Ποίημα τοῦ πατρὸς Μαξίμου Καραβὰ γιὰ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λυσσομανούν ἐναντίον τῆς Πίστης μας.
Ἀρχιμ. Μάξιμος Καραβᾶς
Γιατί;
Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς κι ὁ Νόμος Του, εἶν᾽ ἕνα «παραμύθι»,
γιατί ὁρμᾶτ᾽ ἐπάνω Του μ᾽ ἀκονισμένα ξίφη;
Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς κι ὁ Νόμος Του, εἶναι «ξεπερασμένα»,
τοῦ ἀντιχρίστου, ναί, γιατί ἀφήνιασε ἣ πέννα;
Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς κι ὁ Νόμος Του, εἶν᾽ «ὄπιο», «πανούκλα»,
γιατί ἡ ζωὴ χωρὶς Αὐτὸν κατήντησε σὰν ζούγκλα;
Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς εἶναι «σκλαβιὰ», κατὰ τοὺς ἀρνητές Του.
πῶς γέμισαν οἱ φυλακὲς ἀπὸ τοὺς ὑβριστές Του;
Χίλιους θεούς, χίλιες θεές, πιστεύετε, λατρεύετε,
στὸν βρωμερό τους τὸν βωμό, τὰ νιάτα σας ξοδεύετε,
ὁ Ναζωραῖος μοναχά, γιατί ἀπαγορεύεται;
