Με αφορμή την λεγόμενη «εορτή του πατέρα»
της Δέσποινας Μήνογλου
αρθρογραφεί για katanixi.gr
αρθρογραφεί για katanixi.gr
Η κατά το κοσμικό σύστημα ημέρα ή εορτή του πατέρα εορτάζεται στο δυτικό κόσμο την Τρίτη Κυριακή του Ιουνίου, φέτος δηλαδή την Κυριακή 16.06.2019.
Καθιερώθηκε στην Αμερική στις αρχές του προηγούμενου αιώνα προκειμένου να τιμηθούν οι πατέρες οι πεσόντες πολέμου και πάντως έως τις μέρες μας παραμένει λιγότερο γνωστή και δημοφιλής από την αντίστοιχη ημέρα της μητέρας, που εορτάζεται τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Ο ρόλος του πατέρα είναι ουσιαστικός όσο και της μητέρας, από την αρχή της ζωής του ανθρώπου. Αν και φαινομενικά η μητέρα είναι πιο απαραίτητη στο βρέφος, ο ρόλος του πατέρα είναι εξίσου σημαντικός, όπως άλλωστε και η σχέση των γονέων μεταξύ τους. Λέγεται ότι ο χρόνος εμφάνισης του πρώτου χαμόγελου που ανθίζει στο πρόσωπο του νέου ανθρώπου, κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του, συνδέεται στενά με την αγάπη που βιώνει από την παρουσία όχι μόνο της μητέρας αλλά και του πατέρα. Και βέβαια ο ρόλος του πατέρα είναι ακόμη πιο σημαντικός στην διαμόρφωση του ψυχικού κόσμου των παιδιών και των δύο φύλων, καθώς αυτά μεγαλώνουν. Όσο περισσότερο ασχολείται ο πατέρας με το παιδί του, τόσο περισσότερο επενδύει στο μέλλον του, εδραιώνει την αγάπη, το σεβασμό αλλά και το αίσθημα ασφαλείας του παιδιού, απαραίτητο για την ομαλή ανάπτυξη του.
Όταν το πατρικό πρότυπο απουσιάζει ή είναι αρνητικό και ανεπαρκές, τα παιδιά είναι πιθανόν να επιλέξουν αρνητικά και ακραία πρότυπα συμπεριφοράς, που σχετίζονται με το φύλο αλλά και με κάθε κομμάτι της προσωπικότητας τους.
Θλιβερό επίσης είναι το φαινόμενο ταινιών και σειρών, μάλιστα παιδικών (π. χ. Πέππα το γουρουνάκι), όπου ο πατέρας της οικογένειας εμφανίζεται να κάνει συνέχεια αστοχίες και γκάφες, να είναι ανεπαρκής με μειωμένο κύρος.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η κοσμική αυτή γιορτή επικεντρώθηκε στο να γνωστοποιήσει τα προβλήματα των πατέρων μετά από διαζύγιο, στους οποίους σπάνια έως ποτέ δε δίδεται η επιμέλεια των παιδιών ή ακόμη και αυτή η επικοινωνία με τα παιδιά τους γίνεται μετ’ εμποδίων.
Ένας πιστός πατέρας είναι ευλογία για την οικογένειά του και για την κοινωνία. Με ταπείνωση και ειλικρίνεια μπορεί να διδάξει στα παιδιά του την ανάγκη ακόμα δύο πατέρων, του Πνευματικού ως πατέρα ανώτερου από τον ίδιο και του μεγάλου Πατέρα όλων μας και Θεού. Αυτοί είναι που θα ασφαλίσουν πραγματικά το κάθε παιδί στην πορεία του.
Εν αναμονή του Παναγίου και ζωοποιού Πνεύματος, ευχόμαστε και ελπίζουμε ο Άγιος Τριαδικός Θεός να χαρίσει σε όλα τα παιδιά, μέσα στην παρακμάζουσα κοινωνία μας, «ανδρείους άνδρες» και θεοσεβείς, άξιους πατέρες που να εικονίζουν τη δική Του αγάπη και να εκπέμπουν το φως Του.
