Τὸ Μέγα Σχίσμα
 |
| Καίριο λάθος! Διότι ἡ μεγάλη Σύνοδος καθόρισε κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα μόνο μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὄχι τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τοὺς αἱρετικούς. Ὁ τωρινὸς σχεδιασμὸς ἀποτελεῖ βεβήλωση, ὄχι τιμὴ τῆς Συνόδου... Ὅμως ἀρκετὰ μὲ τὰ ἐπικίνδυνα παιχνίδια εἰς βάρος τῆς πίστεως. Μὴν προκαλοῦμε κάποια ἐπώδυνη ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ! |
Μέγα Σχίσμα ἢ μέγα λάθος;
Μὲ αὐτὸ τὸν ἐντυπωσιακὸ τίτλο διαβάσαμε στὸ Ἱστολόγιο «Φῶς Φαναρίου» (13.1.2025) τὴν εἴδηση ὅτι ἐπρόκειτο, μετὰ ἀπὸ πρόταση τοῦ Καθηγητῆ τῆς Καθολικῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Γκρὰτς Αὐστρίας, Γρηγόριου Λαρεντζάκη, νὰ διεξαχθεῖ στὶς 16 καὶ 17 Ἰανουαρίου 2025 διεθνὲς συνέδριο στὴν Αὐστρία, γιὰ νὰ ἐπανεξετάσει ἂν ἔγινε τὸ 1054 «Σχίσμα» μεταξὺ τῆς Ἀνατολικῆς καὶ Δυτικῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ Καθηγητὴς θεωρεῖ ὅτι τὸ 1054 στὴν Κωνσταντινούπολη δὲν ἔγινε τὸ λεγόμενο «Μέγα Σχίσμα» τῶν Ἐκκλησιῶν Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως, δὲν καταδίκασε ἡ μία Ἐκκλησία τὴν ἄλλη, ἀλλὰ ἐπιδεινώθηκαν οἱ σχέσεις τους. Ἀλληλοαναθεματίσθηκαν κάποια πρόσωπα, ὁ Καρδινάλιος Οὐμβέρτος καὶ ὁ Πατριάρχης Μιχαὴλ Κηρουλάριος, ὄχι οἱ Ἐκκλησίες. Οἱ ἰδέες του αὐτές, ὑποστηρίζεται, ἀξιολογήθηκαν ὡς πολὺ σημαντικές, γι᾿ αὐτὸ καὶ κρίθηκε ἀναγκαῖο νὰ ἐρευνηθοῦν ἀπὸ εἰδικὸ συνέδριο.
Τὸ θέμα ἔχει ὁρισθεῖ ὡς ἑξῆς: «1054 – ἔγινε πράγματι τὸ ‘‘Σχίσμα’’ μεταξὺ τῆς Ἀνατολικῆς καὶ Δυτικῆς Ἐκκλησίας;»
Ὁ Καρδινάλιος Kurt Koch, Πρόεδρος τοῦ Ποντιφικοῦ Συμβουλίου γιὰ τὴν ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν καὶ Συμπρόεδρος τοῦ ἐπίσημου Θεολογικοῦ Διαλόγου μεταξὺ τῆς Καθολικῆς καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καὶ εἰσηγητὴς στὸ συνέδριο, ἔχει βεβαιώσει ἤδη ὅτι ἀποδέχεται τὸ συμπέρασμα τῶν ἐρευνῶν τοῦ κ. Λαρεντζάκη.
Καὶ λένε ὅτι, ἐὰν γίνει ἀποδεκτὴ ἡ ἰδέα ὅτι δὲν ὑπῆρξε Σχίσμα τὸ 1054, ὁ Οἰκουμενικὸς Διάλογος γιὰ τὴν ἑνότητα τῶν Ἐκκλησιῶν θὰ λάβει ἐντελῶς νέα προοπτικὴ ἐπιτυχίας.
Μέχρι τὴ στιγμὴ ποὺ γράφονται αὐτὲς οἱ γραμμές, δὲν ἔχουν γίνει γνωστὰ τὰ συμπεράσματα τοῦ συνεδρίου. Ὅμως ὁ σκοπός του ἔχει ἤδη γίνει φανερός: Ἀφοῦ οἱ ἐπίσημοι θεολογικοὶ διάλογοι ἔχουν ἀποτύχει παταγωδῶς, ἔχει ἐπιλεγεῖ ἡ ὁδὸς τῆς ἀμφισβητήσεως τῶν ἱστορικῶν στοιχείων, ὥστε ὁ δρόμος γιὰ τὴν πολυδιαφημιζόμενη ἑνότητα νὰ παρακάμψει τὰ θεολογικὰ ἀδιέξοδα.
Ἐπὶ τῆς οὐσίας ὅμως. Τὸ ἀνάθεμα, ἀπὸ πλευρᾶς παπικῶν, ἀναφερόταν μὲν ἀρχικὰ στὸν Πατριάρχη Μιχαὴλ Κηρουλάριο, στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀχρίδος Λέοντα καὶ τὸν πατριαρχικὸ σακελλάριο Νικηφόρο, στὴ συνέχεια ὅμως ἁπλωνόταν σὲ ὅλους τοὺς κληρικοὺς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ τῶν ἄλλων Ὀρθόδοξων Πατριαρχείων.
Ἀπὸ πλευρᾶς Ὀρθοδόξων, τὸ κατὰ τοῦ Καρδιναλίου Οὐμβέρτου ἀνάθεμα περιλάμβανε καὶ ὅλους ὅσοι σχετίζονταν μὲ τὴ σύνταξη, ἔκδοση καὶ κατάθεση αὐτοῦ, ἀκόμα καὶ τοὺς ἔστω καὶ ἐλάχιστα συναινοῦντες στὴν πράξη του. Αὐτὰ τὰ ἐπικύρωσε ἡ ἐνδημοῦσα Σύνοδος τῆς 24ης Ἰουλίου τοῦ 1054 στὴν Κωνσταντινούπολη, τὶς ἀποφάσεις τῆς ὁποίας ἀποδέχθηκαν μὲ ἐπιστολές τους οἱ Πατριάρχες τῆς Ἀνατολῆς.
Τὰ ἐρωτήματα τώρα πρὸς τὸ κατευθυνόμενο, ὅπως δείχνουν τὰ πράγματα, συνέδριο εἶναι καίρια. Ἂς θέσουμε μόνο ἕνα: Ἂν δὲν ὑπῆρξαν γενικότερα ἀναθέματα τὸ 1054, πρὸς τί ἡ κατὰ τὸ ἔτος 1965 (7 Δεκεμβρίου) ἐντυπωσιακὴ λειτουργικὴ ἄρση τους ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα καὶ τὸν Πάπα Παῦλο Στ΄ ταυτόχρονα σὲ Ρώμη καὶ Κωνσταντινούπολη; Μάλιστα καθ᾿ ὃν χρόνον ἡ ἄρση στὴ Ρώμη συνέπιπτε μὲ τὸ τέλος τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου, προσλαμβάνοντας ἔτσι γενικότερο κύρος, σύμφωνα μὲ τὶς Ὀρθόδοξες ἀπαιτήσεις;
Τὸ σημαντικὸ εἶναι ὅτι αὐτὸ τὸ Συνέδριο δὲν φαίνεται νὰ εἶναι ἄσχετο μὲ τὸ ἀνακινηθὲν τὸ τελευταῖο διάστημα ζήτημα καθιερώσεως στὸ ἑξῆς ἡμερομηνίας κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μὲ τοὺς παπικούς.
Τὸ ζήτημα ἀφορμήθηκε μὲν ἀπὸ τὴ σύμπτωση τῆς ἡμέρας ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα κατὰ τὸ ἔτος τοῦτο (2025) ἀπὸ Ὀρθοδόξους καὶ Ρωμαιοκαθολικούς, χρησιμοποιεῖται ὅμως ὡς γέφυρα ἐπεκτάσεως τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ σὲ ὅλα τὰ ἑπόμενα ἔτη.
Ταυτόχρονα προστίθεται ὡς ἐπιχείρημα τὸ γεγονὸς ὅτι συμπληρώνονται ἐφέτος 1700 χρόνια ἀπὸ τὴ σύγκληση τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία καθόρισε τότε τὸν τρόπο ὑπολογισμοῦ τῆς ἡμέρας ἑορτασμοῦ τῆς μεγάλης ἑορτῆς, καὶ ἄρα τονίζεται ὅτι ἡ καθιέρωση κοινοῦ ἑορτασμοῦ συνάδει μὲ τὸ πνεῦμα τῆς Συνόδου.
Καίριο λάθος! Διότι ἡ μεγάλη Σύνοδος καθόρισε κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα μόνο μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὄχι τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τοὺς αἱρετικούς. Ὁ τωρινὸς σχεδιασμὸς ἀποτελεῖ βεβήλωση, ὄχι τιμὴ τῆς Συνόδου.
Δυστυχῶς αὐτά, καθὼς καὶ οἱ ἑβδομάδες προσευχῆς γιὰ τὴν ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν κάθε εἴδους αἱρετικῶν παραφυάδων μὲ θεατρινίστικες τελετές, δείχνουν ὅτι πλέον ἐπιτείνεται ἡ τάση ἑνώσεως στὴν πράξη. Ὅσοι τὰ ὑποκινοῦν βαδίζουν σὲ ναρκοπέδιο.
Ὅμως ἀρκετὰ μὲ τὰ ἐπικίνδυνα παιχνίδια εἰς βάρος τῆς πίστεως. Μὴν προκαλοῦμε κάποια ἐπώδυνη ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ!
Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”
…………………………………………………….
Δείτε σχετικά και:
-Ο Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ για συνεορτασμό του Πάσχα με τους αιρετικούς
-ΒΙΝΤΕΟ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΕΣΤΙΑΣ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΠΕΡΙ ΠΑΣΧΑΛΙΟΥ ΚΑΝΟΝΑ
