Πυρ κατά «συνείδηση»!
«ΝΑ ΜΗ
ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΘΗ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ», ΠΡΟΤΑΣΗ (ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗ) ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΗ!
«Το Πάσχα
ημών υπέρ ημών ετύθη Χριστός» (Α’ Κορ. 5,7)
Αδελφοί, αν και εφόσον, τολμήσουν, και έλθουν, οι παπικοί στην Νίκαια της Βιθυνίας...
Καλώς ορίζουμε την εν Χριστώ
πρόταση του κ. Δ. Τσελεγγίδη, Καθηγητού της Δογματικής περί της αλλαγής-μετάθεσης
του Πάσχα της Εκκλησίας, από την 20η στην 27η Απριλίου
2025 !
Θεωρώντας τη φωνή του κ.
Τσελεγγίδη, ως «φωνή Πατερική», φωνή που έρχεται κατευθείαν από την
Μικρασιατική Πηγή της εν Νικαία Συνόδου, προτρέπουμε να ακούσουμε Αυτήν, και να
ζυγίσουμε τα λόγια τού καλού μας Συμβούλου… έχοντας κατά νου το νόημα του ρητού:
«Μελετάτε, αγρυπνείτε, προσεύχεσθε…, ενεργείτε», του αγίου Κοσμά του Αιτωλού,
αλλά και το του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη: «Πρέπει να αγωνιστούμε»!
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗΣ:
«Το πνεύμα του Κανόνα της Α’
Οικουμενικής Συνόδου, απαγορεύει τον εορτασμό των Ορθοδόξων πιστών με τους ετεροδόξους
Ιουδαίους και κατ’ επέκταση με τους ετεροδόξους-αιρετικούς όλων των εποχών»
Τοποθέτηση (Δημητρίου Τσελεγγίδη, Καθηγητῆ τῆς Δογματικῆς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ) στήν ἡμερίδα τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν Πασχάλιος Κανόνας: Ὅρος ἀμετακίνητος ἑνότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας
Ἀθήνα, 1
Φεβρουαρίου 2025
«…Ἡ
θεμελιώδης προϋπόθεση τοῦ συνεορτασμοῦ τοῦ Πάσχα εἶναι τό ἕνα
φρόνημα καί τό ἕνα βίωμα τοῦ ἑνός
Σώματος τῆς ΜΙΑΣ Ἐκκλησίας,
πού ἐκφράζονται
«ἐν ἑνί
στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ» στήν
λειτουργική πράξη της.
Καί, αὐτό εἶναι -κατά
τή γνώμη μας- τό πνεῦμα τοῦ Κανόνα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς
Συνόδου, πού ἀπαγορεύει τόν ἑορτασμό τῶν Ὀρθοδόξων
πιστῶν μέ τούς
ἑτεροδόξους
Ἰουδαίους
καί κατ’ ἐπέκταση μέ τούς ἑτεροδόξους
– αἱρετικούς ὅλων τῶν ἐποχῶν.
Συγκεκριμένα, ἡ Α΄ Οἰκουμενική
Σύνοδος (325 μ.Χ.) ὅρισε νά ἑορτάζεται
τό Πάσχα τήν πρώτη Κυριακή, μετά τήν νέα Πανσέληνο τῆς Ἐαρινῆς Ἰσημερίας.
Μόνη ἐξαίρεση,
πού πρέπει νά γίνεται, εἶναι, ὅταν ἡ ἡμερομηνία
αὐτή
συμπίπτει μέ τό Ἰουδαϊκό Πάσχα. Στήν περίπτωση αὐτή ὁρίζει, ὅτι ἡ ἡμερομηνία
γιά τήν τέλεση τοῦ Πάσχα τῆς Ἐκκλησίας
θά πρέπει νά μετατεθεῖ, ὥστε ἡ Ἐκκλησία
«μή μετά Ἰουδαίων συνεορτάζειν». Παράλληλα, ὁρίζει ὅτι ἡ μετάθεση
τῆς ἡμερομηνίας
νά γίνεται πάντοτε μετά τό Πάσχα τῶν Ἰουδαίων.
Συμπερασματικά: Τό Πάσχα τῆς Ἐκκλησίας
δέν πρέπει νά τελεῖται οὔτε πρίν,
οὔτε
ταυτόχρονα μέ τό Ἰουδαϊκό Πάσχα.
Εἶναι ἐντυπωσιακό
τό γεγονός ὅτι ἡ Α΄
κιόλας Οἰκουμενική
Σύνοδος ἀσχολήθηκε
μέ τό θέμα τοῦ συνεορτασμοῦ τοῦ Πάσχα,
πρᾶγμα πού ἀποδεικνύει
τήν πνευματική εὐαισθησία τῆς Ἐκκλησίας
γιά τήν θεσμική ρύθμιση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ αὐτοῦ θέματος.
Μέσα στό πνεῦμα τῆς
παραπάνω Συνοδικῆς Ἀποφάσεως
τῆς Ἐκκλησίας
- οἰκουμενικῶς ἀδιαμφισβήτητης
- τό Πάσχα τῆς Ἐκκλησίας,
κατά τή γνώμη μας, δέν πρέπει νά
συμπίπτει τελούμενο μέ τό Πάσχα τῶν ἑτεροδόξων
Χριστιανῶν.
Τοῦτο, γιά
νά ἀποφευχθεῖ ὁ
σαφέστατος κίνδυνος τοῦ Συγκρητισμοῦ. Καί τήν
ἁγιοπνευματική
λύση - στήν περίπτωση αὐτή - μᾶς τήν ἔδωσε ἡ Α΄ Οἰκουμενική
Σύνοδος, δηλ. νά μετατεθεῖ ἡ ἡμερομηνία
τελέσεως τοῦ Πάσχα τῆς Ἐκκλησίας,
μετά τό Πάσχα τῶν ἑτεροδόξων
Χριστιανῶν.
Κατά τήν θεολογικά τεκμηριωμένη ἄποψή μας,
γνήσια τιμή πρός τούς θεοφόρους Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου
- γιά τό Ἰωβηλαῖο τῶν 1.700
χρόνων - εἶναι ἡ ἀπαρέγκλιτη
τήρηση τῆς ἀποφάσεώς
τους καί γιά τήν ἡμερομηνία τελέσεως τοῦ Πάσχα
καί γιά τήν μετάθεση τῆς ἡμερομηνίας,
ὅταν
συμπίπτει αὐτή μέ τήν ἡμερομηνία
τελέσεως τοῦ Πάσχα τῶν Ἰουδαίων
καί τῶν ἑτεροδόξων
Χριστιανῶν.
Τό 2025, πού θά ἑορτάσουμε
τά 1700 χρόνια ἀπό τήν σύγκληση τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς
Συνόδου, συμπίπτει ἡ ἡμερομηνία
τοῦ Πάσχα τῆς Ἐκκλησίας
μέ τό Πάσχα τῶν ἑτεροδόξων
Χριστιανῶν. Δυστυχῶς, τό Οἰκουμενικό
Πατριαρχεῖο θεωρεῖ εὐτυχῆ αὐτή τήν
συγκυρία καί εἰσηγεῖται τήν
μόνιμη ἀπό κοινοῦ τέλεσή
του. Ἔτσι ὅμως - ἔχουμε τήν
γνώμη - ὅτι κινεῖται ἀντίθετα
πρός τό πνεῦμα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς
Συνόδου.
Μάλιστα, κάποιοι (θεσμικοί, ἀλλά καί ἁπλοί
πιστοί) ἀξιολογοῦν ὡς θετική
τήν κίνηση καί τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν νά
συνεορτάζουν τό Πάσχα τους μέ βάση τό Πασχάλιο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Καί αὐτό τό
θεωροῦν, -ἴσως- ὡς γενναία
ὑποχώρηση
τῶν
Ρωμαιοκαθολικῶν.
Ὅμως, ἡ ἀξιολόγησή
τους αὐτή εἶναι αὐθαίρετη
καί ἐσφαλμένη ἐκκλησιαστικῶς καί
θεολογικῶς. Καί τοῦτο, ἐπειδή ἡ Συνοδική
Ἀπόφαση ὁρίζει νά
μή συνεορτάζουμε τό Πάσχα μέ ἑτεροδόξους. Καί ἄν
συμβαίνει νά συμπίπτει αὐτή ἡ ἡμερομηνία,
νά μετατίθεται τό Πάσχα, γιά νά μᾶς
διασφαλίζει ἀπό τόν κίνδυνο τοῦ
Συγκρητισμοῦ.
Εὐχαριστῶ γιά τήν προσοχή καί τήν ὑπομονή σας!»
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ – ΦΩΝΗ ΚΑΝΤΙΩΤΗ
«Πάνε προς ένωσι Ποτηρίου»
«Δεν ξέρουμε τι μπορεί να συμβή,
διότι εγώ γέρος άνθρωπος είμαι, όσο μπόρεσα κράτησα.
Μου ΄λεγε ένας θεολόγος, ο οποίος
ξέρει πολλές γλώσσες και έχει πάει στο εξωτερικό και είδε τον πάπα, αυτόν που
απέθανε. «Εκεί πέρα στην Ελλάδα», του
είπε, «είνε ένας δεσπότης, ένας δεσπότης Φλωρίνης, Αυγουστίνο τον λένε. Αυτός
μας κάνει μεγάλη ζημιά, δεν μας αφήνει αυτός… Τι είνε αυτός; Ποιος είνε;».
Ζητούσε πληροφορίες δηλαδή. …Αλλά
η κίνησίς μας όμως, παρ’ όλη την αμαρτωλότητα των μελών της είνε ορθόδοξος
κίνησις.
Ορθοδόξως σκεπτόμεθα, ορθοδόξως
πρασπαθούμε να ζήσουμε, και την κρατούμε αυτή την ορθοδοξία και προτιμούμε να
αποθάνουμε, παρά να προδώσομε την Πίστι μας. Ορθοδοξία ή θάνατος.
Δεν ξέρουμε τι θα γίνη. Δεν
ξέρουμε πως θα εξελιχθούνε τα πράγματα. Διότι αυτοί πάνε προς την ένωσιν. Ένωσι
ποτηρίου. Όχι απλώς να πούμε καλημέρα και καλησπέρα με τον καθολικό, με το
φράγκο… Αλλά το να ενωθούμε πλέον μυστηριακώς και να πίνουμε εκ του αυτού
ποτηρίου και να τρώγωμεν τον ίδιο άρτο. Αυτό είνε μια μεγάλη προδοσία
Ορθοδοξίας και τότε πλέον υπάρχει 100% λόγος να «μισώ εκκλησίαν
πονηρευμομένων». Τώρα όμως πρέπει να προσέξωμε να ανήκωμε εις την Ορθόδοξο
Εκκλησία και να έχωμε τον σεβασμό προς τους λειτουργούς της. (ιεραποστολική
συγκέντρωσι στην «Αγάπη» Φλωρίνης 1978)»
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Αναγνώστης
Πτολεμαΐδα 21 Φλεβάρη 2025
(Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν
Κοζελσλάνσκ της Ρωσίας)
https://www.youtube.com/watch?v=fSzvi5-EGi4&t=6s