Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης.
(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)
Ἡ Ἁγία Ἑλένη ἔκανε τάμα νά βρεῖ τόν Τίμιο Σταυρό. Καί τόν βρῆκε στίς 6 Μαρτίου τοῦ 326. Κανονικά σήμερα αὐτή τήν ἑορτή ἑορτάζουμε, τήν ἑορτή τῆς εὑρέσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.
Ἡ 6η Μαρτίου τυχαίνει πάντοτε τήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, καί τίς καθημερινές τῆς Ἁγίας καί Μ. Τεσσαρακοστῆς δέν γίνονται ἀναστάσιμες λαμπρές λειτουργίες καί πανηγύρεις. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης καί οἱ ἄλλοι Στουδῖται, οἱ ὁποῖοι τόν 9ο αἰῶνα μορφοποίησαν τό ἑορτολόγιο τοῦ Τριωδίου, ἔκριναν ὅτι θά ἦταν καλό ἡ ἑορτή τῆς εὑρέσεως νά μεταφερθεῖ στήν τρίτη Κυριακή τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς καί νά μεταβληθεῖ σέ ἑορτή τῆς προσκυνήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.
Λέγεται ὅτι ὁ πατριάρχης Μακάριος πῆρε τόν Σταυρό πού βρῆκε ἡ Ἀγία Ἑλένη, καί τόν ὕψωσε γιά νά τόν δεῖ ὁ κόσμος. Ἑπομἐνως καί ἡ ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ συνδέεται μέ τήν εὕρεση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.
Διαβάζουμε στό Συναξάρι, ὅτι τώρα πού φθάσαμε περίπου στό μέσον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί διανύσαμε αὐτή τήν κοπιαστική πορεία, ἡ Ἐκκλησία μᾶς παρουσιάζει τό εὐσκιόφυλλο δένδρο τοῦ Σταυροῦ, νά πάρουμε καί ἐμεῖς μία ἀνάσα, νά πάρουμε ζωή, νά πάρουμε δύναμη, γιά νά συνεχίσουμε τήν πορεία μας.
Ὁ Σταυρός εἶναι ἡ σημαία τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἡ βασιλική σημαία. Ὁ βασιλεύς Χριστός, ὁ ὁποῖος πρόκειται νά μᾶς ἔλθει νικητής σέ λίγο μέ τήν Ἀνάσταση, μᾶς προετοιμάζει καί μᾶς στέλνει τόν Σταυρό προπομπό τῆς Ἀναστάσεως.
Λέγει ἐπίσης τό Συναξάρι, ὅτι στό κέντρο τοῦ Παραδείσου εἶχε φυτευθεῖ τό ξύλο τῆς ζωῆς, ἀπό τό ὁποῖο δυστυχῶς γεύθηκαν ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα καί ἐξορίσθηκαν ἀπό τόν Παράδεισο. Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μᾶς βάζει στό μέσον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἕνα ἄλλο ξύλο, τό ξύλο τό ζωοποιό, τό ξύλο τοῦ Σταυροῦ, ὄχι ὅμως γιά νἀ μᾶς διώξει ἀπό τόν Παράδεισο, ἀλλά γιά νἀ μᾶς εἰσαγάγει πάλι στόν Παράδεισο.
Ἡ ζωή ὅλων τῶν Χριστιανῶν εἶναι μία ζωή ἐσταυρωμένη, εἶναι μία σταυρική πορεία. Κανένας δέν εἰσέρχεται στόν Παράδεισο ἐν ἀνέσει καί τρυφῇ, ἀλλά εἰσέρχονται στόν Παράδεισο μόνον ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι κουβαλοῦν τόν σταυρό τους καί περνοῦν μία ζωή ἐσταυρωμένη.
Μακάρι νά εἴμαστε καί ἐμεῖς ἀνάμεσα σ’ αὐτούς. Ἀμήν.
————————————
Ἀπό τό τρίτομο ἔργο τοῦ πατρός Θεοδώρου Ζήση «ΟΜΙΛΙΕΣ στίς Κυριακές καί στίς Ἑορτές τοῦ ἔτους», τόμος Β΄, ἐκδόσεις «Τό Παλίμψηστον», Θεσσαλονίκη Δεκέμβριος 2024.
Ἐπιμέλεια ἀντιγραφῆς
Φ.Μ.
