Το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς εις την εσχάτη προδοσία, έναντι τριάκοντα αργυρίων.
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος
Είναι πρόδηλο ότι οι ιδεολογίες σήμερα έχουν απισχνάνει λίαν σκοπίμως καθότι η έννοια της παραδοσιακής «Δεξιάς» φυλλορροεί προς μίαν ανέκκλητον κατεύθυνσιν ή κατά το μάλλον ή ήττον, τελεί υπό ιδεολογική σύγχυση, το αυτό ασφαλώς συντελείται και υπό την φερομένη ως Αριστερά, απλώς η Αριστερά έχει επικυριαρχήσει, εις την Πατρίδα μας λίαν σκοπίμως εκμεταλλευόμενη της διαρκή υποχωρητικότητα της Δεξιάς.
Το φαιδρό της υποθέσεως είναι ότι η ηττημένη αριστερά, διαρκούντος του «συμμοριτοπολέμου», δεν κατόρθωσε να επικρατήσει και να υπαχθεί η Ελλάς εις την τότε σφαίρα επιρροής των Σοβιετικής ενώσεως εκ των υστέρων, μολονότι τούτο ήτο εν γνώσει της τετελεσμένο, εκ των προτέρων, δηλονότι είχε διευθετηθεί ανεκκλήτως μετά του πέρατος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δυνάμει της συνθήκης της Γιάλτας.
Όμως πέραν και της Συνθήκης της Βαρκίζης και εν γένει των υφισταμένων ιδεοληψιών και του άκρατου φανατισμού και προκρούστειου δογματισμού των κομμουνιστών, η επίσημη Αριστερά δια του Κ.Κ.Ε ουδέποτε λογοδότησε δια τις εγκληματικές πράξεις εις βάρος του Ελληνισμού δεδομένου ότι πρόκειται δια ένα κόμμα το οποίο μισεί θανάσιμα τον Ελληνισμό, την Ορθοδοξία και ο,τιδήποτε σχετίζεται με το έθνος της οντολογική διάσταση αυτού και τις ειδικότερες συνιστώσες αυτού οι οποίες κατ’ ουσίαν δομούν την ταυτότητα και περισώνουν την διαιώνια εξέλιξη του έθνους την χαλύβδινη πίστη συνέχειας του Γένους μας εις το διάβα των αιώνων.
Η υποχωρητικότητα της φερόμενης ως Δεξιάς, ιδίως μετά την πτώση της δικτατορίας εξέθρεψε και γιγάντωσε τον ρεμβανσισμό της Αριστεράς, άλλωστε δεν είναι σήμερα τυχαίο ότι όλα τα δήθεν σοσιαλοδημοκρατικά κόμματα αλλά και το κυβερνών αποτελούν σαρξ εκ της σαρκός του Κ.Κ.Ε, ,με ό,τι τούτο συνεπάγεται.
Ο παροιμιώδης ανθελληνισμός του Κ.Κ.Ε αλλά και εν γένει της Αριστεράς είναι σαφής διότι ο ιδεολογικός προσανατολισμός του ερείδεται επί της ταξικής διαστρωμάτωσης της κοινωνίας και την καθολική ερμηνεία των πάντων παντελώς άκριτα και άτεγκτα βάσει των εργαλείων του ιστορικού υλισμού, ο,τιδήποτε συλλήβδην δεν υπόκειται εις την προκρούστεια ταύτη κλίνη, καθίσταται , μη αναγνωρίσιμο, εξοβελίζεται και ανιχνεύεται ότι ενδεχομένως προέρχεται από εχθρική δύναμη και ίσως διασαλεύσει της ορθότητα της Αριστεράς.
Ενώ η φερόμενη ως Δεξιά παράταξη, «έδωσε γή και ύδωρ» εις την Αριστερά μεταπολιτευτικά με αποκλειστικό και μόνον σκοπό να άρει την διχοστασία και να επουλώσει εις την κυριολεξία τις πληγές του «εμφυλίου πολέμου», επιδεικνύοντας υπέρμετρη ανοχή απέναντί τους, όμως εις τον αντίποδα του εγχειρήματος, αυτό το οποίο εισέπραξε εκ της «πολύφερνης αριστεράς» είναι, ύβρεις, τρομοκρατικές οργανώσεις, ελεγχόμενη κρατίδιο των εξαρχείων, τάγματα εφόδου, συνειδησιακός εκμαυλισμός, ανθελληνισμός, και ταύτιση του εθνισμού, του γνήσιου Πατριωτισμού με τον Φασισμό και τον Ναζισμό.
Η σύγχυση αυτή καλλιεργήθηκε αρχής γενομένης εκ της περιόδου του 1980 και εξικνείται μέχρι και σήμερον, όπου ο κύκλος της μεταπολιτεύσεως δεν έχει ολοκληρωθεί, με ένα ανεξέλεγκτο παρακράτος της αριστεράς το οποίο, υπό τον ιδεολογικό μανδύα της δημοκρατίας, ενώ κατ’ ουσίαν πρόκειται δια ερυθρό ολοκληρωτισμό, έχει κατασωτεύσει το κράτος.
Η αντίληψη της αριστεράς δεν σχετίζεται με την ηθική τάξη, την δημόσια ασφάλεια, την αξιοκρατία, την συρρίκνωση του δημοσίου, την ίαση του μη υγιούς συνδικαλισμού, τουναντίον δε, εκλαμβάνει την έννοια του κράτους ως κεκτημένο λάφυρο το οποίο αυτοδικαίως δέον όπως το νέμεται εις το διηνεκές, καίτοι ουδέποτε έχει ζητήσει συγγνώμη δια τα στυγερά εγκλήματα και δια τον διάχυτο ανθελληνισμό της προς την Πατρίδα.
Άρα λοιπόν η αμετανόητη αριστερά, μολονότι επί της ουσίας αστικοποιήθηκε, ούσα, παρά των ημετέρων του Πασόκ εις την εξουσία και συναλλασσόταν, υπό την απόλυτη ανοχή της Δεξιάς, ουδέποτε απεμπόλησε το μίσος, ούτε εγκατέλειψε το ετοιμοπόλεμο φρόνημα κατά του έθνους και της Πατρίδας, αναβιώνοντας αενάως και ατελευτήτως το μετεμφυλιακό μίσος, κατασκευάζοντας εν είδεισυνθηματολογικής ρητορικής το δήθεν «ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς» και τοιουτοτρόπως κατόρθωσε να επιβιώσει, επί μισό αιώνα έχοντας καταγάγει συντριπτική νίκη επί της «κουλτούρας» της Δεξιάς.
Η εξωνημένη «θολοκουλτούρα» της αριστεράς, έχει επικρατήσει, εις την Παιδεία, εις την Τέχνη, εις τον Πολιτισμό, και εν γένει εις την κοινωνία, επίσης έχει αποκρυσταλλώσει μία στείρα αντίδραση εις την νεολαία η οποία ανεπιγνώστως έχει δυστυχώς εμπεδώσει αγελαίως την υποκολτούρα της βίας, της εξόντωσης των αντιφρονούντων, τον μη υπολογισμό της ανθρωπίνης ζωής παρεκτός εάν ανήκεις ως άνθρωπος εις τους ημέτερους συντρόφους και εξυπηρετείς σφέτερα συμφέροντα ή ιδιοτελείς σκοπιμότητες των συντρόφων.
Η πλύση εγκεφάλου είναι δομική και άρδην διότι θεωρούν μόνον τους αριστερούς ανθρώπους και όλοι οι υπόλοιποι είναι σκύβαλα τα οποία απειλούν την αρραγής ενότητα της Αριστεράς, η ίδια παράνοια επικρατεί και με την αμέριστη υποστήριξη προς τους ισοβίτες και τους εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου.
Η αμφισβήτηση της Ορθοδόξου παραδόσεως από αδαείς ανθρώπους και με επιστράτευση παντελώς αλυσιτελών και ανεδαφικών επιχειρημάτων συνθέτουν ένα μέρος της πραγματικότητας, πράγμα το οποίο αδιαμφισβήτητα αντικατοπτρίστηκε ανάγλυφα, εις την απελθούσα κατάπτυση και ξενόδουλη κυβέρνηση του Σύριζα, η οποία καταστρατηγούσα το Σύνταγμα, κατέλυσε γηθοσύνως και ασμένως, το παν χάριν τριάκοντα αργυρίων.
Η σημερινή Αριστερά, πλήρως αφημένη εις την διαφθορά της «καπιταλιστικής» μεταπολιτεύσεως, ασκεί κατ’ επάγγελμα την πολιτική, δίχως ουδένα όμως ιδεολογικό και γόνιμο αντίκρισμα προς την κοινωνία, χειραγωγώντας απλώς την πνευματική ευνουχισμένη μάζα, συντηρώντας ανιστόρητα τους «μπαμπούλες» του παρελθόντος, δηλονότι ότι το ίδιο το Κ.Κ.Ε και εν γένει η Αριστερά καθίσταται ανύπαρκτη διότι πέραν της ρητορικής ευήθειας, η στρατηγική της είναι η κατάκτηση της εξουσίας με «ερυθρά» τανκς τα οποία τα βαπτίζουν ως δημοκρατικά τανκς, ως εκ τούτου ο,τιδήποτε αντιβαίνει προδήλως εις αυτά αμέσως προέρχεται από τους πολέμιους δαίμονες του «επίγειου Παραδείσου» και της αυθεντικής αλήθειας και «ιερότητας» που πρεσβεύει η Αριστερά.
Άρα λοιπόν πρόκειται δια μία ψυχωσική λογική, δηλαδή, θεωρητικώς ρητορεύομε περί του ιδανικού, προπαγανδίζουμε μονομερώς και μεροληπτικώς υπέρ ημών, συκοφαντώντας τους άλλους, παραχαράσσοντας εν γνώσει μας την ιστορία ίνα συσκοτισθεί η αλήθεια δια της διασποράς ψευδών ειδήσεων, εντελώς ασυνείδητα και δίχως ίχνος αξιοπρεπείας, διότι το μόνον που μας ενδιαφέρει είναι η ιδική μας επιβίωση διότι εμείς είμαστε μικροί θεοί και οι άλλοι είναι κακοί, αντιφρονούντες και δέον όπως αμελλητί να εξουδετερωθούν.
Είναι λοιπόν πρόδηλον ότι η φενάκη της Αριστεράς, ερμηνεύει και αντιμετωπίζει τους πάντες υπό ένα μανιχαϊστικό δίπολο, οι καλοί και οι κακοί, οι Άγιοι (οι αριστεροί) και τα μιάσματα οι δεξιοί, με το επιχείρημα ότι δεν είναι αριστεροί.
Αυτή η ιδεοληψία τους κατατρύχει και απεδείχθη εις την αποτυχημένη διακυβέρνησή τους, ενώ επί τους ουσίας ήσαν όμηροι των εντολών των εξωεθνικών διευθυντηρίων και εφήρμοζαν πειθήνια και απαρεγκλίτως αμιγώς ανθελληνική, αντικοινωνική και νεοφιλελεύθερη πολιτική, προπαγάνδιζαν περί του μεγαλείου της αριστεράς, συντηρώντας τα τάγματα εφόδου, δηλαδή δικτατορικές και αντιδημοκρατικές πρακτικές, δίχως να ευρίσκονται εις την διάθεση να λογοδοτήσουν δια το επιλήψιμο και εγκληματικό παρελθόν των προγόνων τους και χωρίς να τους ενδιαφέρει η πορεία της χώρας και της Ελλάδας εν τοις πράγμασι, απλώς πρώτιστο μέλημά τους ήταν πώς να διαλύσουν τον κοινωνικό ιστό και να κατασυκοφαντήσουν του Έλληνες ως φασίστες επειδή υπερασπίζονται την πατρίδα τους, καθώς και πως να αντικαταστήσουν τον Ελληνικό πληθυσμό με παράνομους μετανάστες τους οποίους δια της συναυτουργίας των Μ.Μ.Ε τους κατονόμασαν δήθεν ως πρόσφυγες. Ουδεμία θεσμική επίγνωση ή σεβασμό στην Δημοκρατία και την Πολιτεία.
Η λατρεία με όλους τους άλλους λαούς πλην του Ελληνικού σηματοδοτεί την αποστολή τους η οποία αντιβαίνει προδήλως προς τα συλλογικά συμφέροντα της Πατρίδας μας, διότι στόχος τους είναι ο διωγμός των Ελλήνων και η αντικατάστασή τους με αλλοδαπούς και δη Μουσουλμάνους, διότι η Αριστερά καθίσταται κλειδούχος της Κερκόπορτας του ανθελληνισμού, όπως άλλωστε πολλοί βουλευτές και Υπουργοί έχουν τοποθετηθεί δημοσίως, έχουν το προνόμιο της εσχάτης προδοσίας.
Η έτερη ύποπτη πτυχή τους είναι ότι, ενώ ευρίσκονται μέσα στον πλούτο εξακολουθούν την σχιδοειδή προπαγάνδα περί της αριστεράς ενώ στην πράξη, κατασωτεύσουν το δημόσιο χρήμα, περιπίπτουν σε αντιφάσεις ως προς τις ιδεολογικές διακηρύξεις των, ήτοι ενώ ομιλούν για αθεϊσμό, λόγω Μαρξ, εις την πράξη, καθίστανται διαπρύσιοι κήρυκες υπέρ της θρησκείας των Μουσουλμάνων ενώ την ίδια ώρα εξαπολύουν μύδρους κατά της Εκκλησίας μας, το αυτό πράττουν κατά των Ελλήνων και υπέρ των αλλοδαπών καθώς και κατά των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες και κινητικά προβλήματα, ενώ είναι αποκλειστικά ευαισθητοποιημένοι για τις ομοφυλοφιλικές προτιμήσεις των πολιτών, άρα δύο μέτρα και δύο σταθμά και εσκεμμένη και δόλια μεροληψία.
Φρονώ ότι η Αριστερά πνέει τα λοίσθια, οι εκπρόσωποί της είναι «προβατόσχημοι λυκοποιμένες», οι οποίοι υπό το μανδύα της αριστερής συνθηματολογίας, εκτελούν τις άνωθεν αποστολές έναντι πακτωλών χρημάτων, τελώντας ως έμμισθα φερέφωνα της Νέας Τάξης πραγμάτων, σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Ας απολαύσουμε την εκκωφαντική πτώση του «Πύργου της Βαβέλ» που οικοδόμησαν.
