«Αν διαβάσει κάποιος και του Πατέρες της Εκκλησίας, εάν κάποιος δει την Παράδοση και τη ζωή της Εκκλησίας συμφέρει όλους μας να είμαστε μέσα στην Εκκλησία κι ας κάνουμε τα λάθη μας.»
(Φλωρίνης Ειρηναίος)
3η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΠΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
«ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΙ», Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΗ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΦΟΡΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ (ΟΥΤΕ ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ)
«Ναι μεγαλειότατε, ναι πατριάρχαι, ναι επίσκοποι, ναι μητροπολίται, όποιος δεν αγαπά την ένωσι, ανάθεμα. Αλλά ένωσι μόνο με Ορθοδοξία. Δεν θα επιτρέψουμε κανέναν συμβιβασμό. Δεν θα επιτρέψουμε ένωσι εις βάρος της Ορθοδοξίας»
(Φωνή Μάρκου του Ευγενικού, φωνή Αυγουστίνου του Επισκόπου*)
Αγαπητοί, συνεχίζοντας την αποκάλυψη του σπινθηροβόλου θησαυρού μας, του π. Αυγουστίνου Καντιώτη, θυμίζουμε τον τίτλο από το υπ. Αριθ. 336 Φύλλο του περιοδικού Χριστιανική Σπίθα (Μάιος 1970): «ΠΡΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΣ - ΔΗΜΑΓΩΓΟΙ;», και επιπλέον μία μόνο πρόταση σχετική κατά πάντα με τον πάλαι ποτέ πνευματικό καθοδηγητή του νυν Πατριάρχη Βαρθολομαίου, δηλ. τον «ταφέντα» Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Μελίτωνα. Μία πρόταση προκειμένω να γεφυρώσουμε το μέγα χάσμα, την απόσταση δηλαδή που υπάρχει και συνεχώς μεγαλώνει μεταξύ των λαλούντων γλώσσα ευχάριστη, γλώσσα δημαγωγική, και αυτών που επέλεξαν να μιλούν την γλώσσα της αλήθειας, να μιλούν με «φωνή αγίων», ανδρών και γυναικών.
- Εάν δεν ενωθώμεν με τας άλλας ομολογίας – τας αιρέσεις δηλαδή – δεν θα επιζήσωμεν. (Χαλκηδόνος Μελίτων).
«Ο έστι μεθερμηνευόμενον, εάν ημείς οι Ορθόδοξοι δεν ασπασθώμεν την εμβάδα (=παντόφλα) του Πάπα, και δεν εναγκαλισθώμεν τον δόκτορα Ράμσεϋ, και δεν γίνωμεν ένα με όλην την πανσπερμίαν των αιρέσεων, ουκ έχομεν ζωή εν εαυτοίς! Ζωή μας, κατά τον παράδοξον ομιλητήν, δεν είναι η αλήθεια και το αίμα του Θεανθρώπου, αλλ’ η συμμαχία και ο συμφυρμός με την πλάνην και τους πεπλανημένους.» (Φωνή Καντιώτη).
1. «ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ…»
(Ε. Παπαβασιλείου)
- Δεν νοείται και είναι απαράδεκτο να εξακολουθούμε σήμερα, εις τας αρχάς του 21ου αιώνος, να ζούμε με φανατισμούς, μικροψυχία και προκαταλήψεις. Ο Θεός μας είναι Θεός της αγάπης. Και αν ακόμη έγιναν λάθη εις το παρελθόν, αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς πρέπει να τα διαιωνίζουμε. (Πατριάρχης Βαρθολομαίος)
Πριν αποκαλύψουμε τις «πρωτιές βάθους» του Παναγιωτάτου Πατριάρχη μας, προχωρούμε - για ευνόητους λόγους - στην παρουσίαση μικρού τμήματος του βιβλίου/φακέλου του μαθήματος των Θρησκευτικών της Ε΄ Δημοτικού, κατά πάντα σχετικού με την επίμαχη έννοια του λάθους (που συνήθως ταυτίζεται με την έννοια του σφάλματος).
Και έχει ενδιαφέρον - εμείς οι συνταξιούχοι παππούδες και γιαγιάδες, απ’ όλα τα επαγγέλματα - να γνωρίζουμε τα σχετικά με τις σύγχρονες ερμηνείες της έννοιας (π.χ.: «Η έννοια του λάθους και γενικότερα η σημασία του λάθους είναι αναπόδραστο συστατικό της ανθρώπινης ζωής, κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό, κάποιοι το επιζητούν καθώς είναι το μέσο που οδηγεί συχνά τον άνθρωπο στην απόλυτη γνώση. Όπως είναι γνωστό, όπου δεν υπάρχει λάθος δεν υπάρχει μάθηση ( Μ. Σφυρόερα 2003).»[1]), καθώς οι τοπικές ειδήσεις στην πόλη μας Πτολεμαΐδα (με κριτικό πνεύμα) διαφημίζουν την του Δεσπότου περιοδεία εις τα ελληνορθόδοξα σχολεία.
ΕΙΔΗΣΗ: «Φλωρίνης Ειρηναίος: Η Ορθοδοξία είναι (ακόμη) ζωντανή. …Γι’ αυτό ξεκίνησα προ ενός μήνα να επισκέπτομαι συστηματικά τα σχολεία και να επικοινωνώ με τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς.»(17 Δεκεμβρίου 2024)
Από την εν λόγω ανάρτηση καταθέτουμε το εξής απόσπασμα (προκειμένω να εννοήσουμε ότι· «Ο κίνδυνος είναι αφάνταστος»!):
«Αμέσως μετά την ψευδοσύνοδο της Κρήτης (Ιούνιος 2016), στα σχολεία έφτασαν τα νέα ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ βιβλία - φάκελοι των Θρησκευτικών. Δίκαια, αδελφός μας θεολόγος (Σταύρος Μποζοβίτης, στόν Πειραιᾶ τήν 23η Μαρτίου 2016) χαρακτήρισε το μάθημα των Θρησκευτικών ως Πανθρησκειακό, και όχι θρησκειολογικό (ούτε καν Ορθόδοξο). Λοιπόν, 8 χρόνια μετά, καθώς οι μαθητές ανατράφηκαν με τα νάματα της χριστιανικής απιστίας (και φιλομοφυλόφιλης) ασέβειας, έρχεται ο νυν Δεσπότης της Φλώρινας να θερίσει ή καλύτερα να καψαλίσει ό,τι ορθό έμεινε - χάρη ολίγων εκλεκτών συναδέλφων που μιλιά δεν έχουν αλλά "διδάσκουν" με το ήθος τους (πρακτική θεολογία)...
ΛΟΙΠΟΝ, Στο βιβλίο - φάκελο των θρησκευτικών της Ε΄ Δημοτικού, που τιτλοφορείται ως «Ο κόσμος της θρησκείας», ανακαλύπτουμε κείμενα, μνημεία, τόπους και γεγονότα» (εννοείται κείμενα, μνημεία, τόπους και γεγονότα από κοινωνικής απόψεως και όχι «ιερά κείμενα», «ιερά μνημεία», «ιερούς τόπους και γεγονότα»), ανακαλύπτουμε την· «3η Θεματική ενότητα Προχωράμε αλλάζοντας», και το πρώτο επιμέρους τμήμα αυτής που επιγράφεται: «Όλοι κάνουμε λάθη».... Κλείνει δε, στους κόλπους αυτού τους εξής πέντε (5) κεφαλαιώδους σημασίας τίτλους:
• Ζητώντας συγχώρηση, δίνοντας συγχώρηση • Η παραβολή του κακού δούλου. • Ο «πρωτοκορυφαίος» Πέτρος κάνει λάθος (!) αλλά μετανοεί έμπρακτα. • Ο Ιούδας μεταμελείται αλλά δεν ζητά συγχώρεση, δηλαδή δεν μετανοεί. • Απόσπασμα ομιλίας του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ.
Ο (κακός) δούλος λοιπόν έκανε απλά ένα «λάθος». Αν και ο Βασιλιάς έκανε το σωστό, δηλαδή «Τον λυπήθηκε και τον άφησε να φύγει χαρίζοντάς του μάλιστα ολόκληρο το χρέος», αυτός έκανε το λάθος: «Πήγε και έβαλε τον συνδούλο του φυλακή…». Ο Πέτρος κι αυτός ένα «λάθος» έκανε. Αρνήθηκε τον Χριστό αλλ’ όμως μετάνιωσε και έκλαψε πικρά, που σημαίνει πως τελικά επέλεξε να κάνει το «Σωστό».
Και ο Ιούδας, έκανε κι αυτός ένα «λάθος», αλλ’ όμως δεν ζήτησε συγχώρηση. «Λάθος» του. _ Στη σελίδα 39 διαβάζουμε τα σχετικά: «Ο Ιούδας, αν και κατάλαβε το λάθος του, δεν ζήτησε συγχώρηση, επειδή ήταν ένας άνθρωπος υπερήφανος. Προτίμησε να δώσει τέλος στη ζωή του! Έτσι, όμως, έχασε τη δυνατότητα να διορθώσει το λάθος του.»......................! Τέλος στη σελίδα 42 ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ θα πει στους μικρούς αδελφούς μας για την· Δύναμη της αγάπης: «Καμιά συμβουλή του Χριστού δεν υπήρξε πιθανώς πιο δύσκολη στο να την ακολουθήσει κανείς από την εντολή ν’ αγαπάτε τους εχθρούς σας … Με ποιον τρόπο να αγαπούμε τους εχθρούς μας; (Και απαντά) Στην αρχή πρέπει να αναπτύξουμε και να διατηρήσουμε τη δυνατότητα της συγγνώμης… Ο ένοχος μπορεί να ζητήσει συγγνώμη… Συγχωρώ δεν σημαίνει πως ξεχνώ εκείνο που έγινε ή πως τοποθετώ ψεύτικη επιγραφή επάνω σε μια κατακριτέα πράξη. Συγχωρώ σημαίνει περισσότερο πως η πράξη αυτή έπαυσε να αποτελεί εμπόδιο στις σχέσεις.» [Μ.Λ. Κινγκ, Η δύναμη της αγάπης]» (Τέλος αποσπάσματος) [2].
ΝΕΑ ΕΙΔΗΣΗ 25 Φεβρουαρίου 2024: (Οι άνθρωποι της νέας εποχής εργάζονται…)
- Βέβαια, στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε υποδομές, δράσεις, ευκαιρίες και προγράμματα στα οποία θα συμμετέχουν περισσότεροι νέοι και το απελευθερωτικό μήνυμα της Εκκλησίας θα αγγίζει όλο και περισσότερες ψυχές. Πάντως, οι νέες και οι νέοι μας είναι πρόθυμοι, εφευρετικοί, ικανοί, θέλουν να δημιουργήσουν, συμμετέχουν σε δράσεις αλληλεγγύης, στοχεύουν στο ωφέλιμο, θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, γι’ αυτό οφείλουμε να σταθούμε δίπλα τους βοηθώντας τους να αποκτήσουν πρότυπα και να θέσουν στόχους. (Φωνή επισκόπου Ειρηναίου, φωνή υπέρ του Φακέλου της Ε΄ Δημοτικού «Ο κόσμος της θρησκείας: Ανακαλύπτουμε…Προχωράμε αλλάζοντας»!) [3].
2. ΓΙΑ «ΝΑ ΑΦΥΠΝΙΣΘΗ Ο ΛΑΟΣ»
Σε πρόσφατο άρθρο (που έγινε και η αιτία αυτής της συγγραφής) με τίτλο «ΝΑ ΑΦΥΠΝΙΣΘΗ Ο ΛΑΟΣ» του κ. Ε. Παπαβασιλείου, βρίσκουμε κρυμμένο έναν πολύτιμο λίθο τον οποίο ευθύς τοποθετούμε ενώπιον πάντων ημών χάρη οικοδόμησης «τείχους προστασίας» (της εν πολλοίς αδιάφορης και ακατήχητης νεολαίας μας).
«Ο κοινός εορτασμός του Πάσχα (λέγει) θα φέρει πολλά δεινά. Ο Κύριός μας να φωτίσει να αναδειχθούν νέοι ομολογητές της πίστεώς μας, μιμητές του Αγίου Μάρκου. Όλοι βλέπουμε ότι εργάζονται οι άνθρωποι της νέας τάξης πραγμάτων για την ένωση των Ορθοδόξων με τις Δυτικές ομολογίες. Ελπίζουμε δια πρεσβειών των Αγίων να αφυπνιστούν οι Ορθόδοξοι και να δουν τι σημαίνει η παναίρεση του Οικουμενισμού». Και ιδού ο προσφερόμενος (πολύτιμος) λίθος: «Ο Άγιος Νεκτάριος μας διδάσκει: «Ο όρος δια την ένωσιν της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας μετά της Δυτικής, Ρωμαιοκαθολικής είναι τοιούτος, ώστε να καθιστά αδύνατον την ένωσιν… Διότι έκαστη Εκκλησία ζητεί την άρνησιν εαυτής, την άρνησιν των θεμελιωδών αρχών, επί των οποίων εδράζεται ολόκληρος η οικοδομή της Εκκλησίας. Διότι η Δυτική Εκκλησία εδράζεται επί του πρωτείου του Πάπα, η δε Ανατολική επί των Οικουμενικών Συνόδων»» [4].
3. «Η Δυτική Εκκλησία (πράγματι) εδράζεται επί του πρωτείου του Πάπα». «Η δε Ανατολική», πού; Τέσσερα Παραδείγματα
Αν η Δυτική «Εκκλησία» εδράζεται επί του πρωτείου του Πάπα ή πιο καντιωτικά «Το πρώτο θεμέλιο είνε το πρωτείο του πάπα, και το δεύτερο το αλάθητο», η μεγάλη πρόκληση της σήμερον ημέρας είναι να δούμε· αν η Ανατολική Εκκλησία εδράζεται «επί των Οικουμενικών Συνόδων» ή εάν εδράζεται επί του πρωτείου του Πατριάρχη, γιατί όχι και στο αλάθητο αυτού, τύπου «σκασίλα μου», όταν, αν και εφόσον διαφωνούν μετά των προσωπικών του αποφάσεων. «Αλλά τι ακούω;» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης)
- «Η Εκκλησία δεν διασπά την ενότητα, δεν εξερεθίζει τον κόσμο έναντι των θεσμών ούτε απευθύνει λόγο κατά προσώπων.» (Φωνή Ειρηναίου, φωνή υπέρ του απελευθερωτικού μηνύματος της Εκκλησίας στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» 25 Φεβρουαρίου 2024) [5].
√ Πρώτο παράδειγμα· Το παράδοξο «Αυτοκέφαλο»
Όπως γνωρίζουμε, η «Ορθόδοξη Εκκλησία» της Ουκρανίας (OCU), «Συστάθηκε τον Δεκέμβριο του 2018 και αναγνωρίζεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, την Εκκλησία της Κύπρου και την Εκκλησία της Ελλάδος.». Επιπλέον ότι: «Το διάταγμα (Τόμος) για την αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 5 Ιανουαρίου 2019 και την επομένη, ανήμερα των Θεοφανίων, πραγματοποιήθηκε η επίσημη παραλαβή του Τόμου της αυτοκεφαλίας» [6].
Θυμίζουμε λοιπόν στην αγάπη σας ότι ο «Τόμος» παραδόθηκε εις χείρας του τότε προέδρου Ποροσένκο με την μονότατη υπογραφή του «μονάρχη» επισκόπου της Κωνσταντινουπόλεως Εκκλησίας κ.κ. Βαρθολομαίου. (Σωστό ή λάθος;) Εκπληκτικό και το θάρρος του Προέδρου να επιστρέψει αυτόν ως «απαράδεκτον» ζητώντας (τουλάχιστον) την υπογραφή των λοιπών 12 Ιεραρχών, τουτέστιν υπογεγραμμένο από «ΣΥΝΟΔΟ» ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ … Απίστευτη (επίδειξη-απόδειξη πρωτείου) κι όμως αληθινή.
Χάριν αληθείας να πούμε, αφού πρώτα θυμίσουμε ότι οι Πατέρες μας για ένα «γιώτα» έχυσαν το αίμα τους από τον 1ο αιώνα! ότι ΕΜΕΙΣ, οι «καλοπροαίρετοι - αγαπούληδες» του 21ου αιώνα, με τις τόσες «κεραίες» πάνω στα κεραμίδια αναρωτιόμαστε ακόμη και σήμερα αν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο υψώσας το «κέρας των Μωαμεθανών», δηλαδή «Κοράνι», το οποίο και «Άγιο» το ονόμασε (δηλαδή προϊόν του Αγίου Πνεύματος)…, αναρωτιόμαστε το λοιπόν αν είναι «Ο μεγαλύτερος αιρετικός ή ο μεγαλύτερος άγιος»!
Το δίλημμα τούτο, εκπορεύεται εκ στόματος ιερέως της Επισκοπής μας, του π. Ναθαναήλ Εμποριοχωρίου, ο οποίος πρώτος συλλειτούργησε μετά «ψευδεπισκόπου» της δήθεν 15ης «Ορθόδοξης Εκκλησίας» της Ουκρανίας… Και κανείς ιερέας, ιεροκήρυκάς μας - υπό του Καντιώτου χειροτονημένος - δεν μιλάει. Ο δε, νυν επίσκοπος μας, μυστικώς «χειροκροτεί» [Του συγχωράει δηλ. αυτό το λάθος! Τουτέστιν,
Έχει αγάπη και δεν τον τιμωρεί· τους Ιερούς Κανόνες των Συνόδων ποδοπατάει, αθετεί.
Στον Θρόνο του Δικαιοκρίτη και Παντοκράτορα Χριστού εφόσον κατοικεί· θα ζει, θα βασιλεύει…!
Έλα όμως, αδελφοί, που κι αυτό, το του Δεσπότου κρίμα, το συγχωράει η Εκκλησία μας η Ελληνική, αφού αναγνώρισε Συνοδικά στις 12 Οκτωβρίου του 2019 τον Τόμο αυτοκεφαλίας της Ουκρανικής Εκκλησίας ως «Σωστό»! ως προϊόν του Αγίου Πνεύματος! ότι «Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη», εν πρώτοις από τον μονάρχη Πατριάρχη… Πράγματι ο κίνδυνος είναι αφάνταστος!]
√ Δεύτερο παράδειγμα· Το παράδοξο «Πρωτείο»/«Κατάργηση» του Συνοδικού Συστήματος
Βρισκόμαστε (νοερά) στο Φανάρι και ακούμε την «Εναρκτήριο ομιλία της Α.Θ.Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου εις την Σύναξιν της Ιεραρχίας του Θρόνου (1η Σεπτεμβρίου 2024)», και αναρωτιόμαστε αν ακούσαμε καλά ή όχι. Ειπώθηκε κάτι για την ιστορική υπ. Αριθ. 20-04/2025 απόφαση για καθιέρωση κοινού Πάσχα από Ορθόδοξους και Καθολικούς; Ακριβώς 1.700 χρόνια μετά την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο (325 μ.Χ), στη Νίκαια της Βιθυνίας. Ή όχι;
ΞΑΝΑδιαβάζουμε την ομιλία αλλά και μέσω μηχανής «εύρεσης» του H/Y αναζητούμε τη λέξη κλειδί «Νικαία». Αποτέλεσμα; Μηδέν. Και για να μην μακρηγορούμε· κάπου στο τέλος των «οικουμενιστικών σεμιναρίων», ο Παναγιώτατος, είπε «εν πνεύματι αληθείας» προς τους παρόντες Αρχιερείς:
- Στο καλό και αυτό που εντελώς πληροφοριακά σας λέγω είναι ότι: αποφασίστηκε ο εορτασμός του Πάσχα, το 2025… Ακριβώς 1.700 χρόνια μετά την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο (325 μ.Χ), στη Νίκαια της Βιθυνίας…οι ορθόδοξοι και οι καθολικοί χριστιανοί θα γιορτάσουν μαζί το Θείο Δράμα και την Ανάσταση, το κοινό Πάσχα… ‘’Αναγγείλατε, λοιπόν, εν τοις έθνεσι την δόξα μου, εν πάσι τοις σχολείοις τα θαυμάσια μου…και εν πάσι τοις πεπολιτισμένοις λαοίς’’ !
Αυτό λοιπόν ήταν το πνεύμα της «Απολύσεως»… Αλλά και αυτό που έχει μείζονα αξία και επέχει θέση απόδειξης (του άυλου και αόρατου Πρωτείου) είναι ο επίσης τελευταίος ασπασμός στην εν λόγω εναρκτήρια ομιλία του: «Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἀδελφοί, …Μετά τοιούτων σκέψεων καί αἰσθημάτων, περαίνομεν τόν λόγον, δοξάζοντες τόν πάνσοφον, πανάγαθον καί παντευεργέτην ἐν Τριάδι Θεόν, τόν ἀξιώσαντα πάντας ἡμᾶς τῆς χαρᾶς καί εὐφροσύνης αὐτῆς τῆς Συνάξεως, εὐχαριστοῦντες δέ καί αὖθις πάντας ὑμᾶς διά τήν συμμετοχήν σας, κατασπαζόμεθα ὑμᾶς φιλήματι ἁγίῳ, ἀναφωνοῦντες τό «Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν»».
Ως επιστέγασμα αυτού του οικουμενιστικού οικοδομήματος – συνεδρίου, (τύπου Κολυμβαρίου!) τοποθετούμε ενώπιόν σας το μοναδικό σχετικό αποτέλεσμα της «αναζήτησής μας», όπου υπάρχει δείγμα της λέξης που αναζητήσαμε. Αντί για «Νικαία», «νικαί» (Διαχριστιανικαί)! Ιδού το αποτέλεσμα: «Αὐτό τό πνεῦμα μιᾶς «Ἐκκλησίας τῆς παραδόσεως καί τῆς πρωτοπορίας», τῆς Ἐκκλησίας τῆς «διαλεγομένης θεολογίας» καί τῆς «διαλεγομένης ποιμαντικῆς», ἀντικατοπτρίζει τό πρόγραμμα τῆς παρούσης Συνάξεως τῆς Ἱεραρχίας μας. Ἡ Α΄ Συνεδρία ὑπό τόν τίτλον «Διορθόδοξοι καί Διαχριστιανικαί Σχέσεις» περιλαμβάνει ὁμιλίας ἀναφερομένας εἰς δύο σημαντικάς πτυχάς τῆς διορθοδόξου ἐπικαιρότητος καί δύο σχετικάς πρός τόν θεολογικόν διάλογον μέ τήν Ρωμαιοκαθολικήν Ἐκκλησίαν καί τήν σημασίαν τῆς παρουσίας τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως εἰς τό Συμβούλιον Εὐρωπαϊκῶν Ἐκκλησιῶν (CEC) καί εἰς τό Φόρουμ Διαλόγου μετά τοῦ Συμβουλίου τῶν ἐν Εὐρώπῃ Ἐπισκοπικῶν Συνόδων τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας (CCEE).» [7]. Σωστό ή λάθος (το αποτέλεσμα);
√ Τρίτο παράδοξο θέαμα· Η θεολογία της «σκασίλας», η εκ του πρωτείου, αλλά και του αλαθήτου εκπορευομένη
«Αυτό είναι και το πνεύμα της εποχής μας: η (των Ορθοδόξων) οικογένεια να χάση το ιερό νόημά της.» (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΙΔΗΣΗ: «…Επιθύμησαν οι Ουκρανοί αδελφοί μας να έχουν τη δική τους εκκλησία και να μη υπάγονται στη Μόσχα, να μην εξαρτώνται από την Μόσχα, να μην καταδυναστεύονται από τη Μόσχα. Το κάναμε με αίσθημα ευθύνης έναντι της ιστορίας και έναντι της Ουκρανίας και των κατοίκων της. Θύμωσαν και έκοψαν την» κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Έβγαλαν το όνομα από τα δίπτυχα και δεν με μνημονεύουν. Σκασίλα μου», είπε ο κ. Βαρθολομαίος.» [8]. Αυτά αρκούν.
√ Τέταρτο παράδοξο θέαμα· «Ο Προτεσταντισμός απέρριψε την αυθεντία και το αλάθητο των Οικουμενικών Συνόδων.» (Δημήτριος Τσελεγγίδης), και ο Παναγιώτατος χαίρετε…
- Χαιρόμεθα βαθέως… Είμεθα δε αισιόδοξοι ότι και η Αγγλικανική Εκκλησία και αι λοιπαί Προτεσταντικαί Ομολογίαι ασμένως θα υιοθετήσουν μίαν τοιαύτην συμφωνίαν.
Και πάλι, περί «πρωτείου» και αποδείξεων: «Η Δυτική Εκκλησία (πράγματι) εδράζεται επί του πρωτείου του Πάπα». «Η δε Ανατολική», πού;
«Χαιρόμεθα βαθέως, διότι και ο νυν Πάπας έχει τας αυτάς (διαθέσεις)… Θεωρούμε ότι μας δίδεται [σ.σ. «ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΑ»] χρυσή ευκαιρία να καταλήξωμεν εις συμφωνίαν [σ.σ. «ΕΓΩ», ΔΗΛ. Ο ΟΜΙΛΩΝ»] με τον αδελφόν Φραγκίσκον, περί της μονίμου καθιερώσεως του εορτασμού του Πάσχα υπό της Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας την αυτήν ημέραν και διά τα επόμενα έτη, συμφώνως μάλιστα προς το Κανόνιον της καθ᾽ ημάς Εκκλησίας. Είμεθα δε, αισιόδοξοι ότι και η Αγγλικανική Εκκλησία! και αι λοιπαί Προτεσταντικαί Ομολογίαι ασμένως θα υιοθετήσουν μίαν τοιαύτην συμφωνίαν»[9].
Και κανείς «λέων» επίσκοπος, κανείς μα κανείς δεν μιλάει, και «Κανείς» δεν αναλαμβάνει να τυφλώσει (Ιεροκανονικά-Συνοδικά) τον «μονόφθαλμο μονάρχη», τον επίσκοπο της Κωνσταντινουπόλεως Εκκλησίας, τον κ.κ. Βαρθολομαίο, τον μεγαλύτερο αιρετικό όλων των αιώνων, τον ΠΡΩΤΟ ΑΛΑΘΗΤΟ εν τη Εκκλησία μας.
- Συμφέρει όλους μας, λένε, να είμαστε μέσα στην Εκκλησία κι ας κάνουμε τα λάθη μας. (Φωνή Φλωρίνης Ειρηναίου, Φωνή Ελλήνων Επισκόπων). Αίσχος!
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
ΦΩΝΕΣ (ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΥ) ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ:
- Χαιρόμεθα βαθέως… Είμεθα δε αισιόδοξοι ότι και η Αγγλικανική Εκκλησία και αι λοιπαί Προτεσταντικαί Ομολογίαι ασμένως θα υιοθετήσουν μίαν τοιαύτην συμφωνίαν.
-Μα συμφωνούμε· και την βάπτισι παραδεχόμεθα, και τα μυστήρια παραδεχόμεθα, και τα πάντα παραδεχόμεθα. Ας ενωθούμε λοιπόν, και να παραβλέψωμε τα σημεία της διαφοράς.
-Δεν νοείται και είναι απαράδεκτο να εξακολουθούμε σήμερα, εις τας αρχάς του 21ου αιώνος, να ζούμε με φανατισμούς, μικροψυχία και προκαταλήψεις.
- Ο Θεός μας είναι Θεός της αγάπης.
- Και αν ακόμη έγιναν λάθη εις το παρελθόν, αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς πρέπει να τα διαιωνίζουμε.
- Εάν δεν ενωθώμεν, με τας άλλας ομολογίας -τας αιρέσεις δηλαδή-, δεν θα επιζήσωμεν
- Αν διαβάσει κάποιος και του «Πατέρες» της Εκκλησίας, εάν κάποιος δει την Παράδοση και τη ζωή της Εκκλησίας συμφέρει όλους μας να είμαστε μέσα στην Εκκλησία κι ας κάνουμε τα λάθη μας. (Φωνή Ειρηναίου υπέρ των «αγίων» που σφάλλουν, τουτέστιν των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ φίλων του) [10].
Ας προσέξουμε πολύ, αδελφοί,
Γιατί ο κίνδυνος που διατρέχουμε όλοι μας - κυρίως οι μαθητές, δηλαδή τα εγγόνια μας - είναι αφάνταστος αλλ’ όχι απροσδιόριστος. Ιδού «φωνή αγίων» (Φωνή Μάρκου του Ευγενικού, φωνή Αυγουστίνου του Επισκόπου):
- Ο λογισμός αυτός, αδελφοί μου, σας εξομολογούμαι δημοσία, και εμένα στην αρχή με συνεκλόνισε» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης)
«Άκουσα τις ημέρες αυτές να λένε· Μα γιατί τόσο πολύ επιμένετε. Καλά και προτεστάντες και φράγκοι από τα 1000 πράγματα στα 990 συμφωνάτε, στα 10 δεν συμφωνάτε· γιατί είστε τόσο σκληροί, γιατί βλέπετε αυτά που δεν συμφωνούμε και δεν βλέπετε αυτά που συμφωνούμε; Ας παραβλέψουμε αυτά που δεν συμφωνούμε και ας ενωθούμε, για να γίνουμε μία αδελφότης και «μία ποίμνη και εις ποιμήν». Ο λογισμός αυτός, αδελφοί μου, σας εξομολογούμαι δημοσία, και εμένα στην αρχή με συνεκλόνισε. Προχτές όμως εδιάβασα τον Μέγα Αθανάσιο και δίδει απάντησι στο επιχείρημα αυτό, που ηκούετο, και επί της εποχής του αρειανισμού. Διότι έλεγαν εις τον Μέγα Αθανάσιο· -Μα συμφωνούμε· και την βάπτισι παραδεχόμεθα, και τα μυστήρια παραδεχόμεθα, και τα πάντα παραδεχόμεθα. Ας ενωθούμε λοιπόν, και να παραβλέψωμε τα σημεία της διαφοράς.
Τι απαντά ο Μέγας Αθανάσιος; Ακούστε το παράδειγμά του και θαυμάστε την σοφία του ανδρός.
-Ακούστε, λέει, την πονηριά που μας κάνουν. Είνε, σαν να υποθέσουμε, ότι έχεις άνθρωπο στο σπίτι σου και ο άνθρωπος αυτός να πέση άρρωστος στο κρεβάτι και να έχη πόνο εδώ στα στήθη και να πονάη και να βογγάη. Τα μάτια του είνε εν τάξει. Τ’ αυτιά του είνε εν τάξει, η καρδιά του είνε εν τάξει, τα πόδια του είνε εν τάξει, τα χέρια του είνε εντάξι, αλλά έχει ένα πόνο εδώ στα στήθη. Καλεί τον γιατρό και ο γιατρός κάθεται κοντά στον άρρωστο και λέει· Τι ωραία μάτια έχει αυτός ο άρρωστος! Τι ωραία χέρια και πόδια έχει ο άρρωστος! Τι γερή καρδιά έχει αυτός ο άρρωστος!
Μα, χριστιανέ μου, δεν σε καλέσαμε για τα γερά μέρη του σώματος. Εδώ τι γίνεται· αυτός ο πόνος μπορείς να μας πης που οφείλεται; Α, λέει (ο Μέγας Αθανάσιος). Έτσι κάνουν και αυτοί, παραβλέπουν τις πληγές. Αλλά, άνθρωπε, ένα σπυράκι βγάζεις, και τρέχεις και φοβάσαι, μήπως το σπυράκι αυτό μια μέρα σε διαλύση και σε οδηγήση στον θάνατο. Ένα σπυράκι, έ ν α σ φ ά λ μ α, μ ι α π α ρ ε κ τ ρ ο π ή α π ό τ η ν π ί σ τ ι, ε ί ν α ι μ ε γ ά λ ο π ρ ά γ μ α. Γι’ αυτό πρέπει να προσέξωμε, λέγει ο Μέγας Αθανάσιος, να κρατήσωμεν ακεραίαν την πίστιν ημών.» [11].
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΙ, Η ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΜΑΖΙ. ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙ «ΛΑΘΗ» ΠΟΥ ΑΛΛΟΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ, ΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ Ο ΠΛΑΝΩΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ».
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Αναγνώστης
Πτολεμαΐδα 16 Φεβρουαρίου 2025, Κυριακή το Ασώτου
(Ο π. Μάξιμος κάθε φορά - αν όχι μέσα στην εκκλησιά, εις το Αρχονταρίκι - μάς λέγει: Σήμερα γιορτάζουμε όλοι. Και κάθε φορά γελάμε… Και κάθε φορά, τον ίδιο λόγο λέγει: Το λέω για να κλάψετε, όχι για να γελάσετε.)
----------------------
Σημειώσεις
[*] «Σπίθα», φ. 268/Ιανουάριος 1964
[1] https://www.enavsma.edu.gr/index.php/to-blog-mas/252-to-doro-tou-lathous
[2]https://emmadimitris.blogspot.com/2025/02/2_52.html
[3] https://www.dogma.gr/ellada/florinis-eirinaios-apostoli-tis-ekklisias-einai-i-sotiria-ton-anthropon-synentefksi-stin-kivoto-tis-orthodoksias/195606/
[4] ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ», ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 2529, 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025
[5] https://www.dogma.gr/ellada/florinis-eirinaios-apostoli-tis-ekklisias-einai-i-sotiria-ton-anthropon-synentefksi-stin-kivoto-tis-orthodoksias/195606/
[6] https://el.wikipedia.org/wiki
[7] https://www.pemptousia.gr/2024/09/enarktirios-omilia-tou-ikoumenikou-patriarchou-stin-sinaxi-tis-ierarchias/
[8] https://www.cnn.gr/kosmos/story/287369/vartholomaios-gia-oykrania-apokleistiko-pronomio-toy-patriarxi-na-orizei-to-aytokefalo-ekklision
[9] https://www.eordaia.org/index.php/54-2020-martios/57183-oikoumeniko-patriarxeio-apantisi-vartholomaiou-stis-antidraseis-gia-koini-imera-eortasmoy-tou-pasxa-apo-orthodoksous-kai-katholikoys
[10] https://www.youtube.com/watch?v=yGxHzKuo9w4
[11] "ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ", Φλώρινα 2007, Εκδόσεις: Ανδρονίκη Π. Καπλάνογλου, Σελ. 50-51
