«Και εγώ, εδώ στο ναό, τον Εσταυρωμένο που τον έχουμε, που τον
είχαμε πίσω από την Αγία Τράπεζα, τον πήγα τρία μέτρα πιο εκεί! και τον
ανέβασα, (1.70cm) ένα εβδομήντα στο ύψος, και κρεμάσαμε και ένα ωραίο καντήλι,
που δεν είχε καντήλι ο Eσταυρωμένος! είχε το καντήλι της Αγίας Τράπεζας που
ήταν για το Αρτοφόριο. Tο καντήλι το ακοίμητο είναι για το Αρτοφόριο, ο
Εσταυρωμένος δεν είχε καντήλι! και είπα να τον πάμε εκεί.
- Και γιατί πήγες τον
εσταυρωμένο εκεί. Και χαλάσατε την πίστη, και το ένα..
Χαλάσαμε την πίστη;
Επειδή, πήγαμε τρία μέτρα τον Εσταυρωμένο…;
- Μα εμένα, λέει, μου αρέσει να τον βλέπω.
Κι ένας τυφλός, δηλαδή, δεν προσέρχεται; Κι ένας που μπαίνει
στον παρεκκλήσι και δεν το βλέπει, είναι στα πλάγια δίπλα στα ψαλτήρια και δεν
το βλέπει! δεν είναι μέσα στην Εκκλησία; Και η Εκκλησία είναι μια οπτική
παράσταση;
[…]
Σε πειράζει που είναι εκεί;
– Όχι!
Εσένα πειράζει που πήγε τρία μέτρα πιο πίσω;
- Ναι, γιατί δεν το
βλέπω!
Δεν είναι επιχείρημα το δεν το βλέπω. Το δεν το βλέπω δεν είναι επιχείρημα.»
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
1η Απάντηση: "Δεν είναι επιχείρημα το δεν το βλέπω";
Αγαπητοί,
Πολύ σύντομα και απλά τονίζουμε πως η Θεία Λειτουργία δεν είναι μόνο μία ιερή Ανάμνηση (=Μυστηριακή) ολοκλήρου της ζωής του Λόγου Θεού, του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Σκοπός της είναι και ο Αγιασμός των Πιστών. Οι ευχές και οι προσευχές την ώρα της Θείας Λειτουργίας σκοπεύουν να καθαρίσουν ημάς από κάθε αμαρτία αλλά και να υψώσουν τον νου και την καρδία μας έως τον θρόνο του Τριαδικού Θεού, να μας σμίξουν με τους Αγγέλους του ουρανού κλπ. Και όλα αυτά γιατί; Για να φτάσουμε Αξίως ενώπιον του Αγίου Ποτηρίου (εφόσον «Άνθραξ γαρ εστί» τους αναξίους φλέγων…)! Λοιπόν, το πρόβλημα μας είναι ότι και την τελευταία στιγμή, λίγο πριν κοινωνήσουμε υπάρχει η Περίπτωση να πέσουμε: «Προ των θυρών του ναού σου παρέστηκα, και των δεινών λογισμών ουκ αφίσταμαι·» (Ευχή θ΄. Ιωάννου του Δαμασκηνού)...
Γι΄αυτό το λόγο θέλω να Τον βλέπω «καθώς εστί», δηλ. Εσταυρωμένο!
Να βλέπω δηλαδή, Αυτόν που είναι υψωμένος ως φίδι πάνω στο Ξύλο του Σταυρού,
Τόσο καθώς πλησιάζω την Ωραία Πύλη και το άγιο Δισκοπότηρο (είτε από δεξιά που είναι το μέρος της Παναγιάς μας είτε από τα αριστερά από το μέρος του Ιωάννου του αγαπημένου μαθητή, αλλά και του Προδρόμου…),
Όσο κι όταν προσέρχομαι από το κέντρο του Ναού... και όταν δεν Τον
βλέπω, εκεί πίσω από την Αγία Τράπεζα, γιατί είναι μπροστά ο Ιερέας, τότε και πάλι υψώνω το κεφάλι προς τα... Που; Εκεί όπου οι Πατέρες τον έθεσαν προ πολλού (όταν νίκησαν οι Εικονόφιλοι τούς Εικονομάχους...) στο μέσον δηλαδή του Τέμπλου, ακριβώς
πάνω από την Ωραία Πύλη.
Γι΄ αυτό λοιπόν, θέλω να Τον βλέπω «καθώς εστί», δηλ. ως "Το χάλκινο φίδι"!
«Καιρός όμως να φανερώσουμε το συμβολισμό καθαρότερα. Ένα είναι το φάρμακο αυτών των ασθενειών, η κάθαρση* που γίνεται στις ψυχές μας δια μέσου του μυστηρίου της πίστης. Θεμελιώδη αρχή γι' αυτά που πιστεύουμε σχετικά με το μυστήριο είναι το να βλέπουμε με προσοχή το Πάθος του Χριστού, ο Οποίος πήρε πάνω του για ΧΑΡΗ μας την ασθένεια. Και το Πάθος είναι ο σταυρός, που όποιος προσβλέπει σ' αυτόν, όπως υποδεικνύει ο λόγος (Ιωαν. 3,15), δεν προσβάλλεται από το δηλητήριο της επιθυμίας.
...Δι' Εκείνου παρεμποδίζεται ο θάνατος, που προκαλούν τα δαγκώματα των φιδιών, ενώ τα ίδια τα φίδια δεν εξαφανίζονται. Φίδια ονομάζω τις επιθυμίες. Δηλαδή ο κακός της αμαρτίας θάνατος μένει ανενεργός, για όσους προσβλέπουν στο σταυρό, ενώ η αντίθετη στο πνεύμα σαρκική επιθυμία δεν εξαφανίζεται ολοκληρωτικά. Γιατί τα δαγκώματα της επιθυμίας γίνονται ενεργά πολλές φορές και μεταξύ των πιστών. Αλλά αυτός που προσβλέπει σ’ Εκείνον, ο οποίος ανέβηκε στο σταυρό, αποκρούει το πάθος και σκορπίζει το δηλητήριο, χρησιμοποιώντας ως φάρμακο το φόβο του θεϊκού νόμου. Και ότι το υψωμένο φίδι στην έρημο είναι σύμβολο του μυστηρίου του σταυρού μάς το λέγει καθαρά ο Κύριος: «Όπως ο Μωυσής ύψωσε το φίδι στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί ο υιός του ανθρώπου» (Ιωαν. 3, 14)» («Εις τον βίον του Μωϋσέως, ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ», Αρχιμ. ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ ΜΠΡΟΥΣΑΛΗ, Σελ. 241)
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
(Φωνή πατρός Μαξίμου Καραβά κατά των Νεοοικονομάχων-Νεοορθοδόξων-Νεοχριστιανών)
«Καὶ ἐρωτῶ τὸν ἅγιο
Περιστερίου: Σὲ τί τὸν ἐμποδίζει
καὶ εἰς ποίαν ἀσέβειαν ὑποπίπτουν
ἐκεῖνοι ποὺ διατηροῦν τὸν Ἐσταυρωμένον
πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγίαν
Τράπεζαν; Ποία ἡ ἀσέβεια στὸ νὰ ὑπάρχει –ἔστω καὶ ὡς
νεωτερισμός– ὁ Ἐσταυρωμένος
πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία
Τράπεζα καὶ ἐνοχληθήκατε
τόσο πολύ;
…Τώρα «ἐπροοδεύσαμε» καὶ ἀρχίσαμε ἀπὸ τὴν πάνσεπτον εἰκόνα τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ· νὰ θεωροῦμε «ἀσέβεια» νὰ τοποθετεῖται ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης! Ἂς προσέξουμε μήπως γίνομεν ἀθεόφοβοι καὶ φθάσομεν σὲ μεγάλες ἀτοπίες καὶ ἀσέβειες. Δὲν γνωρίζει ὁ ἅγιος Περιστερίου ὅτι σὲ κάθε πρόσωπον τῆς Παναγίας Τριάδος ἐμπεριέχονται καὶ τὰ λοιπὰ πρόσωπα; Ὅπως μᾶς εἶπε ὁ Κύριος: «Ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα» (Ἰω. Ιδ΄ 9) και «Ἐγὼ καὶ ὁ Πατὴρ ἕν ἐσμὲν» (Ἰω. ι’ 30) Ὅταν λοιπὸν ἐβρίσκεται πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγίαν Τράπεζαν ὁ Ἐσταυρωμένος, σημαίνει ὅτι ἐκεῖ βρίσκεται καὶ ὁλόκληρη ἡ Ἁγία Τριάς.» Πηγή για περισσότερα: https://agiosioannisprodromos.blogspot.com/2025/01/blog-post_25.html
Μετά τιμής και συγγνώμης...
Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΩΣ "ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΘΕΩΣΗ" ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΓΥΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ ΧΡΙΣΤΟ [ΓΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΣΤΕΚΕΙ ΣΤΟΝ ΘΡΟΝΟ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ... ΚΑΙ ΑΛΙΜΟΝΟ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΕΛΘΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ ΩΣ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΚΑΘΙΣΕΙ ΣΤΟ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥ ΩΣ ΚΡΙΤΗΣ... ΤΟΤΕ ΘΑ 'ΝΑΙ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ! Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ!]
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 9 Μαρτίου 2025 [Κυριακή της Ορθοδοξίας]
