Ο ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ, Ο ΚΑΙ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΗΜΩΝ ΕΙΠΕ: «Αυτό το μονίμως καρφωμένη (ενν. η εικόνα του Εσταυρωμένου Χριστού πάνω στο Τίμιο Σταυρό) είναι το μεγάλο πρόβλημα. Γιατί; Γιατί το γεγονός της σταύρωσης είναι στιγμιαίο ενώ το γεγονός της Ανάστασης είναι διαρκείας και βρίσκεται στα έσχατα. Εκεί (στα έσχατα) είναι ο Χριστός αναστημένος.» [48:27].
ΠΗΓΗ: https://www.youtube.com/watch?v=yXRl4kyRbtI&t=2304s
«Γιατί ὁ Περιστερίου Γρηγόριος ἀφαιρεῖ τὸν Τίμιον Σταυρόν;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Διότι τὸ Βατικανὸ βιάζεται νὰ δημιουργήσει μία ἕνωση μεταξὺ Ρώμης καὶ Κωνσταντινούπολης, ἐνόψει τῆς 1700ῆς ἐπετείου τῆς Α΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου τοῦ 325».
Ὁ ἀδελφὸς Διογένης Δ. Βαλαβανίδης διευκρινίζει: «Δηλαδὴ τὸ Βατικανὸ βιάζεται νὰ δημιουργήσει μία ἕνωση μεταξὺ Ρώμης καὶ Κωνσταντινούπολης ἐνόψει τῆς 1700ῆς ἐπετείου τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, γιὰ τὴν ὁποία ἔχουν ἤδη μιλήσει οἱ Φαναριῶτες ἀξιωματοῦχοι. Ὡς παράδειγμα ἀναφέρουμε ὅτι ὁ προϊστάμενος τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στὶς ΗΠΑ Ἀρχιεπίσκοπος Ἐλπιδοφόρος (Λαμπριανίδης) ἔδωσε διάλεξη μὲ θέμα: ‘‘Τὸ μέλλον τῶν σχέσεων Ὀρθοδόξων – Ρωμαιοκαθολικῶν στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες’’, στὸ Πανεπιστήμιο Fordham, στὴν Νέα Ὑόρκη, ὅπου δήλωσε δυναμικὰ τὴν ἕνωση μὲ τὴ Ρώμη. Στὸ πλαίσιο αὐτό, ὁ Πάπας Φραγκίσκος καὶ ὁ ὁμοϊδεάτης του Πατριάρχης Βαρθολομαῖος Α΄ σχεδιάζουν νὰ τιμήσουν τὴν 1700η ἐπέτειο τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τὸ 2025. Πρόθεσή τους εἶναι νὰ τὸ κάνουν ἀκριβῶς στὴ Νίκαια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, στὴ σημερινὴ Τουρκία, ὅπου ἔγινε ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος (325).» (ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Ο.Τ. / 6 ΣΕΜΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2024)
«Γιατί ὁ Περιστερίου Γρηγόριος ἀφαιρεῖ τὸν Τίμιον Σταυρόν;» ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διότι τὴν πρακτικὴ αὐτὴ τὴν ἐφαρμόζουν ἄλλοτε φανερὰ καὶ ἄλλοτε μυστικὰ εἰς τὸ Πατριαρχεῖο Κων/λεως καὶ εἰς τὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀμερικῆς, εἰς τὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Κύπρου (καὶ ἐσχάτως εἰς τὴν Μητρόπολη Φλωρίνης).
Πολλὲς ἀπορίες μας πρόκειται νὰ λύσει ἡ παρακάτω ἐρώτηση καὶ ἀπάντηση τοῦ ἀδελφοῦ Παναγιώτη Κατραμάδου: «Διατὶ ὅμως συγκεκριμένως νὰ ἀσχολῆται κάποιος Ἐπίσκοπος μὲ τὸν Ἐσταυρωμένον;» Ἀπαντᾶ: «Διότι ἤδη αὐτὴ ἡ ἀφαίρεσις ἀποτελεῖ πρακτικήν, τὴν ὁποίαν ἐφαρμόζουν εἰς τὸ Πατριαρχεῖον Κων/λεως. Ἂς ὑπενθυμίσωμεν ὅτι τὸ ἔπραξεν ἤδη ὁ Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος [ὁ καινοτομῶν μὲ τὰ «πολλαπλὰ κουταλάκια»…], ἀκολουθῶν αὐτὸ ποὺ συμβαίνει ἤδη εἰς τὸν Ἅγιον Γεώργιον εἰς τὸ Φανάρι, ὅπου ὅταν λειτουργεῖ ὁ Πατριάρχης ὁ Ἐσταυρωμένος ἀποσύρεται, ἐνῷ ὅταν ἱερουργῆ κληρικὸς ἐπανέρχεται. Ἡ μεταφορὰ καὶ ἐπαναφορὰ τοῦ Τ. Σταυροῦ ὀλίγον πλέον ἀπέχει ἀπὸ τὸ νὰ καταντήση ἡ ὑπόθεσις θεατρινισμός. Πῶς αἰτιολογεῖται ὅμως αὐτὴ ἡ ἀλλαγή; Ὡς διατείνονται, σκοπὸς εἶναι ἡ ἐπαναφορὰ τῆς σπουδαιότητος τοῦ συνθρόνου, δηλ. τῶν θέσεων ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης εἰς τὴν κόγχην, ὅπου κάθεται ὁ Ἐπίσκοπος καὶ τὸ πρεσβυτέριον».
(Ἐν εἴδει σχολίου νὰ ποῦμε ὅτι καὶ στὴν Μητρόπολη Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἐορδαίας παρατηρεῖται τὸ φαινόμενο, οἱ ἱερεῖς νὰ βγάζουν καὶ νὰ βάζουν τὸν Τίμιο Σταυρὸ τῆς Μεγάλης Πέμπτης ἀπὸ τὸ ἱερὸ Βῆμα τοῦ Θυσιαστηρίου. Οἱ ἀθεόφοβοι! Φυσικὰ κανεὶς δὲν τὸ πῆρε εἴδηση, οὔτε ὁ νέος Ἐπίσκοπος Εἰρηναῖος…)
Αυτά αρκούν!
