Σχόλια;
Α'. "Κύριε, στο σχολείο μάς μιλάνε για την δωρεά οργάνων" (Μαθήτρια σε Γυμνάσιο της Πτολεμαΐδας)!
Β'. ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΛΥΚΕΙΟΥ: Μπαμπά, μπαμπά, τι να κάνω για να γίνω δωρήτρια οργάνων;
ΜΠΑΜΠΑΣ: Ωχ! (Βρε παιδί μου ο μπαμπάς κάνει αγώνα γι' αυτό και συ... Άκου λοιπόν!
Κάρλα Ντελ Πόντε, Σφαγείο ανθρώπων στην Αλβανία για εμπόριο οργάνων
του Χάρη Μπότσαρη
Μια μέρα μετά τη μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου κυκλοφόρησε στην Ιταλία το βιβλίο της Κάρλα Ντελ Πόντε «Το Κυνήγι: Εγώ και οι Εγκληματίες Πολέμου».Η Κάρλα Ντελ Πόντε ήταν γενική εισαγγελέας της Ελβετίας για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και μετά επί σειρά ετών υπηρέτησε ως εισαγγελέας του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τα εγκλήματα πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Οδήγησε ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου δεκάδες υπόπτους και ενόχους για διάπραξη εγκλημάτων με κορυφαίο τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ενώ προσπάθησε λυσσωδώς να εντοπίσει και να παραπέμψει τους Κάραζιτς και Μλάντιτς.
Σήμερα η Κάρλα Ντελ Πόντε είναι πρέσβης της Ελβετίας στην Αργεντινή και το βιβλίο της συγκλονίζει την κοινή γνώμη καθώς εμφανίζει για πρώτη φορά τη φρίκη από εγκλήματα που δεν ερευνήθηκαν ποτέ, τη συγκάλυψη που ακολούθησε και τις ευθύνες ανθρώπων που εξακολουθούν να κατέχουν ιδιαίτερα σημαντικές θέσεις.
Η Ντελ Πόντε γράφει ότι δέχθηκε πληροφορίες από αξιόπιστες δημοσιογραφικές πηγές σύμφωνα με τις οποίες άνδρες του «Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσόβου» (UCK), απήγαγαν πάνω από 300 νεαρούς Σέρβους και τους οδήγησαν στην Αλβανία για αφαίρεση οργάνων και θανάτωση.Κατηγορεί ευθέως τον σημερινό ηγέτη του Κοσσόβου και τότε αρχηγό του UCK Χασίμ Θάτσι για τα εγκλήματα και τον πλουτισμό του από το εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων, όπως και τον τότε επικεφαλής των δυνάμεων ΟΗΕ (UNMIK) στο Κόσσοβο και σημερινό υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας Μπερνάρ Κουσνέρ για τη συγκάλυψη που έγινε.
Τα ανατριχιαστικά περιστατικά που περιγράφονται στο βιβλίο έγιναν κατά τη δεκαετία ’90 στην περιοχή του Κοσσόβου και μπορούν να συγκριθούν μόνον με τις απάνθρωπες ακρότητες που εφάρμοσε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί ο εφιαλτικός Δρ. Μένγκελε.
Ας διαβάσουμε σχετικό κεφάλαιο του βιβλίου Της Κάρλα Ντελ Πόντε μεταφρασμένο από τα Ιταλικά (η Αγγλική έκδοση θα κυκλοφορήσει μετά απο μήνες):
Tο βιβλίο«ΚΕΦΑΛΑΙΟ: Κόσσοβο 1999-2007
Το γραφείο της εισαγγελίας δέχθηκε πληροφορίες τις οποίες αξιωματούχοι του UNMIK είχαν λάβει από ομάδα αξιόπιστων δημοσιογράφων και σύμφωνα με τις οποίες στη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών 1999 Αλβανοί του Κοσσόβου μετέφεραν 300 απαχθέντες ανθρώπους από το Κόσσοβο στην Αλβανία.
Οι αιχμάλωτοι αρχικά τοποθετήθηκαν σε παραπήγματα και άλλες εγκαταστάσεις στο Κούκες και στο Τροπόγιε (σ.σ. Β.Α. Αλβανία).
Σύμφωνα με τους δημοσιογράφους, οι πηγές τους που περιγράφονται ως Αλβανοί του Κοσσόβου, ανέφεραν ότι γιατροί επισκέφθηκαν και εξέτασαν τους νεώτερους και πιο εύσωμους αιχμαλώτους.Στη συνέχεια τους μετέφεραν σε κρατητήρια στο Μπούρελ και στην τριγύρω περιοχή, ένα απο τα οποία ήταν αποθήκη πίσω από κάποιο κίτρινο σπίτι περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά από την πόλη.
Οι δημοσιογράφοι είπαν ότι ένα δωμάτιο του κίτρινου σπιτιού είχε μετατραπεί σε χειρουργείο και εκεί έγιναν εγχειρήσεις αφαίρεσης οργάνων από τους κρατούμενους.
Τα όργανα αυτά, λένε οι πηγές, στάλθηκαν στο αεροδρόμιο Ρίνας των Τιράνων για να προωθηθούν σε κλινικές του εξωτερικού προς μεταμοσχεύσεις επί πληρωμή.Ένας από τους πληροφοριοδότες είχε προσωπικά μεταφέρει ένα φορτίο στο αεροδρόμιο.
Τα θύματα από τα οποία είχε αφαιρεθεί ο ένας νεφρός, ξανακλειδώνονταν στα κρατητήρια μέχρι την ώρα του θανάτου τους με την αφαίρεση και άλλων ζωτικών οργάνων.Οι άλλοι κρατούμενοι μάθαιναν την τύχη που τους περίμενε αλλά σύμφωνα με τις πηγές δεν αντιδρούσαν επειδή τους απειλούσαν με άμεσο θάνατο.
Ανάμεσα στους κρατούμενους ήταν και πολλές γυναίκες από το Κόσσοβο, την Αλβανία, τη Ρωσία και από άλλες Σλαβικές χώρες.
Δύο άνθρωποι από τους πληροφοριοδότες δήλωσαν ότι βοήθησαν στον ενταφιασμό των πτωμάτων γύρω απ’ το κίτρινο σπίτι και στο κοντινό νεκροταφείο.
Πάντα σύμφωνα με τις πηγές το εμπόριο των ανθρωπίνων οργάνων γινόταν σε γνώση και με την απόλυτη συμμετοχή μεσαίων και ανώτερων αξιωματούχων του UCK.Οι ερευνητές του Δικαστηρίου εκτίμησαν ότι ακόμα κι αν οι πληροφορίες προς τους δημοσιογράφους ήταν ψευδείς, οι διασταυρωμένες λεπτομέρειες ήταν σαφείς και έτσι οι πληροφορίες αξιολογήθηκαν.
Όλοι οι πληροφοριοδότες που ήταν παρόντες στα γεγονότα που συνέβησαν στα αλβανικά κρατητήρια το καλοκαίρι 1999 εξαφανίστηκαν την ίδια περίοδο και κανείς δεν τους ξαναείδε.
Οι ενδείξεις ήταν ισχυρές καθώς κανένα πτώμα από τους απαχθέντες δεν βρέθηκε ποτέ σε εκταφές που έγιναν στο Κόσσοβο και οι ακρότητες που διέπραξαν στην Αλβανία μεσαία και ανώτερα στελέχη του UCK έπρεπε να ερευνηθούν από επαγγελματίες και ειδικούς.
Οι απαγωγές και η μεταφορά των κρατουμένων έγιναν μετά τους βομβαρδισμούς των ΝΑΤΟϊκών αεροπλάνων στο Κόσσοβο και κατά την περίοδο που στην περιοχή υπήρχαν ξένες ειρηνευτικές δυνάμεις και αμέτρητοι εκπρόσωποι Οργανώσεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Το γραφείο της εισαγγελίας θα έπρεπε να είχε ζητήσει τα ονόματα των πληροφοριοδοτών από τους δημοσιογράφους και από το UNMIK, όπως και οποιαδήποτε άλλη πληροφορία σχετική με αυτή την υπόθεση».
H αυτοψία
Στη συνέχεια του βιβλίου η Κάρλα Ντελ Πόντε γράφει για την επίσκεψη-αυτοψία που έγινε στο σφαγείο-ανθρώπων στο Μπούρελ της Αλβανίας στις αρχές του 2003:«Ερευνητές του Διεθνές Δικαστηρίου και του UMNIK εντόπισαν σε χωριό της κεντρικής Αλβανίας το κίτρινο σπίτι που οι πηγές των δημοσιογράφων είχαν περιγράψει ως το σημείο στο οποίο σκοτώθηκαν οι κρατούμενοι για να τους αφαιρεθούν τα όργανα.
Δημοσιογράφοι και Αλβανός εισαγγελέας συνόδευσαν τους ερευνητές στην περιοχή.
Το σπίτι ήταν πλέον λευκό.Ο ιδιοκτήτης αρνήθηκε ότι το σπίτι είχε ξαναβαφεί ακόμα κι όταν οι ερευνητές βρήκαν ίχνη κίτρινης μπογιάς κατά μήκος της βάσης των τοίχων.
Στο εσωτερικό βρέθηκαν κομμάτια από γάζες, μια χρησιμοποιημένη σύριγγα, δύο πλαστικές IV τσάντες γεμάτες με λάσπη και άδεια φιαλίδια φαρμάκων, κάποια από τα οποία ήταν μυοχαλαρωτικά σαν αυτά που χρησιμοποιούνται σε εγχειρήσεις.
Στο έγγραφο που συνέταξαν οι ερευνητές αναφέρονται ίχνη αίματος στους τοίχους και στο πάτωμα ενός δωματίου του σπιτιού, εκτός από μια καθαρή περιοχή στο πάτωμα διαστάσεων 180Χ60 εκατοστά.Ο ιδιοκτήτης παρουσίασε μια σειρά από δικαιολογίες για τα αίματα στη διάρκεια της διήμερης εξέτασής του.
Αρχικά ισχυρίστηκε ότι πριν από πολλά χρόνια η γυναίκα του γέννησε σ’ εκείνο το δωμάτιο και όταν η γυναίκα του τον διέψευσε λέγοντας ότι είχε γεννήσει κάπου αλλού, ανασκεύασε δηλώνοντας ότι η οικογένεια είχε χρησιμοποιήσει το σπίτι για τη σφαγή ζώων στη διάρκεια μιας Μουσουλμανικής γιορτής.
Από την έκθεση των ερευνητών εξάγονται συγκλονιστικά συμπεράσματα που επιβεβαιώνουν τις καταθέσεις των δημοσιογράφων.
Αναφορές για αιχμαλώτους που θανατώθηκαν από διακινητές ανθρώπινων οργάνων είναι συχνές σε πολλές περιοχές συγκρούσεων, όμως, σπάνια καθίσταται δυνατόν να υπάρξουν τόσο ακράδαντες αποδείξεις που διαχωρίζουν τις φήμες από τα γεγονότα.
Με τη συγκάλυψη που ακολούθησε δεν έγιναν αναλύσεις του αίματος που βρέθηκε ώστε να διαπιστωθεί η ανθρώπινη προέλευσή του, ούτε και ερευνήθηκαν οι κοντινοί χώροι και το νεκροταφείο του χωριού για τον εντοπισμό πτωμάτων».
Σερβικές οργανώσεις είχαν παρουσιάσει έγγραφα, φωτογραφίες και αναλυτικούς χάρτες με στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Κόσσοβο και στη Β. Αλβανία, αλλά το ΝΑΤΟ και οι μηχανισμοί της Ε.Ε δεν ερεύνησαν τις καταγγελίες.
Η Κάρλα Ντελ Πόντε παραδέχθηκε πρόσφατα σε συνέντευξη ότι οι διώξεις του Διεθνούς Δικαστηρίου στράφηκαν μόνον εναντίον πολιτικών.
Τους ισχυρισμούς της Ντελ Πόντε για τα ανατριχιαστικά γεγονότα με τις απαγωγές και τις δολοφονίες για αφαίρεση ανθρωπίνων οργάνων επιβεβαιώνει και η πρώην βοηθός της, Φλοράνς Άρτμαν, η οποία δήλωσε ότι η ελβετίδα εισαγγελέας παρεμποδίστηκε από τους αξιωματούχους του ΟΗΕ όταν θέλησε να ασκήσει διώξεις και κατά των Αλβανών ενόχων.
Μετά τη δημοσίευση του βιβλίου της Κάρλα Ντελ Πόντε στις 3 Απριλίου 2008 το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας ζήτησε επίσημα από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης όλα τα στοιχεία που υπάρχουν για τα εγκλήματα που διέπραξε ο UCK εναντίον των Σέρβων στο Κόσσοβο.
Στις 2 Απριλίου 2008 το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είχε απαλλάξει από όλες τις κατηγορίες τον πρώην «πρωθυπουργό» του Κοσσόβου Ραμούς Χαραντινάϊ, καθώς κανείς από τους μάρτυρες κατηγορίας δεν προσήλθε για κατάθεση εναντίον του στη δίκη.
Στο έγγραφο του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας δίδεται έμφαση στα εγκλήματα που διέπραξαν οι παραστρατιωτικοί του UCK οι οποίοι δρούσαν κάτω από τις εντολές του Χαραντινάϊ και του σημερινού ηγέτη του «ανεξάρτητου» Κοσσόβου Χασίμ Θάτσι.
Πηγή:http://www.protothema.gr/content.php?id=7120
Μια μέρα μετά τη μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου κυκλοφόρησε στην Ιταλία το βιβλίο της Κάρλα Ντελ Πόντε «Το Κυνήγι: Εγώ και οι Εγκληματίες Πολέμου».Η Κάρλα Ντελ Πόντε ήταν γενική εισαγγελέας της Ελβετίας για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και μετά επί σειρά ετών υπηρέτησε ως εισαγγελέας του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τα εγκλήματα πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Οδήγησε ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου δεκάδες υπόπτους και ενόχους για διάπραξη εγκλημάτων με κορυφαίο τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ενώ προσπάθησε λυσσωδώς να εντοπίσει και να παραπέμψει τους Κάραζιτς και Μλάντιτς.
Σήμερα η Κάρλα Ντελ Πόντε είναι πρέσβης της Ελβετίας στην Αργεντινή και το βιβλίο της συγκλονίζει την κοινή γνώμη καθώς εμφανίζει για πρώτη φορά τη φρίκη από εγκλήματα που δεν ερευνήθηκαν ποτέ, τη συγκάλυψη που ακολούθησε και τις ευθύνες ανθρώπων που εξακολουθούν να κατέχουν ιδιαίτερα σημαντικές θέσεις.
Η Ντελ Πόντε γράφει ότι δέχθηκε πληροφορίες από αξιόπιστες δημοσιογραφικές πηγές σύμφωνα με τις οποίες άνδρες του «Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσόβου» (UCK), απήγαγαν πάνω από 300 νεαρούς Σέρβους και τους οδήγησαν στην Αλβανία για αφαίρεση οργάνων και θανάτωση.Κατηγορεί ευθέως τον σημερινό ηγέτη του Κοσσόβου και τότε αρχηγό του UCK Χασίμ Θάτσι για τα εγκλήματα και τον πλουτισμό του από το εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων, όπως και τον τότε επικεφαλής των δυνάμεων ΟΗΕ (UNMIK) στο Κόσσοβο και σημερινό υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας Μπερνάρ Κουσνέρ για τη συγκάλυψη που έγινε.
Τα ανατριχιαστικά περιστατικά που περιγράφονται στο βιβλίο έγιναν κατά τη δεκαετία ’90 στην περιοχή του Κοσσόβου και μπορούν να συγκριθούν μόνον με τις απάνθρωπες ακρότητες που εφάρμοσε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί ο εφιαλτικός Δρ. Μένγκελε.
Ας διαβάσουμε σχετικό κεφάλαιο του βιβλίου Της Κάρλα Ντελ Πόντε μεταφρασμένο από τα Ιταλικά (η Αγγλική έκδοση θα κυκλοφορήσει μετά απο μήνες):
Tο βιβλίο«ΚΕΦΑΛΑΙΟ: Κόσσοβο 1999-2007
Το γραφείο της εισαγγελίας δέχθηκε πληροφορίες τις οποίες αξιωματούχοι του UNMIK είχαν λάβει από ομάδα αξιόπιστων δημοσιογράφων και σύμφωνα με τις οποίες στη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών 1999 Αλβανοί του Κοσσόβου μετέφεραν 300 απαχθέντες ανθρώπους από το Κόσσοβο στην Αλβανία.
Οι αιχμάλωτοι αρχικά τοποθετήθηκαν σε παραπήγματα και άλλες εγκαταστάσεις στο Κούκες και στο Τροπόγιε (σ.σ. Β.Α. Αλβανία).
Σύμφωνα με τους δημοσιογράφους, οι πηγές τους που περιγράφονται ως Αλβανοί του Κοσσόβου, ανέφεραν ότι γιατροί επισκέφθηκαν και εξέτασαν τους νεώτερους και πιο εύσωμους αιχμαλώτους.Στη συνέχεια τους μετέφεραν σε κρατητήρια στο Μπούρελ και στην τριγύρω περιοχή, ένα απο τα οποία ήταν αποθήκη πίσω από κάποιο κίτρινο σπίτι περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά από την πόλη.
Οι δημοσιογράφοι είπαν ότι ένα δωμάτιο του κίτρινου σπιτιού είχε μετατραπεί σε χειρουργείο και εκεί έγιναν εγχειρήσεις αφαίρεσης οργάνων από τους κρατούμενους.
Τα όργανα αυτά, λένε οι πηγές, στάλθηκαν στο αεροδρόμιο Ρίνας των Τιράνων για να προωθηθούν σε κλινικές του εξωτερικού προς μεταμοσχεύσεις επί πληρωμή.Ένας από τους πληροφοριοδότες είχε προσωπικά μεταφέρει ένα φορτίο στο αεροδρόμιο.
Τα θύματα από τα οποία είχε αφαιρεθεί ο ένας νεφρός, ξανακλειδώνονταν στα κρατητήρια μέχρι την ώρα του θανάτου τους με την αφαίρεση και άλλων ζωτικών οργάνων.Οι άλλοι κρατούμενοι μάθαιναν την τύχη που τους περίμενε αλλά σύμφωνα με τις πηγές δεν αντιδρούσαν επειδή τους απειλούσαν με άμεσο θάνατο.
Ανάμεσα στους κρατούμενους ήταν και πολλές γυναίκες από το Κόσσοβο, την Αλβανία, τη Ρωσία και από άλλες Σλαβικές χώρες.
Δύο άνθρωποι από τους πληροφοριοδότες δήλωσαν ότι βοήθησαν στον ενταφιασμό των πτωμάτων γύρω απ’ το κίτρινο σπίτι και στο κοντινό νεκροταφείο.
Πάντα σύμφωνα με τις πηγές το εμπόριο των ανθρωπίνων οργάνων γινόταν σε γνώση και με την απόλυτη συμμετοχή μεσαίων και ανώτερων αξιωματούχων του UCK.Οι ερευνητές του Δικαστηρίου εκτίμησαν ότι ακόμα κι αν οι πληροφορίες προς τους δημοσιογράφους ήταν ψευδείς, οι διασταυρωμένες λεπτομέρειες ήταν σαφείς και έτσι οι πληροφορίες αξιολογήθηκαν.
Όλοι οι πληροφοριοδότες που ήταν παρόντες στα γεγονότα που συνέβησαν στα αλβανικά κρατητήρια το καλοκαίρι 1999 εξαφανίστηκαν την ίδια περίοδο και κανείς δεν τους ξαναείδε.
Οι ενδείξεις ήταν ισχυρές καθώς κανένα πτώμα από τους απαχθέντες δεν βρέθηκε ποτέ σε εκταφές που έγιναν στο Κόσσοβο και οι ακρότητες που διέπραξαν στην Αλβανία μεσαία και ανώτερα στελέχη του UCK έπρεπε να ερευνηθούν από επαγγελματίες και ειδικούς.
Οι απαγωγές και η μεταφορά των κρατουμένων έγιναν μετά τους βομβαρδισμούς των ΝΑΤΟϊκών αεροπλάνων στο Κόσσοβο και κατά την περίοδο που στην περιοχή υπήρχαν ξένες ειρηνευτικές δυνάμεις και αμέτρητοι εκπρόσωποι Οργανώσεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Το γραφείο της εισαγγελίας θα έπρεπε να είχε ζητήσει τα ονόματα των πληροφοριοδοτών από τους δημοσιογράφους και από το UNMIK, όπως και οποιαδήποτε άλλη πληροφορία σχετική με αυτή την υπόθεση».
H αυτοψία
Στη συνέχεια του βιβλίου η Κάρλα Ντελ Πόντε γράφει για την επίσκεψη-αυτοψία που έγινε στο σφαγείο-ανθρώπων στο Μπούρελ της Αλβανίας στις αρχές του 2003:«Ερευνητές του Διεθνές Δικαστηρίου και του UMNIK εντόπισαν σε χωριό της κεντρικής Αλβανίας το κίτρινο σπίτι που οι πηγές των δημοσιογράφων είχαν περιγράψει ως το σημείο στο οποίο σκοτώθηκαν οι κρατούμενοι για να τους αφαιρεθούν τα όργανα.
Δημοσιογράφοι και Αλβανός εισαγγελέας συνόδευσαν τους ερευνητές στην περιοχή.
Το σπίτι ήταν πλέον λευκό.Ο ιδιοκτήτης αρνήθηκε ότι το σπίτι είχε ξαναβαφεί ακόμα κι όταν οι ερευνητές βρήκαν ίχνη κίτρινης μπογιάς κατά μήκος της βάσης των τοίχων.
Στο εσωτερικό βρέθηκαν κομμάτια από γάζες, μια χρησιμοποιημένη σύριγγα, δύο πλαστικές IV τσάντες γεμάτες με λάσπη και άδεια φιαλίδια φαρμάκων, κάποια από τα οποία ήταν μυοχαλαρωτικά σαν αυτά που χρησιμοποιούνται σε εγχειρήσεις.
Στο έγγραφο που συνέταξαν οι ερευνητές αναφέρονται ίχνη αίματος στους τοίχους και στο πάτωμα ενός δωματίου του σπιτιού, εκτός από μια καθαρή περιοχή στο πάτωμα διαστάσεων 180Χ60 εκατοστά.Ο ιδιοκτήτης παρουσίασε μια σειρά από δικαιολογίες για τα αίματα στη διάρκεια της διήμερης εξέτασής του.
Αρχικά ισχυρίστηκε ότι πριν από πολλά χρόνια η γυναίκα του γέννησε σ’ εκείνο το δωμάτιο και όταν η γυναίκα του τον διέψευσε λέγοντας ότι είχε γεννήσει κάπου αλλού, ανασκεύασε δηλώνοντας ότι η οικογένεια είχε χρησιμοποιήσει το σπίτι για τη σφαγή ζώων στη διάρκεια μιας Μουσουλμανικής γιορτής.
Από την έκθεση των ερευνητών εξάγονται συγκλονιστικά συμπεράσματα που επιβεβαιώνουν τις καταθέσεις των δημοσιογράφων.
Αναφορές για αιχμαλώτους που θανατώθηκαν από διακινητές ανθρώπινων οργάνων είναι συχνές σε πολλές περιοχές συγκρούσεων, όμως, σπάνια καθίσταται δυνατόν να υπάρξουν τόσο ακράδαντες αποδείξεις που διαχωρίζουν τις φήμες από τα γεγονότα.
Με τη συγκάλυψη που ακολούθησε δεν έγιναν αναλύσεις του αίματος που βρέθηκε ώστε να διαπιστωθεί η ανθρώπινη προέλευσή του, ούτε και ερευνήθηκαν οι κοντινοί χώροι και το νεκροταφείο του χωριού για τον εντοπισμό πτωμάτων».
Σερβικές οργανώσεις είχαν παρουσιάσει έγγραφα, φωτογραφίες και αναλυτικούς χάρτες με στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Κόσσοβο και στη Β. Αλβανία, αλλά το ΝΑΤΟ και οι μηχανισμοί της Ε.Ε δεν ερεύνησαν τις καταγγελίες.
Η Κάρλα Ντελ Πόντε παραδέχθηκε πρόσφατα σε συνέντευξη ότι οι διώξεις του Διεθνούς Δικαστηρίου στράφηκαν μόνον εναντίον πολιτικών.
Τους ισχυρισμούς της Ντελ Πόντε για τα ανατριχιαστικά γεγονότα με τις απαγωγές και τις δολοφονίες για αφαίρεση ανθρωπίνων οργάνων επιβεβαιώνει και η πρώην βοηθός της, Φλοράνς Άρτμαν, η οποία δήλωσε ότι η ελβετίδα εισαγγελέας παρεμποδίστηκε από τους αξιωματούχους του ΟΗΕ όταν θέλησε να ασκήσει διώξεις και κατά των Αλβανών ενόχων.
Μετά τη δημοσίευση του βιβλίου της Κάρλα Ντελ Πόντε στις 3 Απριλίου 2008 το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας ζήτησε επίσημα από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης όλα τα στοιχεία που υπάρχουν για τα εγκλήματα που διέπραξε ο UCK εναντίον των Σέρβων στο Κόσσοβο.
Στις 2 Απριλίου 2008 το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είχε απαλλάξει από όλες τις κατηγορίες τον πρώην «πρωθυπουργό» του Κοσσόβου Ραμούς Χαραντινάϊ, καθώς κανείς από τους μάρτυρες κατηγορίας δεν προσήλθε για κατάθεση εναντίον του στη δίκη.
Στο έγγραφο του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας δίδεται έμφαση στα εγκλήματα που διέπραξαν οι παραστρατιωτικοί του UCK οι οποίοι δρούσαν κάτω από τις εντολές του Χαραντινάϊ και του σημερινού ηγέτη του «ανεξάρτητου» Κοσσόβου Χασίμ Θάτσι.
Πηγή:http://www.protothema.gr/content.php?id=7120
