Λόγος γιά τήν μεγάλη σημασία πού ἔχει ἡ ἀρετή τῆς νηστείας

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ

(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα Κυριακῆς τῆς Τυροφάγου, τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)

 

Κατά τήν Κυριακή τῆς Τυροφάγου, καί στά δύο ἀναγνώσματα, καί στό εὐαγγελικό καί στό ἀποστολικό, γίνεται λόγος γιά τήν μεγάλη σημασία πού ἔχει ἡ ἀρετή τῆς νηστείας.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν Πρός Ρωμαίους ἐπιστολή μᾶς λέγει: «Ἀδελφοί, ὥρα ὑμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι», εἶναι καιρός πλέον πνευματικά νά ἀφυπνισθοῦμε. Ἡ νύχτα αὐτοῦ τοῦ βίου προχωράει καί ἡ μέρα τῆς Κρίσεως εἴτε τοῦ θανάτου μας εἴτε τῆς Δευτέρας Παρουσίας πλησιάζει.

Καί ἡ σύστασή του: «ἀποθώμεθα οὖν τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός, ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως έπιπατήσωμεν»· ἄς παρατήσουμε, λοιπόν, τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἄς ντυθοῦμε τά ὅπλα τοῦ φωτός, εἰς τρόπον ὥστε σάν σέ ἡμέρα νά περιπατοῦμε εὐσχημόνως, περιποιημένοι πνευματικά, μέ καλό σχῆμα.

Πῶς; «Μή κώμοις καί μέθαις, μή κοίταις καί ἀσελγείαις, μή ἔριδι καί ζήλῳ»· ὄχι μέ συμπόσια καί γλεντοκόπια καί ἄσματα πορνικά· αὐτό σημαίνει τό «κώμοις». Κῶμος εἶναι τό γλέντι μετά ἀσμάτων ἀσέμνων. «Μή κώμοις καί μέθαις», ὄχι μέ γλεντοκόπια αἰσχρά καί μέ μεθύσια, «μή κοίταις καί ἀσελγείαις», ὄχι μέ παράνομα  κρεβάτια καί ἀσέλγειες, «μή ἔριδι καί ζήλῳ».

Γιά νά μᾶς δείξουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες πόσο ὠφέλιμο φάρμακο εἶναι ἡ νηστεία στήν ἀνθρώπινη φύση καί πόσο πάλι κακό εἶναι καί αἰσχρό ἡ ἀδηφαγία καί ἡ πολυφαγία, μᾶς ἔβαλαν στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή τή μνήμη τῆς ἐξορίας τοῦ Ἀδάμ ἀπό τόν Παράδεισο. Ἡ πρώτη ἐντολή πού ἐδωσε ὁ Θεός στούς ἀνθρώπους στόν Παράδεισο, ἦταν ἡ ἐντολή τῆς νηστείας. Ἀπ’ ὅλα τά δένδρα θά φᾶτε, ἀπό ἐκεῖνο ὅμως τό δένδρο δέν θά φᾶτε.

Ἡ ἀνάμνηση τῆς ἐξορίας τοῦ Ἀδάμ ἐκ τοῦ Παραδείσου ἔχει σάν στόχο νά διδάξει, κατά τήν εἴσοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Σαρακοστῆς, ὅτι πρέπει νά ὑποδεχθοῦμε τή νηστεία μέ χαρά, ὥστε νά ἐπιτύχουμε τή σωτηρία καί τή θέωση, τίς ὁποῖες ἀστόχησε νά ἐπιτύχει ὁ Ἀδάμ.

Λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «καί ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί Αὐτός ἀφοῦ νήστευσε σαράντα ἡμέρες, ἔτσι μετά ἀπό νηστεία σαράντα ἡμερῶν  ἄρχισε νά παλαίει μέ τόν Διάβολο, στούς γνωστούς πειρασμούς. ... παρακαλῶ τήν ὑμετέραν ἀγάπην, ἐπειδή γνωρίζετε τό κέρδος, πού παρέχει ἡ νηστεία, μή ραθυμήσετε, μή ἀμελήσετε νά νηστέψετε».

 

---------------------------------------

Ἀπό τό τρίτομο ἔργο τοῦ πατρός Θεοδώρου Ζήση «ΟΜΙΛΙΕΣ στίς Κυριακές καί στίς Ἑορτές τοῦ ἔτους», τόμος Β΄, ἐκδόσεις «Τό Παλίμψηστον», Θεσσαλονίκη Δεκέμβριος 2024.

 

Ἐπιμέλεια ἀντιγραφῆς

Φ.Μ.