 |
ΣΧΟΛΙΟ! ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΝΕΝΑΝ!!! ΑΛΛ' ΟΛΟΙ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΟΛΟΥΣ....
Το αισχρό και ανόσιο επί των ημερών μας φαινόμενο είναι ότι όλοι οι αιρετικοί (μεταξύ αυτών και οι κρυφοαιρετικοί ανάμεσά μας) ΛΕΝΕ πως έχουν αγάπη μεταξύ τους! και ότι ΣΥΓΧΩΡΟΥΝ ο ένας τα ΛΑΘΗ του άλλου! Αρκεί να ΕΝΩΘΟΥΝ, να συνεορτάσουν (στην Νικαία το 2025) το ΜΕΓΑΛΟ ΓΕΓΟΝΟΣ της Αναστάσεως, όλοι μαζί, αγαπημένοι! Σε οικουμενικό επίπεδο λένε πως: «Δεν νοείται και είναι απαράδεκτο να εξακολουθούμε σήμερα, εις τας αρχάς του 21ου αιώνος, να ζούμε με φανατισμούς, μικροψυχία και προκαταλήψεις. Ο Θεός μας είναι Θεός της αγάπης. Και αν ακόμη έγιναν λάθη εις το παρελθόν, αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς πρέπει να τα διαιωνίζουμε.» (Πατριάρχης Βαρθολομαίος). Αλλά και σε τοπικό ότι «Συμφέρει όλους μας να είμαστε μέσα στην [ΟΙΚΟΥΜΕΝΙ(στι)ΚΗ] Εκκλησία κι ας κάνουμε τα λάθη μας.» (Φλωρίνης Ειρηναίος)!
Σας, θυμίζουμε, τέλος, κι αυτή τη φωνή, φωνή υπέρ
των αιρέσεων του πάλαι ποτέ πνευματικού πατέρα του νυν Πατριάρχη Βαρθολομαίου:
- Εάν δεν ενωθώμεν με τας άλλας ομολογίας –
τας αιρέσεις δηλαδή – δεν θα επιζήσωμεν. (Χαλκηδόνος Μελίτων).
Ιδού και η ερμηνεία (Φωνή Καντιώτη):
«Ο έστι μεθερμηνευόμενον, εάν ημείς οι Ορθόδοξοι
δεν ασπασθώμεν την εμβάδα (=παντόφλα) του Πάπα, και δεν εναγκαλισθώμεν τον
δόκτορα Ράμσεϋ, και δεν γίνωμεν ένα με όλην την πανσπερμίαν των αιρέσεων, ουκ
έχομεν ζωή εν εαυτοίς! Ζωή μας, κατά τον παράδοξον ομιλητήν, δεν είναι η
αλήθεια και το αίμα του Θεανθρώπου, αλλ’ η συμμαχία και ο συμφυρμός με την
πλάνην και τους πεπλανημένους.»
Δημήτριος,
Αναγνώστης
Υ.Γ. Ούτε μία φορά έγραψε-μίλησε- ανάφερε-σχολίασε κάτι για αιρέσεις... Με εννοείς;
---------------------------
Περί Παπισμού π. Αυγουστίνος Καντιώτης
22 Δεκεμβρίου, 2010 |
Περί Παπισμού π. Αυγουστίνος Καντιώτης
22 Δεκεμβρίου, 2010
Λοιπόν
μπορείτε, εσείς οι φράγκοι, να μας αποδείξετε, ότι εμείς οι ορθόδοξοι
προσθέσαμε ή αφαιρέσαμε έστω και ένα γιώτα από την πίστι πού μας παρέδωσαν οι
απόστολοι και οι πατέρες της Εκκλησίας;
Ενώ οι φράγκοι δεν μπορούν να μας αποδείξουν ότι εμείς στο μεγάλο θησαυρό της
Ορθοδοξίας προσθέσαμε ή αφαιρέσαμε κάτι, εμείς όμως μπορούμε να τους
αποδείξουμε, ότι αυτοί και πρόσθεσαν και αφαίρεσαν πολλά. Πώς;
1) Το
Filioque
Πρώτα-πρώτα
πήραν το τέλειο Σύμβολο της πίστεώς μας, πού το συνέταξαν οι πατέρες στις
Οικουμενικές Συνόδους, στην πρώτη εν Νικαία και στην δευτέρα εν
Κωνσταντινουπόλει, και πρόσθεσαν οι παπικοί, προσέθεσε ο παπισμός, το περιβόητο
«Φιλιόκβε» (Filioque), που είναι λατινική λέξι και σημαίνει «και εκ του Υιού».
Δηλαδή, ακόμη σαφέστερον. Εμείς εις την Θεότητα μίαν πηγήν αναγνωρίζομεν και
όχι δύο πηγές. Στην Θεότητα πηγή είναι ο Πατήρ, και εκ της πηγής αυτής γεννάται
ο Υιός και εκπορεύεται το Πνεύμα το άγιον. Οι παπικοί, εκεί που λέει το Σύμβολο
της πίστεως «…το εκ του Πατρός εκπορευόμενον», πρόσθεσαν· «και εκ του Υιού»,
που δεν υπήρχε πουθενά αυτό μέσα στους πρώτους αιώνας.
Και αυτή ακόμα η παπική «εκκλησία» επί Λέοντος του Γ΄, το 803 περίπου μ.Χ.,
κατεδίκασε αυτή την προσθήκη. Όπως στην Αθήνα επάνω στον Άρειο πάγο είναι
γραμμένη σε μία πλάκα χάλκινη, μπρούτζινη, η ομιλία του αποστόλου Παύλου, έτσι
και στη Ρώμη ο Λέων ο Γ΄ διέταξε να γράψουν επάνω σε δύο ασημένιες πλάκες το
Σύμβολο της πίστεως. Στη μία πλάκα, με ανεξίτηλα γράμματα, εγράφη εις την
ελληνική, και στην άλλη εις την λατινική χωρίς αυτή την προσθήκη, χωρίς το
«Φιλιόκβε». Και αυτές τις πλάκες διέταξε να τις βάλουν έξω από την πύλη του
Βατικανού.
Το να προσθέσης όμως κάτι εις το Σύμβολο της πίστεώς μας ή να αφαιρέσης είναι
αίρεσις, πού εκτινάσσει την «παπική εκκλησία» στον κύκλο των αιρέσεων των
καταδικαστέων.
(...)
Έχουμε όλοι ευθύνη. Πρέπει ν’ αντισταθούμε.
… Ο Φλωρίνης Αυγουστίνος
Τέλος και τω Θεώ Δόξα
