Ένα από τα πιο συγκινητικά άσματα της ορθόδοξης υμνολογίας. «Ἐξέδυσάν με τὰ ἱμάτιά μου, καὶ ἐνέδυσάν με χλαμύδα κοκκίνην, ἔθηκαν ἐπὶ τὴν κεφαλήν μου, στέφανον ἐξ ἀκανθῶν, καὶ ἐπὶ τὴν δεξιάν μου χεῖρα, ἔδωκαν κάλαμον, ἵνα συντρίψω αὐτούς, ὡς σκεύη κεραμέως.» Μετάφραση ( Γιάννη Κουτσούκου): Μου έβγαλαν τα ενδύματα μου και μου φόρεσαν ( δήθεν σαν βασιλικό ένδυμα ) κόκκινη Χλαμύδα. Έβαλαν στο κεφάλι μου αγκάθινο στεφάνι και στο δεξί μου χέρι έβαλαν καλάμι (δήθεν σαν βασιλικό σκήπτρο). (Υπέφερα τις ταπεινώσεις αυτές ως τέλειος άνθρωπος για χάριν των αμαρτιών του κόσμου, ενώ συγχρόνως δεν έπαθα τίποτε ως τέλειος Θεός). Μπορούσα να τους συντρίψω[ΑΜΕΣΑ ΩΣ ΘΕΟΣ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ] όπως συντρίβεται ένα πήλινο δοχείο.(Δεν το έκανα όμως [ΩΣ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ] εφαρμόζοντας το σχέδιο της θείας Οικονομίας και την Θεϊκή φιλευσπλαχνία[ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΕΛΘΕΙ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΤΟΥ ΣΚΗΠΤΡΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ Σ' ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ;]).
[ΟΙ ΚΙΤΡΙΝΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ]
https://www.youtube.com/watch?v=evSGR2DiVo0
