ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟ
ΕΝΑ ΕΜΜΕΣΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ ΤΗΣ ΒΙΟΗΘΙΚΗΣ
ΘΕΜΑ: ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ
«Η εμή απολογία τοις εμέ ανακρινούσιν αύτη εστίν» ( Α’ Κορινθ. 9, 3)
Σεβασμιώτατε πατέρα μας,
Βάζοντας ως θεμέλιο της επιστολής αυτής έναν λόγο του επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη που λέγει ότι «Ο μοναχός, είναι Λοκατζής της Εκκλησίας» θέλουμε να επαναφέρουμε στη μνήμη όλων των πιστών οπαδών σας ότι το επισκοπικό αξίωμα βρίσκεται θεμελιωμένο επάνω στη μοναχική ιδιότητα και ταυτότητα την οποία θα πρέπει ο επίσκοπος να την κρατεί πάντοτε ανά χείρας. Όχι ημείς, αλλά τα θεόπνευστα λόγια του Αποστόλου του Θεού, του Πέτρου, συμβουλεύουν: «Ἕτοιμοι ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον…μετὰ πραΰτητος καὶ φόβου» (Α’ Πέτρου, γ’ 15), που σημαίνει, να είστε πάντοτε έτοιμοι για να απολογηθείτε και να υπερασπίσετε την αλήθεια του Ευαγγελίου στον καθένα που σας ζητά λόγο και απόδειξη γι’ αυτά που ελπίζετε να απολαύσετε στο μέλλον και για τα οποία μας περιγελούν οι άπιστοι…
Να λοιπόν μία παλαιότερη θέση σας και ταυτόχρονα θέση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας μας: «Εγώ θα ‘θελα πάρα πολύ αντί να με κατεβάζουν ακέραιο στον τάφο, που θα έχει ήδη αρχίσει η αποσύνθεση, να μπορούσα να έδινα όργανα, να ζήσουν κι άλλοι άνθρωποι πριν φύγω από τους «τροχούς», ακριβώς την τελευταία στιγμή και να μην έχετε κανένα πρόβλημα στο μυαλουδάκι σας»[1]
Και τώρα τί θα λέγατε σχετικά με την παρακάτω ήδη δημοσιευμένη ιδέα - θέση περί δωρεάς ή αλλιώς αφιέρωσης μελών του Σώματος (ενν. του Σωτήρα Ιησού Χριστού) προς «σωτηρία» πασχόντων αδελφών μας; Ιδού:
«ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ ΖΗΤΗΣΑΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΕΥΛΟΓΙΑ (ΕΝΝ. ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ) ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΠΕ: "ΤΑ ΜΑΛΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΤΑ ΔΩΣΩ ΠΙΣΩ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ! ΕΣΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΤΣΕΜΠΕΡΙ ΜΟΥ"! ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ.
Αδελφοί, όταν χωρίζεται η ψυχή από το σώμα, η μεν ψυχή αναχωρεί ενώ στο σώμα μένει το Άγιον Πνεύμα λόγω του ότι ο ναός του Θεού δεν διαλύεται παρά μόνο στα στοιχεία που το συνθέτουν, δεν καταστρέφεται, δεν καταλύεται! Χώμα είσαι και στο χώμα θα πας, είπε ο Θεός! ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΛΗ! Οι Πατέρες ονομάζουν την είσοδό μας στο χώμα ως το «οφειλόμενο επιτίμιο»! Οφείλουμε να κατέβουμε στον τάφο λόγω ότι εκεί μέσα στο χώμα γίνονται οι καλύτερες χημικές αναλύσεις! Ό,τι αμαρτωλό διαλύεται και ό,τι αγιάσαμε μένει ως "λείψανο" άφθαρτο! κι αν όλο το σώμα είναι πλήρη Πνεύματος αγίου τότε διασώζεται και ονομάζεται «σκήνωμα» (λόγω του ότι κατοικεί το Άγιον Πνεύμα σαν σε σκηνή)! Τελικά όποιος αρνείται το χώμα και τον τάφο αρνείται την αγιότητα, την καθαρότητα, την δικαιοσύνη του, τον τρόπο της αναπλάσεώς μας διά της Αναστάσεως των σωμάτων. Σταματώ εδώ για να πω κι αυτό μιας και πήρα «φόρα»: Καλά παπά μου, άγαμε και ιερομόναχε, λες πως θέλεις να δωρίσεις όλο σου το σώμα, τα όργανά σου και τους ιστούς σου όλους! Εσύ που υποσχέθηκες παρθενία δεν ξέρεις ότι μέσα στον κατάλογο των μεταμοσχεύσεων είναι και η μεταμόσχευση πέους και ακόμη του σάκου των όρχεων; Όταν λοιπόν δωρίζεις όλο σου το σώμα, ενώ ξέρεις ότι ο Θεός σιχαίνεται τρία πράγματα και το τρίτο είναι ο πόρνος γέρος, λοιπόν το πέος σου το καθαρό πού και πώς θα το ασφαλίσεις; Ή δεν σε πειράζει κι αυτό, να σου το μεταμοσχεύσουν σε άλλο σώμα! Ούτε αυτό λοιπόν στο χώμα; Και θέλεις να σε ακούνε ακόμα, που λες ότι όποιος είναι σε ΚΩΜΑ είναι ΝΕΚΡΟΣ; Επιπλέον! Η επιστήμη σου τί λέγει για την πράξη της μεταμόσχευσης ανδρικών οργάνων σε γυναικείο σώμα; Π.χ. μεταμόσχευση πέους σε σώμα γυναίκας λόγω αλλαγής φύλου; Ω αισχρέ Ιερομόναχε και νυν επίσκοπε της βιοανηθικότητας, μετανόησον! Και επιπλέον:
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΟΥΔΑ: (9) ὁ δὲ Μιχαὴλ ὁ ἀρχάγγελος, ὅτε τῷ διαβόλῳ διακρινόμενος διελέγετο περὶ τοῦ Μωσέως σώματος, οὐκ ἐτόλμησε κρίσιν ἐπενεγκεῖν βλασφημίας, ἀλλ᾿ εἶπεν· ἐπιτιμήσαι σοι Κύριος". Δηλαδή, ενώ ο Μιχαήλ ο αρχάγγελος, όταν φιλονικώντας με το Διάβολο συνδιαλεγόταν για το σώμα του Μωυσή, δεν τόλμησε να επιφέρει βλάστημη κρίση, αλλά είπε: «Να σε επιτιμήσει ο Κύριος».»[2]
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, 11 χρόνια Οικοδόμος
Πτολεμαΐδα
Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων Του Οσίου Θεοδώρου Του Στουδίτου: «Κατά την ημέρα αυτή η Εκκλησία εορτάζει την ανακομιδή των ιερών λειψάνων του Οσίου Θεοδώρου του Στουδίτου (τιμάται 11 Νοεμβρίου) από τη νήσο Πρίγκηπο στη μονή Στουδίου, που έγινε κατά το έτος 844 μ.Χ., επί Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Μεθοδίου Α΄ (842 - 846 μ.Χ.). Το ιερό λείψανο είχε διαφυλαχθεί σώο, ακέραιο και αδιάλυτο σε τέτοιο βαθμό, ώστε ούτε το δέρμα να μην πάθει την παραμικρή αλλοίωση» [3]
