Παγιώνεται το σχίσμα στην Ορθοδοξία με απόφαση της Εκκλησίας της Ελλάδος
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Λιάπης και οι «Συνοδικοί» παρέα του,
άφησαν ελεύθερους τους δαίμονες που θα ρίξουν την Ελληνική Εκκλησία στην ανυποληψία και αυτούς ανυπερθέτως στην κόλαση.
άφησαν ελεύθερους τους δαίμονες που θα ρίξουν την Ελληνική Εκκλησία στην ανυποληψία και αυτούς ανυπερθέτως στην κόλαση.
Ο Πρόεδρος και η πλειοψηφία των μελών της Δ.Ι.Σ. της Εκκλησίας της Ελλάδος αποφάσισαν αυτό που ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, με το «προορατικό» του χάρισμα, είχε προαναγγείλει πως θα αποφασίσουν γι’ αυτόν!
Το πρώτο και αποφασιστικό βήμα στην παγίωση του σχίσματος στην Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, έγινε από τους μεγαλόσχημους ρασοφόρους της Δ.Ι.Σ της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και οι άβουλοι και μοιραίοι «Συνοδικοί», με φωτεινότατη εξαίρεση τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ που, σθεναρά αντέδρασε στο καπέλωμα της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, αποφάσισαν κρυμμένοι πίσω από εισηγήσεις «Συνοδικών Επιτροπών…» που στελεχώνονται από οικουμενιστές και οφικιάλιους του Φαναρίου, να αναγνωρίσουν στον «Οικουμενικό Πατριάρχη το [κανονικά ανύπαρκτο] «κανονικό» δικαίωμα για την παραχώρηση του Αυτοκεφάλου» και… «το προνόμιο! του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος να χειρισθεί περαιτέρω το ζήτημα της αναγνωρίσεως της Εκκλησίας της Ουκρανίας».
«φρίξον ήλιε, στέναξον γη»!
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθεί πως, η απόφαση αυτή της πλειοψηφίας των επισκόπων της Δ.Ι.Σ. θυμίζει το χτύπημα «μια στο καρφί και μια στο πέταλο»! Όμως δεν είναι έτσι. Ο κύβος ερρίφθη!
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Λιάπης και οι «Συνοδικοί» παρέα του, άφησαν ελεύθερους τους δαίμονες που, θα ρίξουν την Ελληνική Εκκλησία στην ανυποληψία και αυτούς ανυπερθέτως στην κόλαση.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Λιάπης και οι «Συνοδικοί» παρέα του, άφησαν ελεύθερους τους δαίμονες που, θα ρίξουν την Ελληνική Εκκλησία στην ανυποληψία και αυτούς ανυπερθέτως στην κόλαση.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο!
Η συζήτηση του Ουκρανικού ζητήματος στην Δ.Ι.Σ και όχι απ’ ευθείας στην Ι.Σ.Ι μυρίζει από μακριά μεθόδευση!
Η συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Αρχιεπίσκοπο, τη δεύτερη μέρα των εργασιών της Δ.Ι.Σ. μόνο για τους διακριτούς ρόλους Πολιτείας και Εκκλησίας δεν έγινε!
Το Ουκρανικό ζήτημα θα έχει σοβαρότατες επιπτώσεις, τόσο στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδος όσο και στην Εκκλησία της.
Η συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Αρχιεπίσκοπο, τη δεύτερη μέρα των εργασιών της Δ.Ι.Σ. μόνο για τους διακριτούς ρόλους Πολιτείας και Εκκλησίας δεν έγινε!
Το Ουκρανικό ζήτημα θα έχει σοβαρότατες επιπτώσεις, τόσο στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδος όσο και στην Εκκλησία της.
Η θαρραλέα αντίσταση Ορθόδοξου Ιεράρχη στο εκκλησιαστικό πραξικόπημα Ιερώνυμου, υποχρέωσε την πλειοψηφία των Συνοδικών της Δ.Ι.Σ. να μην αποφασίσουν την άμεση αναγνώριση των «καθηρημένων, αναθεματισμένων και σχισματικών αλλά και των υπ’ αυτών όντων καθηρημένων, αναθεματισμένων και σχισματικών κεχειροτονημένων προδήλως δε και αναμφιβόλως εστερημένων της Θείας Χάριτος και του δικαιώματος του Ιερουργείν και Ιεροπράττειν» ρασοφορούντων της σχισματικής «εκκλησίας Βαρθολομαίου» στην Ουκρανία.
Αναγνώρισαν όμως, κατά κατάφωρη παράβαση των Ιερών Κανόνων, το δικαίωμα στον Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο να παραχωρεί το Αυτοκέφαλο, αναγνώριση που σήμερα δεν έχει νόημα εάν δεν συμπληρωθεί με την αποδοχή των σχισματικών στην Ουκρανία.
Το έργο αυτό οι «Συνοδικοί» το εμπιστεύτηκαν στον ικανότερο διαμορφωτή του προσκήνιου από το παρασκήνιο, το νέο «Πρώτο»! Της Ελληνικής Εκκλησίας, με τα ξεχωριστά «προνόμια»! Τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο!
Η φερόμενη ως δήλωσή του πως: «Δεν μπορώ να πάρω μόνος μου μια τέτοια ευθύνη, [αναγνώρισης των σχισματικών της Ουκρανίας] θα το πάω στην Ιεραρχία να αποφασίσει εκείνη» είναι κατασκευασμένη και απέχει παρασάγγας από την αλήθεια! Και τούτο, διότι, εάν ο κ. Ιερώνυμος ήθελε πράγματι να συζητηθεί το Ουκρανικό ζήτημα στην Ι.Σ.Ι. δεν υπήρχε κανένας λόγος η Δ.Ι.Σ να του αναγνωρίσει το σκανδαλώδες παπικό «προνόμιο» να χειρισθεί [αυτός] περαιτέρω το ζήτημα της αναγνωρίσεως της Εκκλησίας της Ουκρανίας».
Και ακόμη, εάν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος εμπιστευόταν, για το αποτέλεσμα που θέλει, την κρίση των μελών της Ι.Σ.Ι δεν θα άφηνε να κακοφορμίσει το ουκρανικό θέμα. Θα το είχε παραπέμψει σε έκτακτη Σύνοδο των Ιεραρχών, όπως έκαναν όλες οι αυτοκέφαλες Εκκλησίες και τα Πατριαρχεία και, μάλιστα, θα επέμενε η απόφαση των Ιεραρχών να ληφθεί με μυστική ψηφοφορία!
Παρεμπιπτόντως, το «δικαίωμα» που αναγνώρισαν οι κοντόφθαλμοι Συνοδικοί στον Κωνσταντινουπόλεως θα το βρουν μπροστά τους, όταν έρθει η «υπερόρια» ώρα παραχώρησης «αυτοκεφαλιών» στις σχισματικές εκκλησίες των Βαλκανίων!
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Λιάπης κάνει ασκήσεις εξουσίας, στις πλάτες της ενότητας της Ορθοδόξου Εκκλησίας! Για να σώσει τα προσχήματα, θα φέρει το Ουκρανικό ζήτημα στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας μόνο και όταν είναι βέβαιος πως, θα έχει το αποτέλεσμα που προσδοκούν όσοι τον υποχρέωσαν να βρεθεί στον εξευτελιστικό γι’ αυτόν και, ταπεινωτικό για την Ελληνική Εκκλησία «εσπερινό του αγίου Βαρθολομαίου» στην Κωνσταντινούπολη.
Αυτή είναι η πρώτη ανάγνωση, μιας ολέθριας απόφασης για την Ορθοδοξία που, όταν συζητηθεί στην Ιεραρχία, θα διχάσει την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και, μοιραία, και το χριστεπώνυμο πλήρωμα.
Στα «ψιλά» γράμματα της δεύτερης ανάγνωσης κρύβεται ο διάβολος!
Το διάβασμα της απόφασης για δεύτερη φορά, δεν αλλάζει βέβαια το αποτέλεσμά της και, δεν περιορίζει τη ζημιά στην Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία που, κατά το μέλος της νέας Δ.Ι.Σ. επίσκοπο Μεσσηνίας Χρυσόστομο δεν υπάρχει! Όμως, η «συνοδική εξουσιοδότηση» και το προκλητικό «προνόμιο» στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, αντίθετα από τους Θείους και Ιερούς Κανόνες και το Κανονικό Δίκαιο της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, να αποφασίσει αυτός το χρόνο και τον τρόπο αναγνώρισης των σχισματικών στην Ουκρανία, καθιστά τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο όμηρο του Αθηνών και, συνδέει υπογείως την τελική απόφαση του κ. Ιερώνυμου με την εκλογή δακτυλοδεικτούμενου «παναγιώτατου» σε πολύφερνη μητρόπολη της Βορείου Ελλάδος.
Το διάβασμα της απόφασης για δεύτερη φορά, δεν αλλάζει βέβαια το αποτέλεσμά της και, δεν περιορίζει τη ζημιά στην Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία που, κατά το μέλος της νέας Δ.Ι.Σ. επίσκοπο Μεσσηνίας Χρυσόστομο δεν υπάρχει! Όμως, η «συνοδική εξουσιοδότηση» και το προκλητικό «προνόμιο» στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, αντίθετα από τους Θείους και Ιερούς Κανόνες και το Κανονικό Δίκαιο της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, να αποφασίσει αυτός το χρόνο και τον τρόπο αναγνώρισης των σχισματικών στην Ουκρανία, καθιστά τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο όμηρο του Αθηνών και, συνδέει υπογείως την τελική απόφαση του κ. Ιερώνυμου με την εκλογή δακτυλοδεικτούμενου «παναγιώτατου» σε πολύφερνη μητρόπολη της Βορείου Ελλάδος.
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε.
Το σχίσμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία με αποκλειστική ευθύνη των Αρχιεπισκόπων Βαρθολομαίου και Ιερώνυμου, θα συσπειρώσει τις Σλαβικές Ορθόδοξες Εκκλησίες γύρω από το Πατριαρχείο Μόσχας, το οποίο θα αξιώσει την αναγνώρισή του ως «Τρίτη Ρώμη»!
Γρήγορα και, ως απάντηση στην δημιουργία της «Τρίτης Ρώμης», οι Ελληνόφωνες Εκκλησίες θα υποχρεωθούν, κυρίως για λόγους ιστορικούς, να στηρίξουν το Φανάρι και, πολύ σύντομα, θα αποτελέσουν το «κανονικό» έδαφος του Κωνσταντινουπόλεως και, τότε, ο έλεγχος του τουρκικού κράτους στην σφαίρα επιρροής του κουτσουρεμένου Οικουμενικού Πατριαρχείου, θα θυμίζει οθωμανοκρατία!
Όποιος δεν θέλει να δει αυτή την εξέλιξη στο Ουκρανικό σχίσμα εθελοτυφλεί!
