Νά, αὐτοὶ δημιουργοῦν ταραχές. Ἐνῶ δὲν τίθεται θέμα, φωνάζουν καὶ διαμαρτύρονται». Τὸ σκυλί, ἂν εἶναι καλὸς φύλακας, γαυγίζει, ὅταν ἔρχεται ὁ κλέφτης. Ὅταν ὁ κλέφτης φύγη, σταματάει. Ἂν συνεχίση νὰ γαυγίζη, τότε δὲν εἶναι καλὸς φύλακας.

Ναί, αὐτοὺς δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει, ἐμένα ὅμως μὲ ἐνδιαφέρει, γιατὶ εἶναι ἡ ταυτότητά μου. Γράφει ἀπὸ ποῦ εἶμαι καὶ τί εἶμαι. Ἂν δὲν μπῆ τὸ θρήσκευμα, θὰ δημιουργηθοῦν προβλήματα. Θὰ πάη λ.χ. ἕνας στὸ γραφεῖο γάμων. Ἂν λέη ἡ ταυτότητα «Ὀρθόδοξος» – ἄσχετα πόσων καρατιῶν εἶναι –, ἐντάξει. Ἂν ὅμως δὲν γράφη τὸ θρήσκευμα, πῶς θὰ τοῦ δώσουν ἄδεια γάμου; Γιὰ τὴν Ἐκκλησία αὐτὸ εἶναι μπέρδεμα. Ἂν πάλι μπῆ τὸ θρήσκευμα προαιρετικά, θὰ εἶναι καὶ σὰν ὁμολογία. Ἡ Εὐρώπη εἶναι Εὐρώπη. Ἐδῶ εἶναι διαφορετικά.

1) Βλ. Ματθ. 22, 21 καὶ Μάρκ. 12, 17.

 ΥΠΟΥΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑΤΟΣ

Σιγὰ-σιγά, μετὰ τὴν κάρτα καὶ τὴν ταυτότητα, δηλαδὴ τὸ «φακέλωμα», θὰ προχωρήσουν πονηρὰ στὸ σφράγισμα. Μὲ διάφορα πονηρὰ μέσα θὰ κάνουν ἐκβιασμούς, γιὰ νὰ δέχωνται οἱ ἄνθρωποι τὸ σφράγισμα στὸ μέτωπο ἢ στὸ χέρι. Θὰ στριμώξουν τὰ πράγματα καὶ θὰ ποῦν: «Μόνο μὲ τὶς κάρτες θὰ κινῆσθε· τὰ χρήματα θὰ καταργηθοῦν». Θὰ δίνη κανεὶς τὴν κάρτα στὸ κατάστημα καὶ θὰ ψωνίζη, καὶ ὁ καταστηματάρχης θὰ παίρνη τὰ χρήματα ἀπὸ τὴν Τράπεζα. Ὅποιος δὲν θὰ ἔχη κάρτα, δὲν θὰ μπορῆ οὔτε νὰ πουλάη οὔτε νὰ ἀγοράζη. Ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος θὰ ἀρχίσουν νὰ διαφημίζουν «τὸ τέλειο σύστημα», τὸ σφράγισμα μὲ ἀκτίνες λέιζερ μὲ τὸ 666 στὸ χέρι ἢ στὸ μέτωπο, ποὺ δὲν θὰ διακρίνεται ἐξωτερικά. Συγχρόνως στὴν τηλεόραση θὰ δείχνουν ὅτι ὁ τάδε πῆρε τὴν κάρτα τοῦ τάδε καὶ τοῦ πῆρε τὰ χρήματα ἀπὸ τὴν Τράπεζα καὶ θὰ λένε συνέχεια: «Πιὸ σίγουρο εἶναι τὸ σφράγισμα μὲ ἀκτίνες λέιζερ στὸ χέρι ἢ στὸ μέτωπο, γιατὶ μόνον ὁ κάτοχος ξέρει τὸ νούμερό του. Τὸ σφράγισμα εἶναι τὸ τελειότερο σύστημα. Οὔτε τὸ κεφάλι μπορεῖ νὰ πάρη ὁ ἄλλος οὔτε τὸ χέρι οὔτε τὸ σφράγισμα τὸ βλέπει». Γι᾿ αὐτὸ ἀφήνουν τώρα τοὺς ληστές, τοὺς κακοποιούς, νὰ ὀργώνουν. Δεκαπέντε Κελλιὰ λήστεψαν ἐκεῖ γύρω στὶς Καρυές. Ἕναν τὸν σκότωσαν, γιὰ νὰ τὸν ληστέψουν. Ἔτσι θὰ βρῆ τότε εὐκαιρία ὁ καθένας νὰ καταπατήση καὶ νὰ πάρη ὅ,τι θέλει. Ἂς ποῦμε, ἂν θέλη νὰ καταπατήση ἕνα χωράφι, θὰ πῆ ὅτι ἦταν δῆθεν τοῦ παπποῦ του ἢ ὅτι τὸ εἶχε νοικιάσει κάποτε γιὰ βοσκοτόπι, ὁπότε ἄντε νὰ βρῆς ἄκρη. Θὰ ποῦν μετὰ οἱ ἁρμόδιοι: «Δυστυχῶς δὲν μποροῦμε νὰ τοὺς ἐλέγξουμε· ὁ ἔλεγχος μόνο μὲ τὸ κομπιοῦτερ μπορεῖ νὰ γίνη», καὶ θὰ προχωρήσουν στὸ σφράγισμα. Θὰ χτυπάη μετὰ τὸ κομπιοῦτερ, θὰ βλέπη ἂν εἶσαι σφραγισμένος, γιὰ νὰ σὲ ἐξυπηρετήση ἢ ὄχι.

Τὰ τριάμισι χρόνια (1) θὰ εἶναι δύσκολα καὶ θὰ τὴν πληρώσουν μερικοὶ ποὺ δὲν θὰ συμφωνήσουν μὲ αὐτὸ τὸ σύστημα. Γι' αὐτοὺς ὅλο καὶ κάποια αἰτία θὰ βρίσκουν καὶ θὰ τοὺς κλείνουν στὴν φυλακή. Μετὰ ἕναν χρόνο θὰ τοὺς πηγαίνουν σὲ ἄλλη πόλη γιὰ ἀνακρίσεις, γιὰ νὰ περάσουν ἀπὸ ἄλλο δικαστήριο· ἀπὸ τὴν μιὰ πόλη στὴν ἄλλη. Ὕστερα θὰ ποῦν: «Μᾶς συγχωρῆς, εἶσαι ἀθῶος. Ἂν ἤσουν σφραγισμένος, θὰ τὸ ἐλέγχαμε σὲ ἕνα λεπτό. Τώρα δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε τὸν ἔλεγχο».

Μέχρι ἐκεῖ (τὴν βία) ἡ... εὐγένειά τους δὲν θὰ φθάση! Θὰ εἶναι εὐγενεῖς, γιατὶ θὰ εἶναι... Εὐρωπαῖοι. Θὰ δείξουν ἀνωτερότητα. Δὲν θὰ βασανίζουν τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ δὲν θὰ μπορῆ νὰ ζήση ὁ ἄνθρωπος, ἂν δὲν ἔχη τὸ σφράγισμα. Θὰ λένε: «Χωρὶς τὸ σφράγισμα ταλαιπωρεῖσθε! Ἂν τὸ δεχόσασταν, δὲν θὰ δυσκολευόσασταν». Οὔτε χρυσὰ νομίσματα οὔτε δολλάρια, ἂν ἔχη, θὰ μπορῆ νὰ τὰ χρησιμοποιῆ. Γι' αὐτό, ἂν φροντίση κανεὶς νὰ ζῆ ἀπὸ τώρα ἁπλά, λιτά, θὰ μπορῆ νὰ ζήση ἐκεῖνα τὰ χρόνια. Νὰ ἔχη κανένα χωραφάκι, γιὰ νὰ μπορῆ νὰ καλλιεργήση λίγο σιτάρι, πατάτες. Νὰ βάλη λίγα ἐλαιόδενδρα, καὶ τότε μὲ κανένα ζῶο, καμμιὰ κατσίκα, λίγες κόττες θὰ μπορῆ νὰ ἀντιμετωπίση τὶς ἀνάγκες τῆς οἰκογενείας του. Γιατὶ καὶ προμήθειες νὰ κάνης, δὲν ὠφελεῖ πολύ, ἀφοῦ καὶ τὰ τρόφιμα δὲν κρατοῦν· χαλοῦν γρήγορα. Φυσικά, τὸ στρίμωγμα θὰ διαρκέση λίγο, τρία-τριάμισι χρόνια. Θὰ συντομευθοῦν οἱ ἡμέρες γιὰ τοὺς ἐκλεκτούς (2). Δὲν θὰ καταλάβουν πότε θὰ περάσουν. Ὁ Θεὸς δὲν θὰ ἀφήση ἀβοήθητο τὸν ἄνθρωπο.

Ἐδῶ, βλέπεις, σὲ ἕναν ἀδικημένο ποὺ ἔχει καλὴ διάθεση, ἐπειδὴ δικαιοῦται τὴν θεία βοήθεια, παρουσιάζονται πολλὲς φορὲς οἱ Ἅγιοι, ἡ Παναγία, ὁ Χριστός, γιὰ νὰ τὸν σώσουν, πόσο μᾶλλον τώρα ποὺ θὰ βρίσκεται σὲ τόσο δύσκολη κατάσταση ὁ καημένος ὁ κόσμος. Τώρα μιὰ μπόρα θὰ εἶναι, μιὰ μικρὴ κατοχὴ τοῦ ἀντιχρίστου σατανᾶ. Θὰ φάη μετὰ μιὰ σφαλιάρα ἀπὸ τὸν Χριστό, θὰ συγκλονισθοῦν ὅλα τὰ ἔθνη καὶ θὰ ἔρθη ἡ γαλήνη στὸν κόσμο γιὰ πολλὰ χρόνια. Αὐτὴν τὴν φορὰ θὰ δώση ὁ Χριστὸς μιὰ εὐκαιρία, γιὰ νὰ σωθῆ τὸ πλάσμα Του. Θὰ ἀφήση τὸ πλάσμα Του ὁ Χριστός; Θὰ παρουσιασθῆ στὸ ἀδιέξοδο τῶν ἀνθρώπων, γιὰ νὰ τοὺς σώση ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Ἀντιχρίστου. Θὰ ἐπιστρέψουν στὸν Χριστὸ καὶ θὰ ἔρθη μιὰ πνευματικὴ γαλήνη σὲ ὅλην τὴν οἰκουμένη γιὰ πολλὰ χρόνια. Μερικοὶ συνδυάζουν μὲ αὐτὴν τὴν ἐπέμβαση τοῦ Χριστοῦ τὴν Δευτέρα Παρουσία. Ἐγὼ δὲν μπορῶ νὰ τὸ πῶ. Ὁ λογισμὸς μοῦ λέει ὅτι δὲν θὰ εἶναι ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ὅταν ἔρθη ὡς Κριτής, ἀλλὰ μιὰ ἐπέμβαση τοῦ Χριστοῦ, γιατὶ εἶναι τόσα γεγονότα ποὺ δὲν ἔχουν γίνει ἀκόμη. Θὰ ἐπέμβη ὁ Χριστός, θὰ δώση μιὰ σφαλιάρα σὲ ὅλο αὐτὸ τὸ σύστημα, θὰ πατάξη ὅλο τὸ κακὸ καὶ θὰ τὸ βγάλη σὲ καλὸ τελικά. Θὰ γεμίσουν οἱ δρόμοι προσκυνητάρια. Ἔξω τὰ λεωφορεῖα θὰ ἔχουν εἰκόνες. Θὰ πιστέψουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Θὰ σὲ τραβᾶν, γιὰ νὰ τοὺς πῆς γιὰ τὸν Χριστό! Ἔτσι θὰ κηρυχθῆ τὸ Εὐαγγέλιο σὲ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη (3) καὶ τότε ὁ Χριστὸς θὰ ἔρθη ὡς Κριτὴς νὰ κρίνη τὸν κόσμο. Ἄλλο Κρίση, ἄλλο μία ἐπέμβαση τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ βοηθήση τὸ πλάσμα Του.

 1) Βλ. Δαν. 9, 27· Ἀποκ. 12, 6 καὶ 13, 5. Βλ. ἐπίσης Ἁγίου Εἰρηναίου Λουγδούνων, Ἔλεγχος καὶ ἀνατροπὴ τῆς ψευδωνύμου γνώσεως εἰς βιβλία πέντε, Βιβλίο Ε´, Sources Chrétiennes 153, Paris 1969, σ. 323 καὶ 387.

2) Βλ. Ματθ. 24, 22 καὶ Μάρκ. 13, 20.

3) Βλ. Ματθ. 24, 14 καὶ Μάρκ. 13, 10.

 ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΙΣΟΝ ΑΡΝΗΣΗ

Ἐνῶ ξεκάθαρα ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ἀναφέρει στὴν Ἀποκάλυψη γιὰ τὸ χάραγμα (1) μερικοὶ δὲν καταλαβαίνουν. Τί νὰ τοὺς πῆς; Ἀκούει δυστυχῶς κανεὶς ἕνα σωρὸ ἀνοησίες τοῦ μυαλοῦ ἀπὸ ὁρισμένους σημερινοὺς «Γνωστικούς». Ἕνας λέει: «Ἐγὼ θὰ δεχθῶ τὴν ταυτότητα μὲ τὸ 666 καὶ θὰ βάλω καὶ ἕναν σταυρό». Ἄλλος: «Ἐγὼ θὰ δεχθῶ τὸ σφράγισμα στὸ μέτωπο καὶ θὰ κάνω καὶ ἕναν σταυρὸ στὸ μέτωπο...» καὶ ἕνα σωρὸ παρόμοιες ἀνοησίες. Νομίζουν ὅτι θὰ ἁγιασθοῦν μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἐνῶ αὐτὰ εἶναι πλάνες. Ἕνας δεσπότης μοῦ εἶπε: «Ἐγὼ ἐκεῖ ποὺ θὰ ὑπογράψω θὰ βάλω δίπλα ἕναν σταυρό. Δὲν Τὸν ἀρνοῦμαι τὸν Χριστό, ἁπλῶς ἐξυπηρετοῦμαι». «Ἐντάξει, τοῦ λέω, ἐσὺ εἶσαι δεσπότης καὶ βάζεις στὸ ὄνομά σου λόγῳ ἰδιότητος ἕναν σταυρό· ὁ ἄλλος εἶναι ἀρχιμανδρίτης καὶ βάζει καὶ αὐτὸς λόγῳ ἰδιότητος ἕναν σταυρό. Ὁ κόσμος τί θὰ κάνη;». Τὸ βρώμικο δὲν ἁγιάζεται. Τὸ καθαρὸ νερὸ δέχεται τὴν Χάρη καὶ γίνεται ἁγιασμός. Τὰ οὖρα δὲν γίνονται ἁγιασμός. Ἡ πέτρα μὲ θαῦμα γίνεται ψωμί. Ἡ ἀκαθαρσία δὲν δέχεται ἁγιασμό. Ἑπομένως, ὁ διάβολος, ὁ Ἀντίχριστος, ὅταν εἶναι στὴν ταυτότητά μας ἢ στὸ χέρι ἢ στὸ μέτωπό μας, μὲ τὸ σύμβολό του, δὲν ἁγιάζεται, ἂν βάλουμε καὶ ἕναν σταυρό. Ἔχουμε τὴν δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τοῦ Ἁγίου Συμβόλου, τὴν θεία Χάρη τοῦ Χριστοῦ, μόνον ὅταν διατηροῦμε τὴν Χάρη τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος, μὲ τὸ ὁποῖο ἀπαρνούμαστε τὸν σατανᾶ, συντασσόμαστε μὲ τὸν Χριστὸ καὶ δεχόμαστε τὸ ἅγιο Σφράγισμα· «Σφραγὶς δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου». Βλέπεις, προχωρᾶνε μὲ μιὰ λογική... Θὰ βάλουν δίπλα ἕναν σταυρό, καὶ ἐντάξει! Καὶ ἐνῶ βλέπουμε ὅτι ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἐξωτερικὰ ἀρνήθηκε τὸν Χριστό, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ ἦταν ἄρνηση (2), αὐτοὶ ἀρνοῦνται τὸ ἅγιο Σφράγισμα τοῦ Χριστοῦ ποὺ τοὺς δόθηκε στὸ Ἅγιο Βάπτισμα, μὲ τὸ νὰ δέχωνται τὴν σφραγίδα τοῦ Ἀντιχρίστου, καὶ λένε ὅτι ἔχουν μέσα τους τὸν Χριστό!!

(Ἂν κάποιος δεχθῆ τὸ σφράγισμα) Ἀπὸ ἀδιαφορία θὰ εἶναι. Τί ἄγνοια, ὅταν εἶναι ξεκάθαρα τὰ πράγματα; Καὶ νὰ μὴν ξέρη κανείς, πρέπει νὰ ἐνδιαφερθῆ, νὰ μάθη. Ἂν ποῦμε ὅτι δὲν ξέραμε, γι' αὐτὸ δεχθήκαμε τὸ σφράγισμα, θὰ μᾶς πῆ ὁ Χριστός: «Ὑποκριταί, τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;» (3). Ἔστω καὶ ἐν ἀγνοίᾳ του νὰ σφραγισθῆ κάποιος, χάνει τὴν θεία Χάρη καὶ δέχεται τὴν δαιμονικὴ ἐνέργεια. Βλέπεις, τὸ παιδάκι στὸ Ἅγιο Βάπτισμα, ὅταν ὁ ἱερεὺς τὸ βουτάη στὸ νερό, λαμβάνει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, χωρὶς ἐκεῖνο νὰ τὸ ξέρη καὶ μετὰ κατοικεῖ μέσα του ἡ θεία Χάρις.

1) Βλ. Ἀποκ. 13, 16 κ.ἑ.· 14, 9 κ.ἑ.· 16, 2 καὶ 20, 4.

2) Βλ. Ματθ. 26, 69-75· Μάρκ. 14, 66-72· Λουκ. 22, 54-62 καὶ Ἰω. 18, 16-18 καὶ 25-27.

3) Βλ. Ματθ. 16, 3.

 ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ

Καὶ ἐγὼ ἀκούω μερικοὺς νὰ λένε: «Οἱ Ἑβραῖοι δὲν εἶναι τόσο κουτοὶ νὰ προδοθοῦν μὲ τὸ 666, ἀφοῦ τὸ λέει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης στὴν Ἀποκάλυψη. Ἂν ἦταν, θὰ τὸ ἔκαναν μὲ πιὸ ἔξυπνο τρόπο, πιὸ κρυφά». Ἔ, καλὰ οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι δὲν ἤξεραν τὴν Παλαιὰ Διαθήκη; Ὁ Ἄννας καὶ ὁ Καϊάφας δὲν ἤξεραν καλύτερα ἀπὸ ὅλους ὅτι ἔγραφε πὼς γιὰ «τριάκοντα ἀργύρια» (1) θὰ προδώσουν τὸν Χριστό; Γιατί δὲν ζητοῦσαν τριάντα ἕνα ἢ εἴκοσι ἐννέα ἀργύρια καὶ ζήτησαν «τριάκοντα»; Ἀλλὰ ἦταν τυφλωμένοι. Ἤξερε ὁ Θεὸς ὅτι ἔτσι θὰ γίνουν. Ὁ Θεὸς προγνωρίζει, δὲν προορίζει – μόνον οἱ Τοῦρκοι πιστεύουν στὸ γραμμένο, στὸ κισμέτ. Ὁ Θεὸς γνωρίζει ὅτι αὐτὸ θὰ γίνη ἔτσι, καὶ ὁ ἄνθρωπος τὸ κάνει ἀπὸ χαζομάρα. Δὲν εἶναι ὅτι ὁ Θεὸς ἔβγαλε μιὰ διαταγή, ἀλλὰ βλέπει τὴν κακία τῶν ἀνθρώπων ποῦ θὰ φθάση καὶ ὅτι ἡ γνώμη τους δὲν θὰ ἀλλάξη. Ὄχι ὅτι τὰ κανόνισε ἔτσι ὁ Θεός.

Ἄλλοι ἀσχολοῦνται μὲ προφητεῖες καὶ κάνουν δικές τους ἑρμηνεῖες! Δὲν λένε τοὐλάχιστον «ἔτσι μοῦ λέει ὁ λογισμός», ἀλλὰ «ἔτσι εἶναι», καὶ λένε ἕνα σωρὸ δικές τους θεωρίες. Μερικοὶ πάλι τὰ ἑρμηνεύουν ὅπως θέλουν, γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὰ πάθη τους. Ὅπως αὐτὸ ποὺ ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Κύριλλος, «καλύτερα νὰ μὴ συμβοῦν τὰ σημεῖα τοῦ Ἀντιχρίστου στὴν ἐποχή μας» (2), ὁ ἄλλος ποὺ θέλει νὰ δικαιολογήση τὸν ἑαυτό του, τὴν δειλία του, λέει: «Ἄ, βλέπεις; Ὁ Ἅγιος Κύριλλος φοβήθηκε μήπως ἀρνηθῆ· ἐγὼ εἶμαι ἀνώτερος ἀπὸ τὸν Ἅγιο Κύριλλο; Ἑπομένως, καὶ ἂν ἀρνηθῶ τὸν Χριστό, δὲν εἶναι τίποτε...»! Ἐνῶ ὁ Ἅγιος λέει νὰ μὴ συμβοῦν, γιὰ νὰ μὴ δοῦν τὰ μάτια του τὸν Ἀντίχριστο, ὄχι ὅτι φοβόταν. Βλέπεις ὁ διάβολος τί κάνει;

Δυστυχῶς, καὶ πάλι ὁρισμένοι «Γνωστικοὶ» φασκιώνουν τὰ πνευματικά τους τέκνα σὰν τὰ μωρά, δῆθεν γιὰ νὰ μὴ στενοχωριοῦνται. «Δὲν πειράζει αὐτό· δὲν εἶναι τίποτε. Ἀρκεῖ ἐσωτερικὰ νὰ πιστεύετε»! Ἢ λένε: «Μὴ μιλᾶτε γι᾿ αὐτὸ τὸ θέμα – γιὰ τὶς ταυτότητες, τὸ σφράγισμα –, γιὰ νὰ μὴ στενοχωριοῦνται οἱ ἄνθρωποι». Ἐνῶ, ἂν τοὺς ποῦν «νὰ προσπαθήσουμε νὰ ζοῦμε πιὸ πνευματικά, νὰ εἴμαστε κοντὰ στὸν Χριστό, καὶ μὴ φοβᾶστε τίποτε, στὸ κάτω-κάτω θὰ πᾶμε καὶ μάρτυρες», θὰ τοὺς προετοιμάσουν κάπως. Ἂν κανεὶς γνωρίση τὴν ἀλήθεια, προβληματίζεται καὶ ταρακουνιέται. Πονάει γιὰ τὴν σημερινὴ κατάσταση, προσεύχεται καὶ προσέχει νὰ μὴν πέση σὲ παγίδα.

Τώρα ὅμως τί γίνεται; Ἐκτὸς ποὺ δίνουν μερικοὶ δικές τους ἑρμηνεῖες, φοβοῦνται καὶ αὐτοὶ σὰν κοσμικοί, ἐνῶ ἔπρεπε νὰ ἀνησυχοῦν πνευματικὰ καὶ νὰ βοηθοῦν τοὺς Χριστιανούς, βάζοντάς τους τὴν καλὴ ἀνησυχία, καὶ νὰ τοὺς τονώνουν στὴν πίστη, γιὰ νὰ νιώθουν θεϊκὴ παρηγοριά. Ἀπορῶ, δὲν τοὺς προβληματίζουν ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα ποὺ συμβαίνουν; Γιατί δὲν βάζουν ἔστω ἕνα ἐρωτηματικὸ γιὰ τὶς ἑρμηνεῖες τοῦ μυαλοῦ τους; Καὶ ἂν ἐπιβοηθοῦν τὸν Ἀντίχριστο γιὰ τὸ σφράγισμα, πῶς παρασύρουν καὶ ἄλλες ψυχὲς στὴν ἀπώλεια; Ἡ Γραφή, ὅταν λέη «... ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς» (3), ἐννοεῖ ὅτι θὰ πλανηθοῦν αὐτοὶ ποὺ τὰ ἑρμηνεύουν μὲ τὸ μυαλό.

Πίσω λοιπὸν ἀπὸ τὸ τέλειο σύστημα «κάρτας ἐξυπηρετήσεως», ἀσφαλείας κομπιοῦτερ, κρύβεται ἡ παγκόσμια δικτατορία, ἡ σκλαβιὰ τοῦ Ἀντιχρίστου. «... Ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι, εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς´» (4).

1) Βλ. Ζαχ. 11, 1-13.

2) Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Κατηχήσεις, Κατήχηση Φωτιζομένων ΙΕ´, κεφ. ΙΗ´, ἔκδ. «Ἑτοιμασία», Καρέας 1991, σ. 319.

3) Βλ. Μάρκ. 13, 22.

4) Βλ. Ἀποκ. 13, 16–18.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ Β'- ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

http://users.sch.gr/aiasgr/Paterika_keimena/Gerwn_Paisios_2/Ta_shmeia_twn_kairwn.htm