ΣΧΟΛΙΟ: Ο Δεσπότης της Φλωρίνης Ειρηναίος είπε για τους αποτειχισμένους (δηλαδή γι' αυτούς που διαμαρτύρονται κατά του Οικουμενισμού με αγιοπατερικά και ιεροκανονικά επιχειρήματα) ότι είναι άνθρωποι υπερήφανοι και αλαζόνες.....!
Δ.Β.Ε.
Υ.Γ.
Αδελφοί, έχει ειπωθεί πως: "Η πολύ ευσέβεια καταντά ασέβεια" (Αδελφός Χαράλαμπος). Λοιπόν, ας μην ξεχνάμε και αυτόν τον λόγο που φαίνεται να προέρχεται εκ στόματος Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου και έχει σχέση με "Χριστιανούς βλαμμένους"..., δηλαδή με εκείνους που ακολουθούν τυφλά "Χριστιανούς βαλμένους, δήθεν από την Εκκλησία", δηλαδή τους αληθινά υπερήφανους οικουμενιστές ηγέτες μας, π.χ. επίσκοπον Ειρηναίον Λαφτή.
.........................................................
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΛΗΣΙΑΣ
ΤΑ ΥΠΕΡ ΛΟΓΟΝ
Δια της επικρατήσεως του Μεγάλου Κωνσταντίνου επήλθεν ειρήνη εις το σκάφος της Εκκλησίας, το οποίον επί τρεις αιώνας εκλυδωνίζετο από τα κύματα των αγρίων διωγμών. «Και ην εν βαθεία ειρήνη τα του Χριστιανισμού δι’ αυτόν», λέγει ο ιστορικός Σωκράτης. Οι διωγμοί έληξαν. Τα μαρτύρια εσταμάτησαν. Η Εκκλησία εξήλθεν εκ των κατακομβών. Ειρήνη εις την Εκκλησίαν ηπλώθη. Αλλ’ η ειρήνη αυτή δεν διήρκεσεν επί πολύ. Ο διάβολος, ο ταράσσων τα πάντα, δεν ήτο δυνατόν ν’ αφήση την Εκκλησίαν ατάραχον. Εγείρει κατ’ αυτής νέαν θύελλαν, φοβερωτέραν. Έληξεν ο έξωθεν πόλεμος· ήρχισεν ο έσωθεν. «Την ειρήνην εμφύλιος των Χριστιανών πόλεμος διαδέχεται». Η Εκκλησία έπαυσε προς καιρόν να πολεμήται υπό των εξωτερικών εχθρών, υπό ειδωλολατρών ηγεμόνων και αυτοκρατόρων, αλλά μετ’ ολίγον αντιμετώπισε νέους εχθρούς. Εχθρούς, οι οποίοι προήλθον εκ των κόλπων της και ηνδρώθησαν εν αυτή. Ομιλών ο απόστολος Παύλος εις τους πρεσβυτέρους της Εφέσου, είχε προφητεύσει δι’ αυτούς, λέγων· «Και εξ υμών αυτών αναστήσονται άνδρες λαλούντες διεστραμμένα του αποσπάν τους μαθητάς οπίσω αυτών» (Πραξ. 20,30).
Ο εμφύλιος πόλεμος ο οποίος διεδέχθη την προσωρίνην ειρήνην της
Εκκλησίας, ήρχισεν εξ αιτίας κάποιου, ο οποίος εκ της Εκκλησίας προήλθεν, αλλ’ ελάλει
«διεστραμμένα» και απέσπασε πολλούς «οπίσω αυτού». Και αυτός ήτο ο Άρειος, πρεσβύτερος της Εκκλησίας
της Αλεξανδρείας. Διεκρίνετο δια την εφυΐαν του και το επιβλητικόν παράστημά
του. Ούτος έγινεν αιτία να εγερθή
θύελλα, η οποία ετάραξε την Εκκλησίαν επί πολλάς δεκαετίας. Ο Άρειος δεν εδέχετο τον Χριστόν ως Υιόν του
Θεού ομοούσιον τω Πατρί, γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Εδέχετο τον Χριστόν ως Υιό του Θεού,
γεννηθέντα όμως εν χρόνω· όχι ομοούσιον
τω Πατρί, αλλά κτίσμα του Πατρός. Η διδασκαλία
του ανέτρεπε την βάσιν της χριστιανικής πίστεως, η οποία είνε η Θεότης του
Χριστού. Ο Άρειος ηρνείτο το δόγμα της Αγίας
Τριάδος.
[…]
Αγαπητοί αναγνώσται! Ο
Άρειος ενικήθη υπό του πειρασμού της λογικής και εξέπεσεν εκ της ορθής
Πίστεως. Ο πειρασμός αυτός ωδήγησε πολλούς
εις την αίρεσιν και την απιστίαν. Και εις τον πειρασμόν αυτόν υποπίπτουν τα υπερήφανα
πνεύματα, όλοι όσοι επιχειρούν δια της μικράς λεμβου της πεπερασμένης διανοίας
των να διασχίσουν τον άπειρον ωκεανόν των μυστηρίων του Θεού.
Αλλ’ ο πειρασμός αυτός της λογικής δεν έρχεται μόνον εις θέματα δογματικά· έρχεται και εις θέματα ηθικά και εκκλησιαστικής τάξεως. Κούφα και υπερήφανα πνεύματα δεν παραδέχονται την αυθεντίαν των Αγίων Συνόδων εις τοιαύτα θέματα, αλλά θέλουν να ρυθμίσουν ταύτα συμφώνως προς την ιδικήν των λογικήν.
Πράττουν και ενεργούν εις τον εκκλησιαστικόν χώρον ως δοκεί αυτοίς και
ουχί τη Εκκλησία. και προβαίνουν εις καινοτομίας, αι οποίαι σκανδαλίζουν τον
ευσεβή λαόν και μεγάλην ταραχήν επιφέρουν εις την Εκκλησίαν. Αλλ’ εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν βάσις και
εις τα δογματικά και εις τα ηθικά ζητήματα δεν είνε η λογική του α ή του β
εκκλησιαστικού ηγέτου. Βάσις είνε η Αγία
Γραφή και η Ιερά Παράδοσις, ως αύται ερμηνεύονται υπό της μίας, αγίας,
καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας, τουτέστιν της Ορθοδοξίας.
Αρχιμ. Δανιήλ Γ. Αεράκης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ: