«Μην κρατάτε τα όργανά σας για τους ουρανούς. Οι ουρανοί ξέρουν ότι τα χρειαζόμαστε στη Γη»
ήταν το πιο εκφραστικό μήνυμα που είχα δει στο Harefield.
Ελληνίδα ζει 30 χρόνια με την καρδιά που της μεταμόσχευσαν τα "μαγικά χέρια" του Μαγκντί Γιακούμπ
Η Ιωάννα Λεβέντη, πρόεδρος της "Σκυτάλης", έλαβε σαν σήμερα το μεγαλύτερο δώρο και περιγράφει όλα όσα έζησε στο ιστορικό "Χέρφιλντ" του Λονδίνου
Στην Ιωάννα Λεβέντη έδιναν πέντε χρόνια ζωής, ωστόσο μετά τη μεταμόσχευση καρδιάς, στην οποία υποβλήθηκε το 1988, συνεχίζει να ζει με την καρδιά μιας 17χρονης, που χάθηκε σε τροχαίο, μέχρι και σήμερα. Η επέμβαση έγινε σαν σήμερα πριν 30 χρόνια στο περίφημο "Χέρφιλντ" της Αγγλίας, από τον παγκοσμίου φήμης γιατρό Σερ Μαγκντί Γιακούμπ, που έγινε γνωστός στο πανελλήνιο ως ο γιατρός του Ανδρέα Παπανδρέου.
Πρόκειται για μια επέτειο χαρμόσυνη, καθώς η Ιωάννα Λεβέντη όχι μόνο ζει αλλά είναι από τις λίγες περιπτώσεις παγκοσμίως μεταμοσχευμένων ασθενών που ζουν με το ξένο μόσχευμα 30 ολόκληρα χρόνια.
«Η μεταμοσχευτική κοινότητα της χώρας μας έχει άλλο ένα ορόσημο να γιορτάσει, την πρώτη ασθενή που ζει επί 30 χρόνια με μεταμοσχευμένη καρδιά!» αναφέρει σε δημοσίευση στο facebook ο Σύλλογος Μεταμοσχευμένων Καρδιάς-Πνεύμονα «Σκυτάλη». Η ίδια η κ. Λεβέντη, που είναι και πρόεδρος του συλλόγου, γράφει τα όσα έζησε σε μια εποχή που η «μεταμόσχευση» ήταν άγνωστη επέμβαση στην Ελλάδα.
«Η μεταμοσχευτική κοινότητα της χώρας μας έχει άλλο ένα ορόσημο να γιορτάσει, την πρώτη ασθενή που ζει επί 30 χρόνια με μεταμοσχευμένη καρδιά!» αναφέρει σε δημοσίευση στο facebook ο Σύλλογος Μεταμοσχευμένων Καρδιάς-Πνεύμονα «Σκυτάλη». Η ίδια η κ. Λεβέντη, που είναι και πρόεδρος του συλλόγου, γράφει τα όσα έζησε σε μια εποχή που η «μεταμόσχευση» ήταν άγνωστη επέμβαση στην Ελλάδα.
«Ήταν Μάιος του 1988. Έπειτα από μια πνευμονία ακολούθησαν τρεις μήνες με συχνές εισαγωγές σε νοσοκομείο, που κατέληξαν σε 5 ανακοπές λόγω διατατικής μυοκαρδιοπάθειας. Όλα αυτά σε ένα κορίτσι 23 ετών χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας μέχρι τότε. Η μόνη λύση στο πρόβλημα: ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ, κάτι άγνωστο για τα δεδομένα της Ελλάδος. Με αποσκευές την αγάπη από την οικογένεια και τους φίλους μου, την πίστη στο Θεό και τη θέληση για ζωή ξεκίνησα το ταξίδι προς την ελπίδα. Η πρόγνωση των γιατρών ήταν ''5 χρόνια, το πολύ, μέσα σε γυάλα''. Τον Οκτώβριο 1988 γίνεται η πρώτη επαφή με τον καθ. Μαγκντί Γιακούμπ και η ετυμηγορία είναι ''Μεταμόσχευση''. Ευτυχώς για μας δίπλα στον καθηγητή υπάρχει ένας έλληνας γιατρός, ο κ. Στέργιος Θεοδωρόπουλος, που με αναλαμβάνει αμέσως και γίνεται ο φύλακας άγγελός μας και είναι πλέον δίπλα μας και εξηγεί όλη τη διαδικασία. Στις γεμάτες απορία και αγωνία ερωτήσεις μου απαντάει με ηρεμία και κατανόηση, λέγοντας ότι η επέμβαση θα μου δώσει την ευκαιρία να ζήσω με ποιότητα, για πόσο καιρό κανείς δεν το ξέρει. Ο καιρός περνάει και τον Φεβρουάριο 1989 με κάλεσαν για την επέμβαση».
Συγκλονίζουν τα λόγια της κ. Λεβέντη όταν μιλάει για τις πρώτες στιγμές και ημέρες που ένιωθε να χτυπάει μια «ξένη» καρδιά στο σώμα της. «Στις 18 Φεβρουαρίου μεσάνυχτα μπαίνω στο χειρουργείο. Πριν περάσουν 2 ώρες μια νέα καρδιά κτυπούσε μέσα μου. Δεκαοχτώ μέρες στο νοσοκομείο και δεν πίστευα το ρυθμικό χτύπο της. Η επιστροφή στην Ελλάδα γεμάτη αισιοδοξία, χαμόγελα και ελπίδα για μια φυσιολογική ζωή που δεν θα είχα την ευκαιρία να ζήσω, αν οι γονείς ενός κοριτσιού 17 χρόνων, που σκοτώθηκε σε τροχαίο, δεν έλεγαν το μεγάλο ''ΝΑΙ'' στη δωρεά οργάνων. Τα πέντε χρόνια έγιναν τριάντα και ακολουθώντας πιστά τα λόγια του κ. Θεοδωρόπουλου, «πρέπει να σεβαστείς το μόσχευμα, αν θέλεις να σε σεβαστεί και αυτό» και έχοντας συνοδοιπόρους την ΑΓΑΠΗ και την ΕΛΠΙΔΑ συνεχίζω να ζω, να προσφέρω, να αγωνίζομαι και να υμνώ μαζί με πολλούς άλλους τώρα πια τη δωρεά οργάνων ως τη μεγαλύτερη πράξη αλτρουισμού, προσφοράς και αγάπης προς το συνάνθρωπο. Τα όργανα είναι πολύτιμα, αν σκεφτείτε ότι από έναν δότη, μπορούν να σωθούν 9 άτομα που υποφέρουν. Είναι άδικο να μην τα χρησιμοποιούμε λόγω προκαταλήψεων και ελλιπούς ενημέρωσης. «Μην κρατάτε τα όργανά σας για τους ουρανούς. Οι ουρανοί ξέρουν ότι τα χρειαζόμαστε στη Γη» ήταν το πιο εκφραστικό μήνυμα που είχα δει στο Harefield. Τελειώνω με ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους τους δότες, τους γιατρούς και τους συντονιστές για την ΠΡΟΣΦΟΡΑ τους και την παρουσία τους δίπλα μας».
Η τότε 23χρονη Ιωάννα με την επιστροφή της στην Ελλάδα αφιερώθηκε στην προώθηση της δωρεάς οργάνων και των μεταμοσχεύσεων προσεγγίζοντας τους ανθρώπους που ήταν σε τελικό στάδιο καρδιακής ή πνευμονικής ανεπάρκειας. Μαζί με συνοδοιπόρους ίδρυσαν δυο χρόνια μετά, τον Μάρτιο του 1991, την «ΣΚΥΤΑΛΗ» με το τότε όνομα «Σύλλογος Βαρέως Καρδιο-Πνευμονοπαθών» κι έκτοτε είναι συνεχώς στην πρωτοπορία της συλλογικής μας προσπάθειας. Τον Μάιο του 2013, σε μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή, είχε την ευκαιρία να προσφωνήσει λέγοντας το μεγάλο «ευχαριστώ» τον Σερ Μαγκντί Γιακούμπ σε ειδική εκδήλωση του συλλόγου στην πρεσβεία της Μεγάλης Βρετανίας.
