ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΠΑΡΑΣΥΡΟΥΝ ΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΛΑΟ ΠΡΟΣ ΓΚΡΕΜΟ
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!
ΜΕΡΟΣ Β'
ΘΕΜΑ: ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Β. ΑΒΡΑΜΙΔΗ, ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΥ, ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΠΑΝ. ΑΘΗΝΩΝ:
Α'
5.1.3. Προβληματισμοί περί τον θάνατο του εγκεφαλικού στελέχουςΟ «θάνατος του στελέχους του εγκεφάλου» έχει δημιουργήσει πολλές (κοσμικές-επιστημονικές) συζητήσεις. Οι επιφυλάξεις φαίνονται αξεπέραστες και οι αντιπαραθέσεις διογκώνονται, βάσει και νέων δεδομένων.
Η απώλεια, επί παραδείγματι, των ανωτέρων διανοητικών λειτουργιών του εγκεφάλου, της δυνατότητας για έκφραση της συνειδήσεως ή της συνειδητής ζωής, ακόμη και η ολοσχερής απουσία της λειτουργίας του φλοιού του εγκεφάλου, π.χ. κατά την «φυτική ζωή», είναι γνωστό ότι μπορεί να συνυπάρχουν με διατήρηση ακεραίας της εσωτερικής ομοιάστασης του ανθρώπου, χωρίς να είναι εγκεφαλικά νεκρά τα τέτοια άτομα, όπως εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται.
(...)
Γ'
Για την ιατρική, πάντως, πολλά είναι τα ορθούμενα προβλήματα ηθικής τάξεως, ιατρικής δεοντολογίας, εφαρμογής νόμων, ενστάσεων συνειδήσεως εκ θρησκευτικών πεποιθήσεων, που είναι ή πρέπει να θεωρούνται απαραβίαστες, όταν ένας διαγιγνωσκόμενος «θάνατος του στελέχους του εγκεφάλου» κατατάσσει έναν άρρωστο στους εγκεφαλικώς νεκρούς. Οι ενστάσεις δε προκύπτουν και από σωρεία γεγονότων. Πώς, επί παραδείγματι, να κλείσει τον αναπνευστήρα ο γιατρός επί διαγνώσεως του «θανάτου του στελέχους του εγκεφάλου», όταν «εγκεφαλικώς νεκροί» σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας διατηρούν την λειτουργία της κυκλοφορίας του αίματος και σε σημαντικό ποσοστό είναι αιμοδυναμικώςσταθεροί, ή μπορεί να αφομοιώνουν τροφές, να επουλώνουν τραύματα, να διατηρούν διούρηση, ή έγκυες γυναίκες να γεννούν - με καισαρική τομή - βιώσιμα νεογνά, ακόμη κι αν πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις; [19, 34, 35]. Από τέτοια γεγονότα και ο καθηγητής της Παιδιατρικής R. Truog, του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και αυτός - όπως ο Beecher, των «κριτηρίων του εγκεφαλικού θανάτου» - Διευθυντής επίσης της Μονάδας Εντατικής θεραπείας του Νοσοκομείου της Βοστώνης αλλά και καθηγητής της Ιατρικής Ηθικής, συνιστά την «εγκατάλειψη της έννοιας του εγκεφαλικού θανάτου [17]».».
Δ'
Ο «εγκεφαλικός θάνατος» θεωρείται και ως ένα «χρησιμοθηρικό κατασκεύασμα» [30] και δεν μπορεί, οπωσδήποτε, να εξισώσουμε ούτε με τον θάνατο ολοκλήρου του εγκεφάλου, ούτε με τον εγκεφαλικώς νεκρό, πολύ περισσότερο δε με τον θάνατο του ανθρώπινου προσώπου. Είναι δε άκομψο να χαρακτηρίζονται ως «σχολαστικές» οι τέτοιες συζητήσεις, όπως εγράφη και στον τόμο «Εκκλησία και Μεταμοσχεύσεις» της Ι.Σ.Ε.Ε. και μάλιστα με υποδείξεις, σαν κι αυτές: «Μη ασχολείσθε υπερβολικά και σχολαστικά με το αν ο εγκεφαλικός θάνατος είναι ο οριστικός θάνατος» (σελ. 293)· ... επειδή: «για την Εκκλησία ο θάνατος έχει καταργηθεί, (και) η εναγώνια και εν πολλοίς σχολαστική αναζήτηση της στιγμής του θανάτου, δεν έχει ουσιαστικό ενδιαφέρον και νόημα» (σελ. 303).Είναι όμως επιτρεπτό να χαρακτηρίζεται από την Επιτροπή Βιοηθικής «σχολαστικισμός» ή ενασχόληση με τις τελευταίες στιγμές της ζωής μας, όταν η Εκκλησία μας είναι εκείνη η οποία χαρακτηρίζει ως: « Όντως φοβερότατον το του θανάτου μυστήριον, (το) πως η ψυχή εκ του σώματος βιαίως χωρίζεται εκ της αρμονίας, και της συμφυΐας ο φυσικότατος δεσμός θείω βουλήματι αποτέμνεται»;
Για την Ιατρική, πάντως, είναι απαραίτητο· και οφείλουμε να γνωρίζουμε την ώρα και τη στιγμή που συνέβη ο θάνατος, προκειμένου να υπογράψουμε το πιστοποιητικό θανάτου. Για την Εκκλησία δε, είναι πολύ καλά γνωστός ο προβληματισμός περί το «στιγμιαίον» της επελεύσεως του θανάτου ή της υπάρξεως «διαδικασίας θανάτου», όταν η πορεία προς τον θάνατο είναι προοδευτική. Χρειαζόμεθα δε, ιδίως εμείς οι γιατροί, κάποιες διευκρινήσεις περί αυτών, ώστε να μη γινόμεθα ή να μη μας χαρακτηρίζουν ως... «φονιάδες»!
(Συνεχίζεται)
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Γυμναστής
Λάρνακα Κύπρου 4-5-2019
Υ.Γ
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ! Στην Βίβλο της Ι.Σ.Ε.Ε. για τις μεταμοσχεύσεις («Εκκλησία και Μεταμοσχεύσεις») υπάρχουν υποδείξεις, σαν κι αυτές: «Μη ασχολείσθε υπερβολικά και σχολαστικά με το αν ο εγκεφαλικός θάνατος είναι ο οριστικός θάνατος» (σελ. 293)· ... επειδή, όπως γράφουν: «για την Εκκλησία ο θάνατος έχει καταργηθεί...», ενώ στην Αγία Γραφή είναι γραμμένο ότι «Έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος» (Κορινθ. Α' 15, 26), και πάλι: «Διότι πρέπει αυτό το φθαρτόν σώμα να ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο σώμα να ενδυθή αθανασίαν. Όταν δε (στη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού) το φθαρτόν τούτο πάρη την αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο πάρη την αθανασίαν, τότε θα γίνη πραγματικότης ο λόγος που είναι γραμμένος εις την Π. Διαθήκη· "κατεποντίσθη, κατενικήθη και εξηφανίσθη εντελώς ο θάνατος". Δεν υπάρχει πλέον.» (Α' Κορινθ. 15, 53-54)...
Λοιπόν αδελφοί, "μη πλανάσθε· φθείρουν ήθη χρηστά ομιλίαι κακαί", δηλαδή, "Μη πλανάσθε με τέτοιες ψευδείς διδασκαλίες (οικουμενιστών αρχιερέων) και μη λησμονείτε ότι αι κακαί συναναστροφαί διαφθείρουν τα καλά ήθη (την χριστιανική ηθική)" (Α' Κορινθ. 15,33)!
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ! Οι γιατροί να ζητούν από την ιεραρχία της Εκκλησίας μας διευκρινήσεις περί αυτών των θεμάτων, ώστε να μη γίνουν ή να μη χαρακτηρίσθουν ως... «φονιάδες», και οι γονείς να υπογράφουν με εμπιστοσύνη την αφαίρεση των οργάνων των παιδιών τους χωρίς φόβο και πάθος, θαρρείς και δεν υπάρχει ο αυτός κίνδυνος, δηλαδή να γίνουν ή να χαρακτηρίσθουν ως... «φονιάδες»!
ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ! ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΘΕΙΤΕ ΟΤΙ "Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΓΓΥΣ"...
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ! Οι γιατροί να ζητούν από την ιεραρχία της Εκκλησίας μας διευκρινήσεις περί αυτών των θεμάτων, ώστε να μη γίνουν ή να μη χαρακτηρίσθουν ως... «φονιάδες», και οι γονείς να υπογράφουν με εμπιστοσύνη την αφαίρεση των οργάνων των παιδιών τους χωρίς φόβο και πάθος, θαρρείς και δεν υπάρχει ο αυτός κίνδυνος, δηλαδή να γίνουν ή να χαρακτηρίσθουν ως... «φονιάδες»!
ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ! ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΘΕΙΤΕ ΟΤΙ "Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΓΓΥΣ"...
