Δεν σιωπούμε όταν χρειάζεται να ομιλούμε....

Επιστολή συμπαράστασης στον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου.

Η συντακτική ομάδα του 《Ελληνορθόδοξου Φάρου》. Μέλος της Ομοσπονδίας Πατριωτικών και Ορθοδόξων Σωματείων.

Με αφορμή την ομιλία του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου της Εκκλησίας της Κύπρου κ. Νεοφύτου "Ανάβοντας τον αναπτήρα των Αγίων ", τις ερωτήσεις επάνω σε αυτήν την ομιλία και σε όποιες άλλες απορίες των παρευρισκομένων, θα προσπαθήσουμε να δούμε:

1. Τι είπε ο Μητροπολίτης ;
2. Αν ισχύει επιστημονικά.
3. Γιατί το είπε ;
4. Αν είπε κάτι μεμπτό.

1. Ας δούμε όμως κατ'αρχήν τί είπε ο Μητροπολίτης πρίν σχολιάσουμε.....

Πήγε ένας νέος σε άνθρωπο του Θεού. Ο άνθρωπος του Θεού ήταν μοναχός και φίλος του Μητροπολίτη.

Ο μοναχός είπε στον νέο να μην πηγαίνει με άλλους άντρες (σαρκικά), ο νέος απόρησε και θαύμασε πως το γνωρίζει ο μοναχός.

Αρχίζει ένας διάλογος μεταξύ μοναχού-νέου και στην απάντηση του μοναχού ότι η αρσενοκοιτία "μυρίζει" πνευματικά, συγκλονίστηκε ο νέος, ήρθε η χάρις του Χριστού μας, μεταμελήθηκε ο νέος .

Ο μοναχός βοηθάει τον νέο στην μετάνοια, καλεί και φέρνει τους γονείς και τον αδερφό προς βοήθεια του νέου , εξηγεί στους γονείς ότι ήταν αυτοί υπεύθυνοι για το πάθος της αρσενοκοιτίας του υιού τους, εξομολογείται όλη η οικογένεια και δίδει την θεραπεία της (πνευματικής) αρρώστιας, μετάνοια και προσευχή.

Αρχίζουν πνευματική ζωή ολοι στην οικογένεια και προσευχή προς βοήθεια του νέου, ο νέος μετανοεί πραγματικά και προσεύχεται αληθινά, τον επισκιάζει η Χάρις του Χριστού μας και τον προτρέπει να προσεύχεται πλέον ΚΑΙ για τους ανθρώπους που ειχε στο παρελθόν συνευρεθεί, γιατί η προσευχή του έγινε ευάρεστη στον ΧΡΙΣΤΌ μας και μπορεί να βοηθήσει και άλλους επάνω σε αυτό το πάθος της αρσενοκοιτίας.

Σε ερώτηση: πως περνά η αρσενοκοιτία στο έμβρυο και μετέπειτα στον νέο-νέα, γιατί έχει ορέξεις στο ίδιο φύλλο; (ομοφυλοφιλία)...

Απαντά ο Μητροπολίτης: ότι ο Άγιος Πορφύριος δίνει την απάντηση ...πως συνήθως την μεταδίδουν οι γονείς την ώρα της ερωτικής πράξης ή κατά την διάρκεια της κυοφορίας όταν το ζευγάρι ΌΧΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΆ (παρά την φύση) έρχεται σε επαφή δηλαδή "πρωκτικά" κτλ. και όταν , αρέσει στην γυναίκα ,δημιουργείται επιθυμία, περνά στο έμβρυο. Όπως μεταδίδονται τα χαρίσματα έτσι και τα πάθη.

Πριν κάνουμε οποιαδήποτε ανάλυση ή σχολιασμό, να αναφέρουμε ότι αυτά που γράφονται εδώ ΔΕΝ ΑΦΟΡΟΥΝ τους ανθρώπους που έχουν ώς μόνιμη βάση να σπιλώσουν κάθε τί υγιές σκεπτόμενο, δημοκρατικά συντασσόμενο και χωρίς εγωισμό και πάθος γραφόμενο . Αυτή η επιστολή αφορά όλους αυτούς που χωρίς παρωπίδες θα διαβάσουν και θα κρίνουν τα γραφόμενα.

2. Άς δούμε αν ισχύουν επιστημονικά τα λεγόμενα του Μητροπολίτη.

α. Άνθρωπος του Θεού και μοναχός.

β. Διορατικότητα μοναχού που διακρίνει την αρσενοκοιτία του νέου λόγω της μυρωδιάς της αμαρτίας.

γ . Μετάνοια, ειλικρινείς προσευχή νέου και οικείων.

δ. Ο νέος μετανοεί ,προσεύχεται, ζει πνευματικά, λυτρώνεται από το πάθος της αρσενοκοιτίας και βοηθάει παράλληλα με την προσευχή του και άλλους που έχουν το πάθος.

ε. Παρά φύσιν επαφή γονέων. Περνά η ηδονή και η επιθυμία στο έμβρυο και μετέπειτα στον νέο δημιουργείται έλξη στο ίδιο φύλο.

Τα α., β., γ. και δ. είναι θέματα προσωπικής πίστης(όπου ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ότι θέλει) και ορθοδόξου βιώματος.

Το ε. θέμα είναι αυτό που πυροδότησε όλους τους μηχανισμούς της Νέας τάξης, αθεϊσμού, δήθεν φιλελευθέρων, αντίθετων και πολέμιων της Ορθοδοξίας... όμως και πάλι αν κάποιος λειτουργεί χωρίς παρωπίδες και μίσος με διάθεση "έρευνας" , εύκολα θα καταλάβει την αλήθεια.

Λοιπόν, κάθε αγωνιζόμενος Χριστιανός Ορθόδοξος αλλά και κάθε άνθρωπος ο οποίος είναι καλόγνωμος με έντονο το αίσθημα της δικαιοσύνης, θα έχουν συναντήσει στη πορεία της ζωής τους άνθρωπο δίκαιο, χαρισματικό και πόσο μάλλον μοναχό η και Ιερέα. Ανθρώπους οι οποίοι πατούν το "εγώ" τους, ανθρώπους που απαρνιούνται τις ανέσεις του κόσμου και αφιερώνονται στον "πλησίον" τους, ανθρώπους ιερείς ή μοναχούς οι οποίοι βλέπουν στα μάτια των συνανθρώπων τους τον ίδιο τον Χριστό.....ανθρώπους άξιους, ανιδιοτελείς αγωνιστές, Αγίους των ημερών μας, όπως τον Άγιο Παΐσιο,τον Άγιο Πορφύριο, τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη κτλ και πόσους άλλους συνανθρώπους μας, αφανείς ήρωες της προσφοράς .... βέβαια μπορούμε να σκεφτούμε ότι υπάρχουν οι διπρόσωποι, οι απατεώνες, οι υποκριτές.....ΝΑΙ ΒΕΒΑΊΩΣ ΚΑΙ ΥΠΆΡΧΟΥΝ και δεν τους δικαιολογούμε ....ΑΛΛΑ....Εμείς αν είμαστε μέλισσες θα πάμε στους Αγίους ανθρώπους ή αν είμαστε μύγες θα κολλήσουμε στους υπόλοιπους..

Κάποιος τέτοιος μοναχός λοιπόν, άνθρωπος του Θεού "αισθάνθηκε" ,του αποκαλύφθηκε, το πάθος της αρσενοκοιτίας του νέου σαν δυσωδία , προς βοήθεια του νέου ,αλλιώς ο Χριστός μας δεν θα το επέτρεπε ....Έχουμε οσφρυνθεί λείψανα Αγίων, μύρο από εικόνες ή από λείψανα Αγίων το οποία αποκαλύπτονται στους ανθρώπους (όχι πάντα σε όλους) ανάλογα με την ανάγκη στήριξης της αδυναμίας μας και όχι αναγκαία για να πιστέψουμε....(γιατί η πίστη έρχεται από την φώτιση του νου μας απο την χάρη Του Χριστού και όχι από την πεποίθηση πως είμαστε "πιστοί και άξιοι")..... Αυτού του μοναχού του αποκαλύφθηκε η αμαρτία αυτή σαν δυσωδία....(βλέπε "Άγιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός", "Ένας ασκητής Επίσκοπος" Άγιος Νήφων....κτλ) Έπειτα ο Νέος μετανόησε ειλικρινά (βλέπε Οσία Μαρία η Αιγυπτία) και με καθοδήγηση του εναρέτου μοναχού βρήκε λύτρωση και παρρησία στα μάτια του Χριστού μας ως και την δυνατότητα να βοηθά άλλους επάνω σε αυτό το πάθος.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μέρος της ελευθερίας του κάθε ανθρώπου να πιστεύει ή όχι στον ΧΡΙΣΤΌ μας και στους Αγίους Του ή να πιστεύει κάπου αλλού "Δημοκρατία έχουμε"......!

Ας δούμε όμως αν στέκει το ε. θέμα επιστημονικά.

"....Η επανάσταση στις παλαιές αντιλήψεις έρχεται από την Γενετική Επιστήμη.

Ο σύγχρονος νέος κλάδος της Επιγενετικής έχει τελείως απομακρυνθεί από την παλαιά αντίληψη της μονοκρατορίας των γονιδίων και ήδη δέχεται ότι το περιβάλλον της μήτρας, δηλ. σκέψεις, συναισθήματα, βιώματα, μητέρας και πατέρα αλλά και ήχοι, εικόνες, μουσική, κλπ. διατροφή και φυσική ζωή της μητέρας υπερισχύει στην διαμόρφωση της υγείας, του χαρακτήρα, των ιδιοτήτων, ικανοτήτων, χαρισμάτων του παιδιού που θα γεννηθεί και του ενηλίκου, στον οποίο το παιδί αυτό θα διαμορφωθεί, διότι και το περιβάλλον κι όχι μόνον τα γονίδια καθορίζουν την φυσική και ψυχοπνευματική ιδιοσυστασία του παιδιού.

Από πότε να αρχίσουμε την ανατροφή του παιδιού;Από πότε να μεριμνήσουμε για την υγεία του, τον καλό του χαρακτήρα, την εξυπνάδα του, την εγχάραξη μέσα του αισιοδοξίας, χαράς και των Αξιών της Ζωής;

– Εννέα μήνες πριν από τη γέννησή του... απαντάει ο Σωκράτης… αλλά και η σύγχρονη επιστήμη!

Mετά τη γέννηση είναι ήδη αργά! Το παιδί, με όλα του τα όργανα, είναι σχηματισμένο...

Το παιδί που γεννιέται είναι ήδη εννέα μηνών!

Οι Κινέζοι μετρούν την ηλικία από τη σύλληψη!

Ο Γυναικολόγος Μichel Odent, μεγάλος ερευνητής και συγγραφέας της εποχής μας, βεβαιώνει: «Δεν υπάρχει σπουδαιότερη προτεραιότητα από την ορθή διατροφή και την ευδιάθετη ψυχική κατάσταση της εγκυμονούσας».Οι έρευνες απέδειξαν ότι: το έμβρυο είναι μια έλλογη συνειδητή ύπαρξη, ήδη από την πρώτη γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο...

Έχει αισθήσεις... συναισθήματα... μνήμη...

Όλα όσα σκέπτεται, αισθάνεται και δέχεται μέσα της η μητέρα και
μέσα από αυτήν ο πατέρας και το περιβάλλον, το έμβρυο τα αισθάνεται και τα ζει την ίδια στιγμή μαζί της!

(Μ. Α. Βertin, «Φυσική Προγεννητική Αγωγή, μια ελπίδα για το παιδί, την οικογένεια, την κοινωνία»).

Η ψυχολογία της μητέρας γίνεται βιολογία στο έμβρυο (δρ. A. Masson).

Και τούτο διότι σώμα και ψυχισμός είναι αλληλένδετα...

Και ο άγγλος βιολόγος sir Frederick Truby King είπε προς τους πολιτικούς της πατρίδας του:

«Αν θέλετε να βελτιώσετε την υγεία του λαού, ασχοληθείτε με τους 9 μήνες πριν από την γέννηση και 9 μήνες μετά απ’ αυτήν.»

Ἡ ἐπιστήμη τῆς ἐπιγενετικῆς μᾶς ἔχει δώσει προσφάτως (2009) δυνατές ἐνδείξεις, ὅτι ἐμπειρίες, πού δημιουργοῦν ἔντονα ψυχικά βιώματα, προκαλοῦν ἔκκριση ὁρμονῶν, οἱ ὁποῖες ὁρμόνες ὄχι μονάχα ἀλλοιώνουν τήν γονιδιακή ‘’ἔκφραση’’, ἀλλά, μέσῳ ἐπιγενετικοῦ μηχανισμοῦ, ἡ ἔκθεση σέ αὐτές τίς ὁρμόνες καταγράφεται πάνω στό γονιδίωμα ὡς μνημονικό γεγονός καί ἐξακολουθεῖ νά ὑφίσταται καί μετά τήν πάροδο τοῦ βιώματος αὐτοῦ.

Στην αρχαία Ελλάδα, και εδώ πρωτοπόρο, η πρώτη μέριμνα της
Πολιτείας ήταν να καθοδηγήσει τα ζευγάρια για τη δημιουργία υγιών και ωραίων απογόνων.

«Οι νέοι, προπαντός στο διάστημα της τεκνοποιίας, πρέπει να προσέχουν ώστε να μην πράττουν τίποτε που θα βλάψει την υγεία τους, τίποτε επίσης το βίαιο ή άδικο... διότι αυτά αποτυπώνονται στα σώματα και τις ψυχές των παιδιών τους» (Πλάτωνος, Νόμοι ΣΤ’).

«Οι έγκυοι πρέπει να μη ζουν με πάθη και λύπες αλλά με τιμή, χαρά, πραότητα και καλή ψυχική διάθεση» (Πλάτωνος, Νόμοι Ε’)....

«Η διάνοιά τους πρέπει να είναι ήρεμη, διότι κατά την κύηση τα παιδιά απορροφούν τη ζωή από την έγκυο, όπως τα φυτά από τη γη» (Αριστοτέλους, Πολιτικά).

«Η αγωγή του παιδιού αρχίζει εκ κοιλίας μητρός και μάλιστα εξ άκρας συλλήψεως» (Πατήρ Πορφύριος)

«Στην Κίνα πριν 1000 χρόνια, οι εγκυμονούσες αποσύρονταν σε πανέμορφους χώρους και κει ζούσαν την εγκυμοσύνη τους μεσ’ στη φύση, στην ποίηση, τις διαφωτιστικές ομιλίες... τα παιδιά που γεννούσαν έφεραν μέσα τους αυτή την αρμονία, στο σώμα και στην ψυχή». (κινέζικη παράδοση)

«Κατά την φαντασίαν της γυναικός κατά την σύλληψιν μορφούνται τα βρέφη», δίδασκε ο Εμπεδοκλής (προσωκρατικός φιλόσοφος).
«Κατά την συμπάθειαν της εγκύου μορφούνται τα βρέφη», δίδασκαν οι Στωικοί.

Βλέπουμε λοιπόν πως από αρχαιοτάτων χρόνων υπήρχε η προγενετική αγωγή και πως η Γενετική επιστήμη έρχεται να εδραιώσει τη θέση που πήρε ο Μητροπολίτης Μόρφου μέσω της γνώμης του Αγίου Πορφυρίου , ότι δηλαδή μεταδίδονται στο κυοφορούμενο βρέφος κάθε αίσθημα, αίσθηση, ηδονή, πόθος,τραυματική εμπειρία και πόσο μάλλον κάπνισμα, αλκοόλ, χαρακτήρας και πάρα πολλά άλλα......βεβαίως όμως υπάρχει και η αγωγή μετά την γέννηση αλλά ....

ΤΟ ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙΝ. (Ιπποκράτης ο Κώος , 460 - 370 π.χ.) 

3-4. Το τρίτο και το τέταρτο θέμα είναι γιατί το είπε ο Μητροπολίτης και αν είπε κάτι μεμπτό ...

Ερώτηση....κορόιδεψε κανέναν;

Ερώτηση....στιγμάτισε κάποιον;

Ερώτηση....κατέκρινε ή κόλλησε στον τοίχο συνάνθρωπό;

Ερώτηση....κατηγόρησε,υπήρξε δόλος;

Σαφέστατα και όχι....

Η πρώτη απάντηση είναι πως ήταν η θέση του Αγίου Πορφυρίου αυτή που είπε και δεύτερη απάντηση είναι πως αφηγήθηκε μία ιστορία-γεγονός ωφέλιμη, προς απάντηση στην ερώτηση που του τέθηκε περι ομοφυλοφιλίας και αν κληρονομείται.

Αλήθεια ...πόσες κτηνοβασίες στο όνομα της ελευθερίας , νόμιμα σε "οίκους ανοχής " της Ευρώπης (καημενα ζώα, ταλαίπωροι άνθρωποι) υπό την ανοχή των κυβερνήσεων;

Πόσες διαστροφές, γάμοι ανθρώπων με σκυλιά και άλογα γίνονται "ελεύθερα" παρακαλώ;

Γιατί δεν μιλάτε όταν το Ιράν κρεμάει τους ομοφυλόφιλους σε δημοσίους χώρους ως "τιμωρία " ;

Γιατί δεν μιλάτε όταν το ισλάμ διακηρύττει την ομοφυλοφιλία ως θανάσιμο αμάρτημα;
Και αντιδράσατε όταν ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος απάντησε με αγάπη πολύ στην συγκεκριμένη ερώτηση και πως μπορούν να βοηθηθούν αυτοί οι άνθρωποι;

Αν ψάξεις για να βρεις στο λεξικό τι σας χαρακτηρίζει, δύσκολα υπάρχει χαρακτηρισμός , των ανίερων και αισχρών κατηγοριών και πράξεών σας στο πρόσωπο του αγωνιστού Μητροπολίτη.

Τασσόμαστε υπέρ του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Μόρφου γιατί είναι το δίκαιο, το δίκαιο "είναι" και το θέλει ο Χριστός μας και.....γιατί δεν σιωπούμε όταν χρειάζεται να ομιλούμε.

Η συντακτική ομάδα του 《Ελληνορθόδοξου Φάρου》.

Μέλος της Ομοσπονδίας Πατριωτικών και Ορθοδόξων Σωματείων.

http://aktines.blogspot.com/2019/08/blog-post_66.html#more