Η ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Δύο είναι οι τρόποι ή οι μέθοδοι με τις οποίες ο άνθρωπος μπορεί να
προσεγγίσει τη γνώση του Θεού, η αποφατική και η καταφατική.
Η αποφατική μέθοδος προσεγγίζει την έννοια του Θεού, δουλεύοντας με αφαιρέσεις και αποφάσκοντας
(εξ ου και αποφατική) από την έννοια του Θεού ότι ατελές, σχετικό και
πεπερασμένο παρατηρείται στη φυσική τάξη των πραγμάτων. Έτσι αποφάσκει το
θάνατο καλώντας το Θεό αθάνατο, τη φθορά καλώντας τον άφθαρτο, το όνομα
καλώντας τον ανώνυμο κ.ο.κ. Των επιθέτων πού χρησιμοποιεί για να εκφράσει την
έννοια του Θεού, προηγείται το στερητικό άλφα (α-χώρητος, ά-φθαρτος, α-νώνυμος,
α-κατάληπτος, α-χώρητος κ.λπ.). Ο νους, αφαιρώντας από το Θεό ότι
είναι σχετικό και περιορισμένο, φθάνει σιγά -σιγά στον εσώτερο πυρήνα του θείου
όντος, ο οποίος φυσικά είναι αδιάγνωστος, εισδύει στης θεία αγνωσία, όπου
λαμπρύνεται και θεοποιείται.
Η καταφατική
πάλι μέθοδος, ξεκινώντας και αυτή από το φυσικό κόσμο, καταφάσκει (εξ ου και
καταφατική) στον υπέρτατο βαθμό όλες τις τελειότητες και κάθε ιδέα αγαθού, που
παρατηρούνται στα λογικά κτίσματα. Λόγου χάρη, αν ο άνθρωπος είναι αγαθός, ο
Θεός νοείται πανάγαθος. Αν ο άνθρωπος είναι δυνατός, ο Θεός είναι παντοδύναμος.
Αν ο άνθρωπος είναι άγιος, ο Θεός είναι πανάγιος.
Τόσο οι
αποφατικές όσο και οι καταφατικές προσηγορίες του Θεού είναι μεν ανθρώπινες,
βασισμένες όμως στο λόγο της θείας αποκαλύψεως, όπως αυτός φανερώνεται στις
άγιες Γραφές, οι οποίες εκφράζουν τη ζωντανή σχέση του Θεού με την εξωτερική
δημιουργία, όπως αυτή αντανακλάται στις ενέργειες του Θεού στον κόσμο.
http://users.sch.gr/aiasgr/Agia_Triada/Theologia/H_ousia_kai_h_energeies_tou_Theou.htm
